Dlaczego wracasz? Odejdź...

[Dlaczego Ja]

Przez Ciebie jestem w stanie, z którego nie potrafię wyjść, bo im więcej staram się wyswobodzić, tym bardziej zatrzymujesz mnie. Jestem bliżej Ciebie, rozumiem Cię, choć nie widzę sensu w Twoim bycie. Chociaż w moim spełniasz ogromną rolę...Tak...

Oddalasz mi mój sens życia... dlaczego nie dasz mi go znowu ujrzeć?

 

Jestem jak ślepiec, który zgubił drogę pośród górskich szlaków.

Błądzę...Wolę się odnajdywać bez Ciebie.

A z Tobą... Odnajdę śmierć.

 

Wczoraj powinnam umrzeć po raz drugi.

Nie oskarżam Cię o nic, depresjo. To ja jestem tą oskarżaną. To moja wina, że niezdarnie zacięłam się w skórę, choć powinnam wymierzyć w tą grubą pulsującą żyłę...

Och, gdyby mama nie weszła. Karetka, i te sprawy. Nie spełniłaś swojego dzieła.

 

Dalej mnie wyniszczasz.

 

...A wiesz co?

Po prostu daj mi spokój i odejdź stąd! Zabierz ten lęk, którym mnie karmisz i uwolnij mnie... Ale nie wiem, którą "ja' jestem. Już się nie poznaję. Poza pasmem życiowych porażek i podciętych żył nie widzę już nic.

Nie uwierzę też już w żaden cud. W nic już nie uwierzę.

Lecz zadaję sobie jeszcze pytanie:

Dlaczego.

[ashley]

Musisz przestać zadawać sobie pytanie dlaczego. Bo możesz nigdy nie znaleźć tej odpowiedzi. Możesz uwierzć. Nawet jak niewiara wydaje się silniejsza. Jeśli uwierzysz i nie zaprzestaniesz walki o swoje życie o szczęscie to możesz je w końcu wygrać. Czemu nie? Możesz, a to czy Ci się uda zależy tylko od Ciebie. Poczytaj sobie posty w na forum Kroki do wolności, tam piszą ludzie którym się udalo. Dlaczego Tobie ma się nie udać? A odpowiedź na pytanie dlaczego może przyjdzie z czasem jak już będziesz szczęśliwa i tego Ci życzę.