Jezus...

[Relfi]

Inspiruje mnie zawsze postać Jezusa,  chyba najbardziej. Nie takiego przedstawianego jako idealnego super Jezusa, który by tylko czegoś dokonywał, jakiś cudów, a nie miał swoich emocjonalnych czy wewnętrznych przeżyć. Tym bardziej jest to napisane iż zapłakał z różnych powodów, albo że wzrastał w mądrości, czy nie łudzę się tym, że gdy w gniewie zdemolował stragany przed świątynią to uważałby wtedy na to, żeby nic się przypadkiem nie stukło i nie rozbiło, tak aby ludzie źle o nim sobie nie pomyśleli. Uważam, że po prostu nie nosił tej maski, nie dążył do spełniania ludzkich pragnień/oczekiwań nie pochodzących prosto z serca. A to jest trudna droga, trudno jest nią iść. Jednak dostrzegał coś ważniejszego, lub coś cenniejszego. Nie przyszedł także po to, aby mu służono jak jakimś królom i władcom, to on służył innym, zaś w jego słabości, przygwożdżeniu i poniżeniu dokonały się największe rzeczy.

 

 

 

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

 

 

 

Tak ku zachowaniu równowagi wewnętrznej 

 

Edytowane 2 godziny temu przez Relfi

[You know nothing, Jon Snow]

Mnie też, dla mnie Jezus to największa potęga.