"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

[Doktor Indor]

32 minuty temu, RefleXia napisał(a):

"Kochanie kogoś za jego urodę to nie miłość , tylko zauroczenie. Kochanie kogoś za inteligencję to nie miłość, to podziw. Wręcz przeciwnie – kochać kogoś, nie wiedząc dlaczego, to właśnie jest miłość" 

To prawda. Ja bym znalazł wiele powodów, za które mógłbym ją kochać, ale nie kocham jej „za coś” tylko po prostu za to, że jest, i jaka jest. I kim ja się przy niej czuję. I że mnie zaakceptowała z bagażem, który mało kto by udźwignął, a o którym wie, bo wcześniej przez wiele lat się przyjaźniliśmy. I że przy mnie jest mimo tego jak ch…owy czasem jestem.

[Verinia]

Godzinę temu, Doktor Indor napisał(a):

To prawda. Ja bym znalazł wiele powodów, za które mógłbym ją kochać, ale nie kocham jej „za coś” tylko po prostu za to, że jest, i jaka jest. I kim ja się przy niej czuję. I że mnie zaakceptowała z bagażem, który mało kto by udźwignął, a o którym wie, bo wcześniej przez wiele lat się przyjaźniliśmy. I że przy mnie jest mimo tego jak ch…owy czasem jestem.

Ale widzisz te złe zachowania u siebie..to już naprawdę dużo.

[Doktor Indor]

50 minut temu, Verinia napisał(a):

Ale widzisz te złe zachowania u siebie..to już naprawdę dużo.

Widzę, chyba że się odpalę, to wtedy nie widzę. I potem widzę i przepraszam, ale jest już za późno.

[Verinia]

3 godziny temu, Doktor Indor napisał(a):

Widzę, chyba że się odpalę, to wtedy nie widzę. I potem widzę i przepraszam, ale jest już za późno.

W sumie na w związku tym o którym wspominałam sama byłam też toksyczna.

[RefleXia]

11 godzin temu, Doktor Indor napisał(a):

I że mnie zaakceptowała z bagażem, który mało kto by udźwignął, a o którym wie, bo wcześniej przez wiele lat się przyjaźniliśmy

Miłość z przyjaźni czy można lepiej trafic? 

Dla mnie to dojrzałe uczucie i w pełni świadome drugiego człowieka.

 

Poza tematem. Kolejny raz obala tezę, że przyjaźń damsko-męska nie istnieje. Wcześniej lub później skończy się to pociągiem fizycznym. 

Edytowane 5 godzin temu przez RefleXia

[Catriona]

14 minut temu, RefleXia napisał(a):

Miłość z przyjaźni czy można lepiej trafic? 

Z własnego doświadczenia powiem że nie można gorzej trafić  nie zapraszam do dyskusji w tym temacie, bo na podstawie własnych doświadczeń zdania nie zmienię.

[RefleXia]

Teraz, Catriona napisał(a):

Z własnego doświadczenia powiem że nie można gorzej trafić  nie zapraszam do dyskusji w tym temacie, bo na podstawie własnych doświadczeń zdania nie zmienię.

Haha kolejna perspektywa dość ciekawa. Jestem daleka od ścierania się i przekonywania innych do własnego zdania.  Akceptuję zdanie i doświadczenia innych. Zwyczajnie pobudzilaś moja ciekawość ale nie nalegam na rozwinięcie.

[little angel]

moją ciekawość też, ale od razu się zgadzam, znać kilka lat człowieka, przyjaźnić się i magicznie po latach coś klika? z czego to kliknięcie wynika? może samotności, braku wyboru? no nie wiem, jakoś tak naturalnie wolę to kliknięcie od razu, coś takiego wiążącego z obcym, choć nie wiadomo jeszcze co, a potem się przekształca w czysto miłosną relację

a w temacie - pojęczę na mięsień! moje serce rozpycha się w klatce, ciąży jak kula do kręgli 

[Doktor Indor]

2 godziny temu, RefleXia napisał(a):

Miłość z przyjaźni czy można lepiej trafic? 

No właśnie… Myślę że nie. Tzn. romansów może jest wiele, ale to nie to samo.

 

2 godziny temu, RefleXia napisał(a):

Poza tematem. Kolejny raz obala tezę, że przyjaźń damsko-męska nie istnieje. Wcześniej lub później skończy się to pociągiem fizycznym. 

Nie zawsze. Mam / miałem przyjaciółki, które faktycznie były tylko przyjaciółkami. Ale to były dziewczyny, które zupełnie nie były w moim typie. Mówię „miałem” bo jakoś się to wszystko z czasem pourywało, jedna urodziła dziecko i nie ma już czasu, inna się przeprowadziła i też jakoś jest ciężko z tym kontaktem.

 

1 godzinę temu, little angel napisał(a):

moją ciekawość też, ale od razu się zgadzam, znać kilka lat człowieka, przyjaźnić się i magicznie po latach coś klika? z czego to kliknięcie wynika?

Tu zawsze była taka damsko-męska dynamika, tylko przez lata jej nie rozwijaliśmy, nie na tym ta relacja polegała. Był niewykorzystany potencjał.

 

A w temacie – pojęczę na dietę, dziś pierwszy dzień. Przejadłem się i mi teraz niedobrze, leczę się monsterkiem.

Edytowane 3 godziny temu przez Doktor Indor

[MicMic]

Chyba nie umiałbym się przyjaźnic z dziewczynami, które by mnie jakoś pociągały fizycznie.

Jeszcze mogę się przyjaźnić z byłymi, które już mnie aż tak nie pociągają.

 

Ale mam wrażenie, że w moim zjebanym przypadku jedyna możliwośc związku, to z kimś, kto nie będzie mnie aż tak mocno pociągał. Bo jak mnie ktoś tak romatycznie pociąga (nie tylko fizycznie), to już wielki chuj z tego jest. Za dużo w tym bólu, smutku i lęku, żebym normalnie mógł taką osobę poznać. Wielokrotnie to przerabiałem. Jestem bezradny trochę w tej kwestii. Nie cierpię tego. Nie będzie ruchania do końca roku, nie ma szans.

[Doktor Indor]

36 minut temu, MicMic napisał(a):

Chyba nie umiałbym się przyjaźnic z dziewczynami, które by mnie jakoś pociągały fizycznie.

Takie przyjaźnie zwykle były wystawiane na próbę jak sobie dziewczyna kogoś znajdowała  Więc w sumie nie była to czysta przyjaźń. Ale oprócz tych damsko-męskich tematów to jednak była.

 

38 minut temu, MicMic napisał(a):

Ale mam wrażenie, że w moim zjebanym przypadku jedyna możliwośc związku, to z kimś, kto nie będzie mnie aż tak mocno pociągał. Bo jak mnie ktoś tak romatycznie pociąga (nie tylko fizycznie), to już wielki chuj z tego jest. Za dużo w tym bólu, smutku i lęku, żebym normalnie mógł taką osobę poznać.

Może to jest jakiś sposób – miłość z wyboru, budowana powoli i świadomie, a nie związek oparty na fascynacji, która prędzej czy później gaśnie.

 

W sumie przypomniało mi się, że ja byłem moją obecną dziewczyną na tyle zafascynowany, że zacząłem pisać książkę bazującą na jej życiu. Ale po 60 stronach straciłem wenę  

[MicMic]

34 minuty temu, Doktor Indor napisał(a):

Może to jest jakiś sposób – miłość z wyboru, budowana powoli i świadomie, a nie związek oparty na fascynacji, która prędzej czy później gaśnie.

Tak trochę miałem z moją byłą. Też się z nią długo przyjaźniłem, zanim zostaliśmy parą.

Ale ten sposób też do końca wyszedł, jak widać. Musiałem zdewaluować trochę zakochanie , fascynację, emocje itp. W pewnym sensie ta relacja zrobiła się kumpelsko-przyjacielska. Mnie to tak nie przeszkadzało, ale Jej już tak. To też wpływało na jakąś tam czułośc między nam, namiętność etc.

 

Tak więc trochę już straciłem pomysły, znowu próbuję bardziej dopuścić te emocje, myśłałem, że może po latach to jakoś się poprawiło u mnie, ale chyba średnio. Albo jest na tyle chujowo, że nie dostrzegam, że kiedyś było jeszcze bardziej chujowo. Po ostatnim, miesięcznym dole, trochę się już boję cokolwiek działać w tym temacie. Ale w sumie i tak o tym myślę. A włosów siwych przybywa.

Edytowane 1 godzinę temu przez MicMic

[Dalila_]

Chryste. Ale Catriona mnie zaciekawiła, powiedz coś więcej? @Catriona

[Catriona]

30 minut temu, Dalila_ napisał(a):

Chryste. Ale Catriona mnie zaciekawiła, powiedz coś więcej? @Catriona

Nie będę tu opisywać całej historii, bo to już tylko dość dawna historia (już z 10 lat minęło prawie a znamy się od podstawówki praktycznie z widzenia, a 17-18 lat z większym kontaktem?).  Powiem tyle, że były różne nieciekawe akcje i finalnie ani przyjaźni, ani miłości. To też nie jest tak, że w ogóle ze sobą nie rozmawiamy, bo jak się widujemy gdzieś na ulicy to normalnie mówimy sobie cześć (z tym, że widujemy się bardzo rzadko bo obecnie mieszkamy w różnych miastach). Zresztą jeszcze z 5 lat temu jego obecna żona, była o mnie zazdrosna podobno, mimo że tego kontaktu już wtedy praktycznie nie mieliśmy poza zwykłym "cześć" przy mijaniu się na ulicy  (to mnie akurat bawi mocno z całej tej historii bo ja laskę może z 2x na żywo widziałam przypadkiem, nie pisałam nigdy do gościa sama później ani nie szukałam kontaktu i w sumie laska tak trochę zazdrosna o "ducha" była/jest?).
Dodam tylko, ze zakończenie jakichkolwiek bliższych czy dalszych relacji odbyło się z mojej inicjatywy.

Edytowane 1 godzinę temu przez Catriona

[Dalila_]

7 minut temu, Catriona napisał(a):

Nie będę tu opisywać całej historii, bo to już tylko dość dawna historia (już z 10 lat minęło prawie a znamy się od podstawówki praktycznie z widzenia, a 17-18 lat z większym kontaktem?).  Powiem tyle, że były różne nieciekawe akcje i finalnie ani przyjaźni, ani miłości. To też nie jest tak, że w ogóle ze sobą nie rozmawiamy, bo jak się widujemy gdzieś na ulicy to normalnie mówimy sobie cześć (z tym, że widujemy się bardzo rzadko bo obecnie mieszkamy w różnych miastach). Zresztą jeszcze z 5 lat temu jego obecna żona, była o mnie zazdrosna podobno, mimo że tego kontaktu już wtedy praktycznie nie mieliśmy poza zwykłym "cześć" przy mijaniu się na ulicy  (to mnie akurat bawi mocno z całej tej historii bo ja laskę może z 2x na żywo widziałam przypadkiem, nie pisałam nigdy do gościa sama później ani nie szukałam kontaktu i w sumie laska tak trochę zazdrosna o "ducha" była/jest?).
Dodam tylko, ze zakończenie jakichkolwiek bliższych czy dalszych relacji odbyło się z mojej inicjatywy.

Ok dzięki. No myślę że i tak pewnie to zależy każdy związek się inaczej rozwija, może są te co z przyjaźni się dobrze rozwiną. Ale też mi bliżej do tego co powiedziała Little angel. Chociaż np ktoś kogoś zna 20 lat i z nim przebywa i pewnego dnia zacznie się zakochiwac... hm też możliwe. No ale ja mam tak jak aniolek

[Catriona]

Ja też nie mówię, że to nigdy nie wypali, bo może w niektórych przypadkach wypala, ale znam kilka osób, które z relacji koleżeńsko-przyjacielskiej po jakimś czasie  przeszły w związek i żadna z tych par nie jest już razem  także i z doświadczenia i z obserwacji - no way. Jak w przyjaźni, któraś ze stron zaczyna chcieć czegoś więcej to należy czym prędzej oddalić się w przeciwnym kierunku i ukręcić temu łeb w zarodku 

Edytowane 1 godzinę temu przez Catriona

[Dalila_]

Hihi ostre wnioski

[little angel]

27 minut temu, Dalila_ napisał(a):

Ale też mi bliżej do tego co powiedziała Little angel.

wyobraziłam sobie, jakbym miała się teraz zakochać w swoim przyjacielu... no nie, wtedy nie byłaby to zwykła przyjaźń damsko-męska

Edytowane 39 minut temu przez little angel

[Dalila_]

9 minut temu, little angel napisał(a):

wyobraziłam sobie, jakbym miała się teraz zakochać w swoim przyjacielu... no nie, wtedy nie byłaby to zwykła przyjaźń damsko-męska

No właśnie, musiał ci się zawsze podobac tak naprawde

[brum.brum]

2 minuty temu, Dalila_ napisał(a):

No właśnie, musiał ci się zawsze podobac tak naprawde

Nie koniecznie musiał/musiała się zawsze podobać, skrycie. Znam przypadek gdzie wręcz ktoś nie lubił tej drugiej strony i z czasem, jak zaczął poznawać osobę się zakochał. Teraz są małżeństwem

[little angel]

też są takie historie  miłość to naprawdę niewiadoma 

[Dalila_]

9 minut temu, brum.brum napisał(a):

Nie koniecznie musiał/musiała się zawsze podobać, skrycie. Znam przypadek gdzie wręcz ktoś nie lubił tej drugiej strony i z czasem, jak zaczął poznawać osobę się zakochał. Teraz są małżeństwem

Czyli przypadek jak ten 1, miłość po latach;3

[brum.brum]

9 minut temu, Dalila_ napisał(a):

Czyli przypadek jak ten 1, miłość po latach;3

Tak, to był szok dla całego otoczenia bo oni wyjątkowo się nie lubili Serio, potrafiła jedna ze stron nie iść np. pobawić się w klubie, bo ta druga osoba szła. No mówię Wam, Kongo

Co do przyjaźni damsko-męskiej z moich doświadczeń mogę stwierdzić, że może i są takie, ale bardzo często to się po czasie kończy zaangażowaniem jednej ze stron uczuciowo, emocjonalnie. Nawet jeali „na sztywno” ustalają zasady i granice tej przyjacielskiej relacji…Ale słyszałem też historie osób, które są w przyjacielskich znajomościach latami i sobie chwalą. Nawet mają swoje rodziny ale przyjaźń utrzymują mimo wszystko. Czyli się da, wychodzi na to.