Aurora002

Bierzesz jakieś leki? Niektóre są znane z tego że libido podnoszą, inne obniżają. Były chyba takie wątki, ludzie wstawiali jakieś tabele, ale u każdego jest inaczej. Ja kiedyś miałam 0 libido na mirtazapinie i lekarka mi powiedziała, że jestem wyjatkiem. SSRI chyba nieznacznie obniża, mi się lekko obniżyło na escitalopramie ale na karbamazepinie znowu skoczyło i chce mi się bardziej, niż dawniej

Kolejny w temacie

Och nie Mam nadzieję że takie destrukcyjne zapędy już się nie powtórzą... O to też chciałam zapytać jakich używasz mediów. Widzę sporo kolorów, myślałam że to są pisaki, kredkami można taką fajną głebie koloru uzyskać? Super, kredek mam mnóstwo A kolorowanki kupione w książce? Czy drukowane z internetu? Ja chyba po prostu się przełamię i spróbuję coś pokolorować i jak mnie wciągnie, to wciągnie Rysowanie ręką wychodzi mi coraz gorzej...

To aż zaskakujące, przecież mamy covid i wszyscy siedzą w domach, czas idealny dla introwertyków... Szkoda, że nie możesz z tego skorzystać

Ja na szczęście znalazłam taki zestaw, że warzywem nie jestem Ale bywałam Więc wiem, że to możliwe.

Jakby co to te ostatnie pastelowe rysunki nie chcą mi się wczytać... nie wiem czemu... może dodaj je na nowo, używając dodawania plików na forum? A kolorowanki chętnie zobaczę, może sama zaczęłabym korzystać? Na razie nie widziałam żadnych, które by mi się podobały...

Grafika komputerowa, jakby to powiedzieć, no rysowanie na komputerze za pomocą odpowiednich programów to jest to co ja robię. A ataksja to takie paskudztwo, które mnie też trafiło W skrócie to choroba genetyczna neurologiczna, od której się wygląda trochę tak, jakby się było pijanym. Krzywo się chodzi, niewyraźnie się mówi, wpada się na ściany i ogólnie wszystko boli Bardziej szczegółowo to może sobie poczytaj tutaj: https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-nerwowy/ataksja-rdzeniowo-mozdzkowa-rodzaje-przyczyny-objawy-leczenie-aa-QCWP-pA99-SR2X.html

Miałam się chwalić to się chwalę, kolejny z wzorków dedykowany ataksjanom

A gdzieś przyuważyłam i od razu wykorzystalam, bo nie wiem na ile jest czasu. Jakby co trzeba wejść tu: https://www.legimi.pl/kod/ i wpisać VTK2020 Potem pojawiają się te plany zakupy programów i na dole jest opcja "wypróbuj na 30 dni" a zazwyczaj jest tam 14 dni. To z Empiku też wzięłam ale Empik jest strasznie biedne w porównaniu z Legimi. Te wszystkie książki, które mam na półce Legimi, nie są dostępne w Empiku... Oni mają kilka rodzajów abonamentów.

Dorwałam kod na Legimi dzięki któremu mogę testować abonament przez 30 dni (normalnie dają 14 dni) Więc zaczęłam, tym razem ebooki ^^

No to jest właśnie błędne założenie, że na tym forum wszyscy mają depresję. Nie wiem o jakie osoby konkretnie chodzi, ale rozrzut zaburzeń jest szeroki i są pewne choroby, które towarzyszą ludziom przez długie lata, niekiedy całe życie.

Autorka posta uważa, że eskapizm w postaci pisania na tym forum jest złym zjawiskiem bo utrwala w chorym depresyjną nieudolność - tak to rozumiem. Wystarczy chyba przeczytać ostatni akapit.

Ja odkryłam coś takiego jak aplikacja "Journey" (https://journey.cloud/) ktora mozna miec i na kompie i na telefonie i sie synchronizuje. Można ją wykorzystać właśnie na wiele sposobów - do opisania całego dnia, albo jakichś myśli. Opcja dla osób, które pisać ręcznie nie mogą

Dziękuję

Trudno się dziwić :PPPP Można by wydzielić tę dyskusję i zatytułować ją "sensowność psychoterapii", w sumie, chyba podobne wątki już są.

Chyba można, ja piję dużo i czuję różnicę, przecież o to chodzi w herbatach, że masz ochotę na różne gatunki Na pewno wrzucałabym wtedy więcej tego, co rysuję No bo rysowanie to moja praca. Pytanie, czy ludzie mają ochotę to oglądać

Ja na razie niecałe dwa tygodnie na nim jadę i jest cudownie. Nie wiem, czemu ten lek nie jest przepisywany wszystkim Ale dobra - piję kawy ile chcę i nie mam kurczy, a o to chodziło głównie, ale poza tym jestem radosna, wesoła, pozytywnie nastawiona do świata. Czuję taki wewnętrzny radosny spokój. Trochę więcej śpię, ale myślę, że to się unormuje. Mam większe libido. Żadnych lęków ani żadnej depresji nie było przez ten czas.

Zrobiłam wczoraj uświadamiające grafiki I od razu zamówiłam na koszulkę

Ja podobnie, wystarczy, że jestem zwolniona z płacenia ZUSu i nagle jestem bogata... Nie musiałam też płacić za telefon (bo wszyscy są online) ani za bilet autobusowy. To mi uświadomiło jaka gigantyczna część zarobków idzie na rachunki.

Kurde, to faktycznie dosyć często. To jest normalne picie, w żaden sposób nie ograniczone. Chyba jednak wyjdzie na lepsze, jak przestaniesz I brawo za silną wolę wczoraj! Niech się trzyma jak najdłużej.

Matka ma w sobie dużo złości i agresji, może to być frustracja jej osobista, którą na Tobie wyładuje, bo jesteś jej dzieckiem, a na dziecku najłatwiej się wyżyć. Dziecko ma słuchać, dziecko ma się podporządkować. Dziecko nie odda. W rodzinie może też panować patriarchalizm, Twój brat, który jest mężczyzną, jest postrzegany jako ten, któremu się wszystko należy i który już z racji istnienia jest bardziej wartościowy. Ja w podobnej sytuacji rodzinnej po prostu uciekłam. Miałam na szczęście oparcie w ojcu, który chciał mnie utrzymywać w innym mieście. Innej rady nie mam. Olewać matkę, starać się dbać o swoje zdrowie psychiczne (to może być trudne ale być może uświadomienie sobie, że to jej projekcja, jakoś Ci pomoże) i planować wyprowadzkę.

A co z psychoterapią? Leki są po to, żeby na jakiś czas wspomóc funkcjonowanie, ale bez dokonania jakiś znaczących zmian w swojej osobowości, nie są tak przydatne. Ja biorę leki niecały rok, jeszcze nie próbowałam życia bez nich, ale wiem, że jeszcze nie jestem na to gotowa - bo proces terapeutyczny trwa. A u Ciebie?

A jak często piłeś? Bo mi się zdarza sporadycznie, jak są okazje. Sylwester, urodziny moje, jakieś wesele. Ale teraz rezygnuję całkowicie, 100%.

Hej, fajnie że napisałaś, mam nadzieję że się tu odnajdziesz Faktycznie dużo w Tobie wrażliwości, czy masz jakiegoś psychologa, z którym możesz porozmawiać? Na forum nikt Cię nie zdiagnozuje ale specjalista mógłby rozpoznać podczas takiej sesji, co tam siedzi w Twoim sercu i nad czym należy pracować. Takie sesje mogą Ci mocno pomóc - nawet jeśli teraz nie potrafisz zdefiniować swoich problemów ani tego, co daje Ci radość, możesz odkryć to z czasem. Jeśli chodzi o chłopaka, to trochę szkoda, że Cię w tym nie wspiera. Zrozumiałe jest to, że czasami lepiej jest nie obciążać innych osób naszymi problemami, bo nie każdy ma na to siłę. Ale jeśli jest w relacji z Tobą to dobrze by było, gdyby nauczył się, że czasami ta druga osoba jest nieszczęśliwa. I czasami wystarczy jej wysłuchać i z nią pobyć... jedyne, co możesz zrobić w tej sytuacji, to z nim o tym pogadać. Mam wrażenie że te wszystkie wyzwania, z którymi się mierzysz, są do przepracowania na psychoterapii. Ważne, żebyś się nauczyła, jak siebie doceniać, jak dostrzegać pozytywne aspekty w Twoim życiu, jak asertywnie decydować, czego pragniesz i z kim chcesz spędzać czas. Takie tam

Dowiedziałam się dziś, że mój brat skończył liceum dla dorosłych!!! Yaaay ^^ Ale jestem dumna Mój brat z zaburzeniami, który kilka lat chodził na psychoterapię, wrócił do szkoły i ją skończył :3