Witam

[Sylwia.]

Witam wszystkich :) Zarejestrowałam się tutaj gdyż często nie potrafię sobie pomóc (tzn potrafię ale w niezbyt mądry sposób- samookaleczam się...). Umiem jednak pomagać innym. Nie raz słyszałam ,,Lubie z tobą rozmawiać, potrafisz słuchać" albo ,,Dzięki, bardzo mi pomogła rozmowa z tobą". Miło jest coś takiego usłyszeć, myślę wtedy że może nie jestem aż tak beznadziejna... Mimo wszystko mam bardzo niską samoocenę i równie niskie poczucie własnej wartości...

Przed ludźmi w szkole, w domu, wszędzie udaję że wszystko jest w porządku a tak naprawdę w środku łamie mi się życie... Frustruje mnie już powoli to udawanie że jest ok, coraz częściej chce mi się płakać, ale się powstrzymuję, wszystko duszę w sobie...

[Gość]

Witaj :-)

[kam80]

Hej

Też udaję przed światem, że jest ok. W czterech ścianach dopiero czuje, że jestem Ja, ta prawdziwa . I też, tka jak Ty, mam serdecznie dosyć udawania, że wszystko jest ok. Cierpię potrójnie, bo mam silną nerwicę, jestem dzieckiem alkoholika, w dodatku mam depresję. Nie wiem co gorsze.

Życie z alkoholikiem doprowadziło do ruiny moje poczucie bezpieczeństwa. Stany lękowe, sikanie do łóżka, strach paraliżujący. Bicie, wyzywanie... Gdy nie wytrzymałam zaczęłam wąchać klej w wieku 11 lat. To było moje okaleczanie. Trwało to blisko 10lat. Dziś jestem strzępem człowieka. Emocjonalnie wypruta. Agresywna w słowach. Nie panuję nad emocjami. To bardzo rpzykre, bo w ten sposób niszcze związki. Tak naprawde aż całe dwa. Ale zniszczyłam. I związki z ludźmi, znajomymi. Mało z kim się kontaktuję, bo ich nie chcę. Nie zależy mi na ludziach. Nie lubie ludzi. Całe życie zmagałam się z byciem gorszą na podwórku, w szkole, z biciem i terroryzowaniem mnie.

Mam 31 lat. I nie mam zycia. Mam starsznie niską samoocenę, poczucie własnej wartości, nie mam ani honoru ani godności. Boję się ludzi, boję się wszystkiego co obce. Boję się sama siebie.

A najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie ma wśród mnie nikogo , kto by mnie potrafił zrozumieć.

 

Jak się dzisiaj miewasz?? Pocieszyłabym Cię jakoś, ale nie uważam, że to mało skutkujące. Taki pocieszanie i mówienie, że wszystko będzie ok. Nie wiem czy będzie, ale mam taką nadzieję, że jeśli tego będziesz mocno pragnąć ( i każdy z nas) , to osiągnie się cel. Nie mam pomysłu na słońce dla Ciebie, ale wierzę, że możemy nawiązać więź i nawzajem sobie pomóc. Chociaż troszkę. Bo świadomość, że się nie ejst samemu na świecie ze swoim problemem, w jakiś sposób pomaga.

 

Pozdrawiam Cie.

Nikt ważny.

[Gość]

Sylwia., witaj na forum. Pomaganie innym pozwala nam przetrwać. Sam mam za sobą 4 lata wolontariatu od świtu do nocy. Nie rozwiązuje jednak problemu. Próbowałaś coś z tymi swoimi zaburzeniami zrobić, podjąć jakąś terapię?

[Sylwia.]

Próbowałaś coś z tymi swoimi zaburzeniami zrobić, podjąć jakąś terapię?

Tak, chodzę na terapię indywidualną, biorę też leki. Te leki na razie nie pomagają- wręcz przeciwnie, ale może w końcu zaczną działać...

 

-- 24 paź 2011, 14:55 --

 

HejJak się dzisiaj miewasz?? Pocieszyłabym Cię jakoś' date=' ale nie uważam, że to mało skutkujące. Taki pocieszanie i mówienie, że wszystko będzie ok. Nie wiem czy będzie, ale mam taką nadzieję, że jeśli tego będziesz mocno pragnąć ( i każdy z nas) , to osiągnie się cel. Nie mam pomysłu na słońce dla Ciebie, ale wierzę, że możemy nawiązać więź i nawzajem sobie pomóc. Chociaż troszkę. Bo świadomość, że się nie ejst samemu na świecie ze swoim problemem, w jakiś sposób pomaga.

 

Pozdrawiam Cie.

Nikt ważny.[/quote']

Dzisiaj bardzo źle... Mam bardzo silne myśli samobójcze... Jak się jednak nie zabije to możemy porozmawiać, na pewno spróbuje Ci pomóc jak tylko będę mogła :)