prosze o pomoc !

[donarad]

prosze o wsparcie,

 

moja mama ma urojenia, wydaje jej sie, cos nam zagraza.Pyta mnie czy jestem przygotowana na jej smierc, mowi, ze ktos steruje moim mozgiem,,,, ze ja tego jeszcze nie wiem ale sie dowiem przezyje szok.Czy czuje sie bezpieczna, czy sie boje.

 

Krotko mowiac lek o duzym natezeniu.

 

Zaczelo sie dzis, wczesniej pare dni obnizonego nastroju, brak wiary w siebie, brak zaufania do wlasnych decyzji.,Totalne rozkojarzenie.Apatia,.

 

Teraz tak, po odwiedzeniu mamy od zamiaru wyscia z domu,,,,, i roznych innych niezrozumialych rzeczy sklonilam ja do polozenia sie do lozka.

Nie spi.Nie chce bym do niej podchodzila.Mysli.

 

A ja sie boje, bardzo sie o nia boe.Kazdy ruch z jej pokoju paralizuje mnie.Nie wiem jak postepowac.Tlumaczyc ze jej sie to wydaje ze nic nam nie grozi? Rozmawiac z nia mimo,ze nie chce? Czy "wchodzic" w jej leki i je "rozwiazywac, zmniejszac" ale wtedy bede z nia rozmawiac o rzeczach niestworzonych.

 

W czasie jej poprzedzajacego ten stan zlego nastroju umowila sie z psychiatra na poniedzialek.

Ale zle sie dzieje teraz.Nie moge dzwonic do czlowieka teraz w nocy z reszta on nie odbierze bardzo oddziela prace od zycia prywatnego.

 

Moja mama jest psychoterapeuta !.Ale nie pracuje ani nie pracowala w zawodzie nigdy.Ma inna bardzo odpowiedzialna prace.Przezycia, emocje uruchamiane na wieloletniej terapii wlasnej, nalozyly sie na jej ciezka prace.Bardzo emocjonalnie podchodzila do zawodu, ktory bezposrednio styka sie z ludzkimi dramatami. Mowila dzis " nie jestem czlowiekiem", "nie widze ludzi".

 

Watpie, ze dzis, teraz o tej godzinie dostane wsparcie na tym forum, ale sama prosba o pomoc przyniosla mi ulge.

Mieszkam z mama sama, nie mamy bliskich w tym miescie.Licze bardzo na ta poniedzialkowa wizyte, na pomoc.

 

Nie zasne bo sie boje o mame. W stanie takiej dekompensacji nie jest soba, czy jest? Nie wiem ! Boje sie ze sie skrzywdzi.

[Gość]

To może trwać. Ale nie rozwiążesz tego problemu sama. Szukaj pomocy.