Samotnośc mnie zabija.:((

[mita1]

Witam

Po latach...(ponad 20) wiecznego poświecenia i ciężkiej pracy z mężem alkoholikiem ..powiedziałam dość i zostałam sama................................................................czuję narastającą pustkę nie potrafię się odnaleźć w tym wszystkim.

Potrzebuję z kimś porozmawiać..........gorycz zżera mnie od środka i nie mam pojęcia jak długo jeszcze pociągnę.

[socorro]

jestes bardzo mądrą i odważną kobietą, powinnas byc z siebie dumna, ze podjelas taka decyzje

 

myslalas nad wizyta u specjalisty?

[Kalebx3 Gorliwy]

Potrzebuję z kimś porozmawiać..........gorycz zżera mnie od środka i nie mam pojęcia jak długo jeszcze pociągnę.

 

 

Tutaj możesz wywalić z siebie anonimowo cały ten udręczący ból , który Cie gryzie i bądz pewna wszyscy będa słuchac z zapartym tchem . Pozdrawiam. Jestem alkoholikiem niepijącym, zrozumiem.

[Gość]

mita1, Wielki szacunek. Trzymaj się. Teraz dopiero będziesz szczęśliwa, tylko trzeba czasu.

[mita1]

Dziękuję kochani :) buziaki dla was wszystkich ...:)

We mnie pokłady miłości ogromne jak ich nie zrucę będzie jeszcze gorzej..

Co mam powiedzieć...nie jest lekko kochać kogoś rozsądnie ,,nie ma takich opcji .

potrzebuję wsparcia a w efekcie mam przeciw sobie całą rodzinę.....zostały mi tylko dzieciaki ..to dla nich wstaję codziennie z łóżka i ciągnę to wszystko....

Ale nie mogę ich obarczyć tym wszystkim co złe we mnie siedzi....płaczę po nocach i mam wrażenie że jak z kimś nie pogadam zwariuję

Dlatego potrzebni mi przyjaciele którzy zechcą mnie wysłuchać :)

Mam wrażenie że wybuchnę jeśli sobie nie pomogę....

Chętnie pogadam ,zrzucę co mogę .... jeśli ktoś zechce ze mną pogadać poproszę o kontakt na pw

Trzymajcie się wszyscy :))

[Łukasz Czajkowski]

Witam

Po latach...(ponad 20) wiecznego poświecenia i ciężkiej pracy z mężem alkoholikiem ..powiedziałam dość i zostałam sama................................................................czuję narastającą pustkę nie potrafię się odnaleźć w tym wszystkim.

Potrzebuję z kimś porozmawiać..........gorycz zżera mnie od środka i nie mam pojęcia jak długo jeszcze pociągnę.

 

Witaj! Doskonale wiem co przechodzisz, byłem świadkiem kobiety, która w podobny sposób jak ty się męczyła, a później nie mogła pogodzić się z tym co się wszystko stało. Po pewnym czasie rodzina ją przekonała do podróży, pokochała to hobby, a gdzieś we Francji poznała swojego drugiego męża i jest najszczęśliwsza kobitką na świecie :) Powodzenia i życzę Ci podobnego scenariusza :)

[mita1]

Mam nadzieję że może kiedyś tak się zdarzy....niestety na obecną chwilę nie jestem jeszcze gotowa na nowe związki ...chociaż nie ukrywam , bardzo brakuje mi czułości :)

Ale dziś dotarło do mnie jak bardzo skupiona na życiu bliskich zapomniałam o sobie..... czy to tak jest że kiedy już nie musimy żyć -życiem bliskich nagle wychodzą z nas wszystkie naleciałości ???

Dzisiejszy mimowolny napad lęku jaki dopadł mnie w pracy uświadomił mi jak bardzo zaniedbałam samą siebie ....

[_ewa_]

Jesteś dzielną kobietą,która w końcu powiedziała "dość" , powinnaś być z siebie dumna! nie każda kobieta to potrafi.

Po 40tce życie się nie kończy... zobacz,ile jeszcze przed Tobą:) To od Ciebie zależy jakim torem pójdziesz..teraz masz czas dla siebie,idź do fryzjera,kosmetyczki:) odetchnij i zacznij żyć na nowo:) i życzę Ci,abyś odnalazła swoją drugą połówkę:)

 

Ale mimo wszystko,pójdź do psychologa,on na pewno Cię wysłucha:)

[harysia]

Podziwiam Cię za Twoja odważną decyzję.

Proponuję ze swojej strony terapie, terapię grupową, spotkasz tam wielu ludzi, którzy może maja podobnie jak Ty?

[mita1]

Lęki znowu wracają...

Wydaje mi się ze to brak wsparcia i szczerych rozmów powoduje u mnie te dołki....

Kochani ...Panie i Panowie jeśli macie ochotę na pogaduchy z sfiksowaną babą po 40-ce..piszcie proszę :)