Aurora002

Działać zaczęło na 10mg ale dość szybko wskoczyłam na 15mg i brałam niemal rok, teraz znowu jestem na 10mg i jest spoko.

U mnie działanie antylękowe zaczęło się około 5-6 tygodnia ale jak już weszło, to pięknie, po całości, zero lęku.

Powodzenia Oby było dobrze wszystko

Hehe no faktycznie, wygląda jak sprzedawca Handlarz olejkami

Powiększylam kolekcję Wczoraj zapaliłam wanilię z cynamonem, cudo! Wanilia jest mega intensywna, całe mieszkanie mi teraz nią pachnie.

Posprzątałam kuchnię porządnie - miałam mole. Póki co nic nie lata

Zdublowaliśmy się ^^" Moje było do Luny

Ma urodziny 3 kwietnia

Mi tak powiedziała lekarka. Początek brania SSRI tak wygląda, odstawianie również, to akurat powszechne.

No to powiedz neurologowi, że to nie działa. U mnie zadziałało od razu, dodatkowo podobno karbamazepina podbija działanie escitalopramu (tak mi mówiła psychiatra) więc powinnaś się czuć lepiej też psychicznie. Skoro nie czujesz się tak, to chyba lek chybiony...

Zdecydowanie brakuje mu uwagi z waszej strony, zachowuje się jak takie kapryśne dziecko, które chce, żeby na nie patrzeć. Próbuje wzbudzić w Was silne emocje gadając o śmierci albo o seksie, chce Wami "potrząsnąć" bo czegoś mu brakuje. Zachęćcie go do wizyty u psychiatry i towarzyszcie mu w tym procesie odnajdywania siebie i swoich potrzeb.

Mi się nie chce czekać na przesyłkę więc kupuję w różnych miejscach stacjonarnie, raz w aptece, raz w sklepie z eko żywnością, raz dostałam. @zabijaka nigdy nie słyszałam o tej teorii, możesz przybliżyć Ale faktycznie geranium uwielbiam. Jest taki mocny ten zapach. @Jurecki tak to wygląda Właśnie sobie palę lawendę ^^

Po terapii zrobiłam sobie "cheat meal" i kupiłam pączka, był pyszny Normalnie bardzo rzadko je jem.

Czekam na partnera i będziemy grać w grę.

Mi się w dzień nigdy tyle nie udaje - 1 dziennie. Zazwyczaj czytam z 50 stron za jednym podejściem jednego dnia np. wieczoru, więc taką książke 300 stron czytałabym tydzień. Aczkolwiek był taki czas na studiach, że na egzamin trzeba było przeczytać kilkadziesiąt książek, wtedy łykało się 2-3 dziennie. Ale to było pobieżne czytanie i szybko zapomniałam treści książek.

Wow! A ja mam tylko 4 xD Ale potwierdzam, pomarańcza jest super.

No właśnie to jest chyba częste wrażenie, w każdym razie też tak miałam. Ja i tak poszłam ale przez długi czas miałam przeświadczenie, że to niepotrzebne i przecież sobie radzę... potrzebni tu są chyba bliscy, którzy powiedzą wprost - idź! Jeśli nie masz takich osób to my Ci tu na forum w takim razie mówimy - idź! Nie bój się

Hejka, fajnie że wpadłaś na forum i podzieliłaś się swoimi uczuciami Nie znam się kompletnie na schizofrenii i nie mam pojęcia czy to, co czujesz, pod nią podpada. Ale myślę że wizyta u psychiatry jest jak najbardziej wskazana. Trudno postawić diagnozę po jednym spotkaniu, zwłaszcza jeśli to, co czujesz, jest takie nieokreślone. Jeśli będziesz miała problem z rozmawianiem o tym, możesz sobie rozpisać to na kartce. Albo pokazać ten post, który napisałaś.

Biorę esci 10mg od roku i nie mam żadnych z opisanych przez Ciebie problemów. Biorę też karbamazepinę, która podbija działanie esci. Emocji czuję sporo, ale jestem mniej wygadana i ekstrawertyczna, ale wydaje mi się, że to efekt choroby, a nie leków.

Kwestionowanie zdania lekarzy wg własnego widzimisię to bardziej podchodzi pod hipochondrię a nie pod schizofrenię. Jeśli chcesz profesjonalną diagnozę to za nią zapłać, wizyta u psychiatry trwa tyle ile trwała Twoja, najwyraźniej psychiatra nie musiał więcej wiedzieć. Ale najbardziej opłacalne będzie, jak pójdziesz na psychoterapię i tam zwalczysz swoje irracjonalne lęki. Bo to zamartwianie się rzeczami, które nie istnieją, jest irracjonalne. Masz rację, że warto jest cieszyć się życiem, więc idź na terapię.

Boisz się, że masz schizofrenię ale napisałeś w dziale nerwicy lękowej i nazwałeś siebie nerwuskiem? Od postawienia diagnozy są psychiatrzy, raczej nie dowiesz sie od nas, co Ci jest, ale znajdziesz wskazówki co zrobić, jak już zdefiniujesz swoje problemy

Za przyjaciół, z którymi mogę porozmawiać, gdy mi ciężej.

Mi się nazbierał stos nieużywanych psychotropów, zamierzam zanieść do apteki i tyle, zawsze przyjmują. Tylko strzykawek nie biorą. Do kosza też nie wolno wyrzucać. Więc nie wiem co z nimi robić

I bardzo dobrze, skup się na sobie. Być może na terapii dowiesz się, jak sobie z tym poradzić, jak z mamą rozmawiać, czy w ogóle rozmawiać. Mi terapeutka doradziła, żebym napisała list do ojca, w którym opisze swoje do niego uczucia - nie wysyłała, tylko napisała. Co do przekonywania do terapii, to np. mojego młodszego brata przekonałam, jak opowiadałam o swoich doświadczeniach. Nie chciał iść na terapię i gotowy był dopiero po kilku miesiącach, ale przez te kilka miesięcy mówiłam mu o sobie. Być może, jeśli wspomnisz mamie ile Ci daje terapia, sama się skusi. No chyba że ma jak mój ojciec, który psychologów nienawidzi i uważa ich za złodziejską bandę

A kiedy masz te wydarzenia? Najlepiej jeśli sprawdzisz na sobie, jak będziesz reagować jak sobie zrobisz taki dzień przerwy. Ja biorę tabletki już od roku więc jak nie wezmę jeden dzień to nie ma znaczenia. Jak nie wezmę natomiast dwa dni to nerwica już wraca. Niektórzy mają te efekty od razu, chłopak wyżej napisał, że ma potem objawy depresyjne... u każdego inaczej. Ja na przykład teraz zaczęłam brać jeszcze jeden dosyć mocny lek, i on absolutnie nie może być mieszany z alkoholem. I w niedzielę zamiast tego leku napiłam się likieru - cóż, był pyszny, ale na drugi dzień czułam się okropnie, bo miałam kaca, miałam napad lęków, depresji, no, kiepsko. Bo nie dość że alkohol, to brak leku czyli brak działania antylękowego. Ale to co innego niż escitalopram. Podejrzewam, że będziesz się okazjonalnie mogła napić trochę szampana, ale bez szaleństw Pamiętaj też, że organizm w trakcie lekkiego trzeźwienia może wpaść w depresję z odbicia - ja raz tak miałam, że piłam sobie na weselu i nagle zaczęłam trzeźwieć i chwyciły mnie tak silne lęki, że musiałam iść na stronę i się wyryczeć. Terapeutka mi potem tłumaczyła, że jak alkohol opuszcza ciało, to ma się takie zjazdy. Tylko że wtedy akurat normalnie piłam. Tu szampan, tu drink, drugi drink, winko i potem nic i panika