zburzony

@klossmiałem trochę podobnie jak ty, za pierwszym razem duloksetyna podziałała na mnie bardzo dobrze i szybko. Też dłuższy czas ją brałem, potem coś innego. Trochę temu wróciłem do niej po paru latach i zupełnie nie było tego szybkiego efektu, zupełnie nic się nie działo chyba z 6 tygodni i chciałem się poddać. Ale stopniowo samopoczucie zaczęło się poprawiać, teraz biorę 60 mg i znowu jest dobrze, właściwie wszystkie dobre efekty co wcześniej wróciły. Być może duloksetyna za drugim i kolejnym razem potrzebuje znacznie więcej czasu żeby dać efekt. Różnica tylko taka że w moim przypadku nie było pogorszenia nastroju, rzadnych lęków, po prostu nic się nie działo.

@PoszukiwaczOlsnienianiekoniecznie tak jest, na kilku lekach czułem się źle dość szybko i rezygnowałem. Ale przykładowo duloksetyna od razu mi pomogła tak jak od razu zaburzyła mi sen, a flupentiksol kiedy dał poprawę jednocześnie wywołał problemy gastryczne.

Według ulotki bierze się 75 mg na noc, ale może na ciebie będzie działać pobudzająco i zdecydujesz się brać rano. SR wersja to nie chwyt marketingowy tylko tak duża dawka w normalnej wersji mogłaby być zbyt intensywna. Mnie swego czasu 25 mg wystrzeliło, także wiesz, lepiej trzymać się przepisów.

Brałem dłuższy czas 3 mg dziennie i czułem się naprawdę nieźle, zwłaszcza po dawce popołudniowej pobudzony, rozmowny, otwarty na ludzi itd. Jedyny problem jaki miałem to gazy i wzdęcia. Postanowiłem więc zmniejszyć dawkę do 2 mg, na próbę. Problemy gastryczne szybko ustały ale razem z nimi wkrótce ustało dobre samopoczucie i aktywizacja. Zrobiłem się niesamowicie senny i apatyczny, nastrój mocno w dół. Nie rozumiałem co znowu się dzieje ale wróciłem do 3 mg. W ciągu paru dni wróciły gazy ale i nastrój zaczął iść w górę i znowu zaczęło mi się chcieć cokolwiek. Wychodzi na to, że kiedy flupentiksol znowu wczytał się, jednocześnie pojawiły się efekty uboczne oraz właściwe działanie. Zastanawia mnie jednak skąd po redukcji flupentiksolu, czyli dopaminy, aż taki spadek formy. Wydaje mi się że może to oznaczać nadmiar serotoniny.

Po prostu staram się pisać tak żeby nie przekraczać granic, choćby nie polecać już ludziom leków i nie chwalić się swoimi eksperymentami. A kiedy piszę takie rzeczy jak wyżej to tylko stwierdzam fakt. Dodam jeszcze że lekarze leków które nam przepisują nie biorą także wiedzą tyle ile przeczytali i co przez lata mówiliśmy im my, często za grube pieniądze.

Na mnie benzodiazepiny zaczęły jakiś czas temu działać odwrotnie, czułem po nich złość i agresję, beznadziejny nastrój, jedynie przeciwlękowe działanie zostało. Niedawno z głupoty wziąłem w pracy klonazepam 1 mg i czułem się beznadziejnie, wk**wiony na wszystko i wszystkich a do tego tak senny że ledwo dało się pracować. Także robię sobie jak najdłuższą przerwę od tego szajsu, nawet tak delikatne benzo jak oksazepam robi mi to samo. Dodam że klon miał mnie relaksować na weekend zamiast alkoholu którego znów nie piję. Dziękuję za taki relaks.

Ja brałem 7,5 mg.

@Orzeszkowawenlafaksyny jednak sporo różni się od duloksetyny, dulo od najmniejszej dawki działa już na noradrenalinę wyraźnie, a wyższych też lekko na dopaminę. Oba to leki SNRI, ale na przykład paroksetyna i escitalopram to są SSRI ale różnią się działaniem. Dla mnie duloksetyna jest lepsza pod tym względem że bardziej aktywizuje i mocno działa na lęk, podczas gdy wenla głównie na lęk i dopiero 225-300 mg daje mi kopa.

Tak samo jak my, lekarze też nie mają pojęcia jak lek zadziała na daną osobę, znają ulotki leków w których obok siebie czasem jest napisane bezsenność lub senność, zwiększony i zmniejszony apetyt itp. Podobnie nie są w stanie dokładnie ocenić czy pacjent będzie czuł się jak gówno tydzień, dwa czy miesiąc. No i w końcu nigdy też nie wiedzą na początku czy ten albo tamten lek jest właściwy dopóki pacjent im o tym nie powie. Dlatego wciąż uważam że pacjent decyduje czy będzie się dalej męczyć czy odstawia lek w pizdu bo ma już dość. Dla przykładu, na bupropionie wytrzymałem tydzień. Z dnia na dzień było gorzej, depresja, lęk, bezsenność, myśli samobójcze, aż nie byłem w stanie pójść do pracy bo nie wytrzymałbym tam nawet godziny. Zostałem w domu, najadłem się leków nasennych i dzień później, dwa dni po pozbyciu się bupropionu zacząłem powoli wracać do siebie, i po prostu sam wróciłem do poprzedniego leku. Później doktor stwierdził że bardzo dobrze zrobiłem skoro lek mi tylko szkodził i nie wiadomo co by ze mną było gdybym dalej go brał.

@fazkerja brałem, podobnie jak @DEPERSz własnego przepisu i było spoko. Wenlafaksyny 225 mg i escitalopramu 10-20 mg.

@kloss jako doświadczony i zadowolony konsument duloksetyny uważam że to minie i z czasem będzie tak jak poprzednio. Teraz biorę ją drugi raz i było inaczej, o wiele dłużej lek się ładował ale zaskoczył i jest gitara. Biorę 60 mg ale brałem i 90.

@Aisaoj hej, nie da się odpowiedzieć ile dokładnie będzie to trwać bo u każdego jest inaczej. Być może zacznie cię puszczać już w najbliższych dniach a może niestety dłużej potrwać. Jeśli jest tak ciężko uważam że powinnaś wrócić się do lekarza, powiedzieć mu o tym i poprosić o coś przeciwlękowo, takich leków jest dość dużo. A być może lekarz zaleci zmianę citalopramu na coś innego w ogóle. U mnie kiedy próbowałem cito było odwrotnie, lęk pojawił się po jakimś czasie i nie mijał dlatego odstawiłem go w cholerę, ale wielu ludziom pomógł. Trzymaj się, wiem jak ciężko jest funkcjonować z silnym lękiem. PS Jeśli nie możesz niedługo zobaczyć się z lekarzem, być może powinnaś citalopramu odstawić. To nie jest zachęta z mojej strony, po prostu za dobrze znam to okropne uczucie i uważam że pacjent może sam podjąć decyzję o zaprzestaniu brania leku z powodu zbyt uciążliwych efektów ubocznych.

Tak, działanie trochę osłabło po jakimś roku, ale chyba najbardziej dokuczały mi betonowe zatwardzenia, nic nie pomagało, jeśli raz na 4 dni mi się udało to byłem szczęśliwy. Teraz tego nie ma wcale.

@PoszukiwaczOlsnieniapowodzenia ze-fajami! Ja brałem ją dwukrotnie, za pierwszym razie wystrzeliło mnie od razu i było naprawdę bardzo dobrze. Za drugim razem długo nic się nie działo ale zaskoczyła po jakichś 6 tygodniach i jest znowu ok całkiem. @Onckimi takie kłucie czy ból zdarzają się od dziecka przez nerwicę, a po niektórych lekach też nierzadko jest to wyraźne momentami ale ja to ignoruję, nie ma się czego obawiać jeśli nie masz kłopotów z sercem i to minie z czasem. Duloksetyna to może być akurat lek dla ciebie, daj sobie czas z nim. A wątrobę sam planuję sprawdzić niedługo, kiedy badałem poprzednio na niej to wszystko było tip top.

Oprócz flupentiksolu którego dawkę niedawno zmniejszyłem jeszcze duloksetynę i lamotryginę (między innymi) ;)) Ale mniej niż kiedyś i jest naprawdę ok

Mi też ewidentnie służy noradrenalina, jestem pewien że to dlatego duloksetyna działa na mnie tak dobrze, a wcześniej (w trochę mniejszym stopniu wenlafaksyna). Samego mnie to dziwi bo wydawałoby się że zwiększy lęk u kogoś jak ja. Te parę lat temu czułem początkowo dość wyraźne napięcie wewnętrzne, przy którym normalnie stresował bym się bardziej w interakcji z ludźmi. A jednak kiedy zaczynałem z kimś rozmowę zauważyłem szybko że jestem właśnie bardziej opanowany, mówię wolniej i z większą pewnością siebie. Podobnie ze snem, zawsze kiedy spałem za krótko lęk i napięcie mocno pogarszały się, a tu było odwrotnie. W jakimś stopniu podobnie było kiedy używałem substancji które głównie działały na noradrenalinę i w mniejszym stopniu na dopaminę, dopóki nie przekroczyłem rozsądnej dawki, stawałem się bardziej opanowany i asertywny. Może tamte doświadczenia mają jakiś wpływ na to jak dulo działa na mnie teraz chociaż przecież nie tylko na mnie tak działa.

@Lucy32zazdroszczę tej mirtazapiny, na mnie działa okropnie po jakimś czasie. Teraz po latach wiem że to ona spowodowała u mnie ten potworny lęk przez który próbowałem się wykończyć. A tak się napaliłem na mirtę z wenlafaksyną kiedyś

Wiesz co, ja właściwie nie miałem innych objawów ubocznych niż zaburzenia snu przy 30 czy 60 mg, bez różnicy. Dulo zaczęła działać na mnie od razu przeciwlękowo i dodała mi energii, na 30 mg było naprawdę dobrze a na 60 jeszcze trochę lepiej. A leczę się głównie na lęk, fobię społeczną i depresję z apatią i brakiem energii.

@PoszukiwaczOlsnienia niekoniecznie będziesz musiał znów czekać 2 tygodnie, równie dobrze może być lepiej za kilka dni, ale tak samo podobnie może to potrwać dłużej. U każdego jest trochę inaczej, ale moje doświadczenie podpowiada mi, że jeśli po 30 mg poczułeś poprawę, poczujesz ją również po 60 mg, tak było u mnie przy pierwszym razie na tym leku. Powodzenia!

@Lucy32też pozdrawiam, cieszę się że u ciebie gra gitara też. Masz rację, tym razem byłem bardziej cierpliwy niż zwykle, to też dlatego że duloksetyna należy do leków którym ufam najbardziej i zawsze daję im więcej czasu. Też mam sny pokręcone, no i krótko śpię jak wcześniej, dziś 4:35 pobudka ale i nastrój i energia są, myślałem już że dulo mnie zawodzi za drugim razem ale jednak nie, potrzebowała tylko dużo więcej czasu. Fajnie by było gdybym wyciągnął z tego wnioski choć raz

@Nyfek Aciprex czyli escitalopram może niestety nasilić lęk na początku, trudno powiedzieć ile to może potrwać ale z czasem mija. Pregabalina na mnie też działała niedobrze, pogarszała lęk niestety a tyle dobrego się po niej spodziewałem. Co do klonazepamu to na pewno wiesz że to bardzo mocny lek. Mi lekarz przepisuje oksazepam, znacznie słabszy z tej samej grupy leków. Twierdzi że lepiej żebym brał go nawet 3-4 tabletki na raz, niż żeby przepisał mi silniejszy lek. Wydaje mi się że to dobre wyjście bo oksazepam ma znacznie mniejszy potencjał do uzależnienia i można go dłużej stosować. Biorę go już kilka miesięcy, ale zawsze robię sobie co najmniej jeden dzień wolny od niego i nie uzależniłem się, może w jakimś stopniu psychicznie ale to nic w porównaniu do uzależnienia fizycznego. O dziwo też udaje mi się go nie nadużywać, a jako były narkoman mam do tego ogromne skłonności.

Na mnie duloksetyna za pierwszym razem zadziałała już w pierwszym tygodniu, bardzo mnie ożywiła, poszatkowała sen (ale w dzień funkcjonowałem bardzo dobrze), zwiększyła motywację i bardzo zmniejszyła objawy fobii społecznej. Tym razem jest inaczej, dużo łagodniej, ale jest działanie anksjolityczne, lepszy nastrój. Działań ubocznych brak. Dla mnie osobiście to najlepszy antydepresant, a dokładniej jest w trójce najlepszych, obok wenlafaksyny i fluwoksaminy.

Zastanawiam się jak to jest z tymi lekami. Biorę flupentiksol trzeci raz. Za pierwszym nie czułem wcale aktywizacji. Sporo lat później wystrzelił mnie z butów, dostałem lekkiej akatyzji ale byłem zadowolony ogólnie. Tym razem pobudzenia nie ma wcale, ale jest lepszy nastrój i wyraźne działanie przeciwlękowe, czyli bardzo dobrze ogólnie choć aktywizacji brak. Biorę 2 razy po 1,5 mg plus oczywiście inne leki, ale mniej niż do niedawna, dwa sobie odpuściłem. Na szczęście, tym razem nie mam ogromnego apetytu na wszystko a zwłaszcza słodycze.

A jakiś lekarz coś proponował na to?

Po mirtazapinie, po trazodonie i przede wszystkim agomelatynie.