zburzony

Biorę tego dziadostwa 90 mg ale wciąż czuję lęk, za pierwszym razem było tak dobrze a teraz zero działania. Może to wina bupropionu który niedawno przestałem brać i który konkretnie mnie zniszczył, w sensie lęk i depresja. Niedługo widzę się z lekarzem i muszę z nim szczerze porozmawiać, choćby co zrobić kiedy brałem już wszystko a obecnie jest tak słabo. Pewnie poproszę go też o benzodiazepiny niestety.

Po nieudanym podejściu do bupropionu biorę znowu pod uwagę reboksetynę, mimo swoich wad nie wywołuje u mnie lęku i daje dość dziwny stan, ale jednak pozytywny. Kiedy ją brałem byłem mniej apatyczny, a może po prostu mi to nie przeszkadzało bo ogólnie czułem się nie najgorzej, tylko masakryczna suchość w ustach była nie do wytrzymania. Chyba spróbuję znowu bo duloksetyna tym razem na apatię nie chce pomóc, wenlafaksyna po paru latach zupełnie przestała i idzie w odstawkę. Rozważam jeszcze fluoksetynę i trazodon, ale nie chcę znów brać wielu leków także chyba pójdę w tą reboksetynę.

@warning ciężko będzie znaleźć taki lek jak piszesz, bez żadnej zamułki rano. Popularna jest mirtazapina ale ona muli i po niej jest jeszcze częściej zatrzymanie wody. Może mianseryna w małej dawce 10-30 mg ?

@warning nie, u mnie tak nie było.

Brałem bupropion równe 30 dni ale już z tym koniec, zniszczył mnie lęk i pogorszenie depresji, nie biorę go od 3 dni i nadal nie mogę się pozbierać, muszę brać alprazolam, próbuję pozbyć się lęku duloksetyną ale na razie bez skutku. Początki były niezłe, od razu przeszła ciągła apatia i zmęczenie, spałem krócej. Było napięcie wewnętrzne ale do wytrzymania, chwilami niepokój. Jednak na dłuższą metę nie byłem w stanie tego wytrzymać, i tak pod koniec co raz częściej wspomagałem się alprazolamem, potem też alkoholem. Działające na noradrenalinę leki jak wenlafaksyna i duloksetyna były najlepszymi jakie brałem, oba świetnie działały na lęk i fobię społeczną, ale widać bupropion to za duży kaliber. Wróciłem do duloksetyny i chyba wrócę też do paroksetyny żeby jak najszybciej pozbyć się lęku, przez niego żyć mi się odechciewa.

@eleniq amisulpryd zawsze brałem w dawce 200 mg z różnymi lekami, czasem tylko z jednym a czasem i z trzema różnymi. Na pewno z wenlafaksyną, trazodonem, paroksetyną. Te 200 mg od razu mnie wycisza, nie zamula, zmniejsza niepokój i lekko poprawia nastrój. Mam mniej myśli w głowie i jestem spokojniejszy. No ale to już pisałem. Nigdy nie odczuwam żadnych efektów ubocznych, ale możliwe że prolaktyna jednak idzie do góry, tylko że to na ogół nie daje objawów, poza spadkiem libido. W rzadszych przypadkach facetom mogą rosnąć cycki i pojawić się mlekotok ale nie miałem tego nawet kiedy brałem go 2 lata.

Wenlafaksyna z bupropionem się u mnie nie sprawdza, mimo że wenla jest dla mnie najlepszym antydepresantem na lęki, i tak po jakimś czasie brania bupropionu w końcu wyłażą. Tak jest obecnie i tak było kiedy brałem bupropion solo dawno temu. Najgorsze jest to że z czasem pogarsza się też nastrój, zaczynam przypominać sobie najgorsze gówno z mojego życia i nie potrafię o tym nie myśleć, jak to przy pogorszeniu depresji. Co do łączenia bupropionu z innymi lekami to rzekomo dobre jest połączenie z sertraliną, dr Stahl wymyślił to combo I twierdził że bupropion najlepiej działa z sertraliną ze wszystkich SSRI.

Z tymi lękami to niestety prawda, biorę bupropion trzeci tydzień bodajże i odczuwam lęk co raz częściej, co raz bardziej stresujące są wyjścia z domu, kontakt z ludźmi, dzisiaj lęk czuję nawet siedząc na dupie w domu. Przez jakiś czas brałem ten lek razem z amitryptyliną i najwyraźniej on skutecznie ten lęk przykrywał, tyle że kosztem uciążliwych efektów ubocznych. Od kiedy jej nie biorę zasrany lęk narasta. Nie widzę możliwości żeby to minęło z czasem, myślę że jedynym wyjściem jeśli chcę go nadal stosować, jest dołożenie czegoś anksjolitycznego. Wiadomo że nie mogą to być znowu benzodiazepiny, pregabalina na mnie źle działa i również uzależnia. Wychodzi na to że zostają neuroleptyki których na stałe też wolałbym nie brać. Albo pogodzenie się z porażką i wy*ebanie bupropionu a to oznacza wielki powrót apatii, senności i anhedonii. Życie /cenzura/.

@Kraszuto dla odmiany mój lekarz twierdzi że tianeptyna pobudza. Niby bzdura, ale kiedy zacząłem brać ją pierwszy raz faktycznie czułem subtelne pobudzenie, takie dość nietypowe i trudne do opisania ale jednak. Potem to się rozmyło, a obecnie biorę ją jako jeden z kilku leków ale traktuję bardziej jak suplement diety, ponieważ podobno posiada właściwości neuroprotekcyjne i prokognitywne, ale nie umiem powiedzieć czy tak jest faktycznie.

@Madzix9218 na mnie ten lek działał świetnie dość długo ale zupełnie inaczej niż na ciebie, bo mnie niesamowicie pobudzał i aktywizował. Ale tak jak tobie, bardzo pomógł mi na lęk, również fobię społeczną. Brałem go jakoś poniżej roku, zupełnie w tym czasie nie przytyłem chociaż apetyt miałem normalny i jadłem byle co. Kiedy czułem że 60 mg zaczyna słabiej działać spróbowałem 90, ale nie zauważyłem żadnej różnicy, wydaje mi się że po prostu się wypalił jak to te cholerne leki mają w zwyczaju. Zwiększać do 120 mg nawet nie próbowałem, ale jest całkiem możliwe że u ciebie wyższa dawka da dobre rezultaty, bo każdy inaczej reaguje. W każdym razie, duloksetyna jest jednym z leków które najlepiej wspominam i zamierzam do niej kiedyś wrócić. Powodzenia!

@acherontia styxmyślę że może chodzić o wenlafaksynę, lekarz mi wieki temu powiedział tak kiedy spytałem o picie

@kosecky22 dobrze że ci służy, mój lekarz, starszy facet, ma o nim bardzo dobre zdanie. Uważa że jest tak rzadko stosowany nie przez nieskuteczność tylko "mody" na inne leki. Być może jeszcze spróbuję kiedyś brać go w niższej dawce. Też tak miałem z paleniem, mniej wypalałem przez tą pustynię w japie, ale teraz znowu więcej bo znów jest normalnie, poza tym bupropion zawsze powoduje że więcej palę (mimo że jakoś wpływa na receptory nikotynowe i w teorii zmniejsza ochotę na pety).

@Psocia90 mam parę leków które działają nasennie ale wolałbym ich nie brać. Do tej pory na 150 mg nie było z tym problemu ale biorę już 300 mg i czuję że będzie ciężko zasnąć. Kiedyś jak brałem ten lek to jakoś dawało się zasnąć tylko bardzo często się wybudzałem. Ale mimo kiepskiego snu w dzień dobrze się czułem, nie byłem senny.

@kosecky22 ja mam już 4 dychy ale podobnie patrzę na świat jak ty, uważam że kiedyś było lepiej, dla mnie lata 90'te to był najlepszy czas. Muzykę też zawsze lubiłem starszą, rock z lat 60'tych na przykład. Ok ale co do amitryptyliny to musiałem ją odstawić z powodu masakrycznej suchości w ustach a to rujnuje zęby. Poza tym biorąc ją nie zdążyłem odczuć nic innego jak tylko skutki uboczne, choćby senność i apatię i to mimo brania jednocześnie bupropionu. Wczoraj już jej nie wziąłem i znów mam normalnie w gębie, a było tak źle że aż ciężko było mówić.

Dzisiaj wcześnie rano wziąłem 300 mg i kilka godzin później czuję subtelną różnicę, nastrój nieco bardziej pozytywny, wzrok mi się wyostrzył. Jest też pewna stymulacja ale nie taka nachalna, uciążliwa tylko "spokojna" że tak się wyrażę. Wprawdzie siedzę na dupie ale czuję że w tym momencie bardzo dobrze by mi się pracowało. Teraz tylko żeby ten efekt się utrzymał... @Psocia90 najbardziej typowe skutki uboczne przy tym leku to suchość w ustach, problemy ze snem, pobudzenie psychofizyczne, mniejszy apetyt.

Przeszło ale czasem wracało na jakiś czas, nie zwracałem już na to uwagi.

@Piotras80 ja owszem, w kończynach głównie, czasem twarzy.

@Kraszu no to sporo. A przy okazji, czujesz jakieś działanie doksepiny, czy może dopiero zaczynasz? Ja mam z tianeptyną dziwnie, kiedy ją biorę nie czuję różnicy, ale kiedy mi się skończy to jednak jest jakoś gorzej.

@Kraszu żadnego zs nie będzie, tianeptyna minimalnie działa na serotoninę a doksepina głównie na noradrenalinę, to jest bezpieczne kombo.

Na angielskiej wikipedii piszą że fluoksetyna w bardzo wysokich dawkach (80 mg) zaczyna oddziaływać na dopaminę, a znowu sertralina w dawkach od 200 mg. Ale z mojego doświadczenia fluoksetyna jest bardziej stymulująca od sertraliny w standardowych dawkach, tej drugiej brałem nawet 300 mg ale żadnej stymulacji nie odczułem.

@daammk1 dokładnie, sam kiedyś brałem przez chwilę aż 300 mg sertraliny jednak żadnej dopaminy nie czułem. Być może brałem zbyt krótko, ale 200 na pewno wystarczająco długo i nic. @Ona_w_leku i jak tam, dalej cię prądy kopią od wenlafaksyny?

Nie bez powodu mój lekarz powiedział że nie spotkał jeszcze takiego zwolennika leków. On wie o moich problemach z używkami w przeszłości i myślę że jako fachowiec zdaje sobie sprawę że moje skakanie po lekach w jakimś stopniu z tego wynika. Nie wiem, być może jest zdania że lepiej już żeby przepisywał mi te leki, niż żebym brał coś znowu.

@Barti_x no 600 mg to ogromna dawka, widać twój lekarz lubi walić z grubej rury. Jak masz możliwość to spróbuj. Ja jestem bupropionem zawiedziony, nie ma już śladu po jakiejkolwiek stymulacji, a jestem nawet jeszcze bardziej apatyczny, śpię więcej. Może jednak spróbuję brać 300 mg ale podejrzewam że to wywoła jedynie więcej efektów ubocznych, takich jak zaparcia i suchość w ustach. W każdym razie nie wierzę że jeszcze się rozkręci, podchodzę do niego trzeci raz i za każdym efekty były najlepsze na początku a potem słabły, chociaż ostatnio dałem radę tylko 7 dni z powodu łęku którego teraz nie ma na szczęście.

Przeczytałem dzisiaj fragment artykułu na temat łączenia wenlafaksyny z bupropionem, rzekomo ma to powodować znaczny wzrost poziomu dopaminy w mózgu. Stosuję takie połączenie od paru tygodni ale nic takiego nie zauważyłem póki co. Przeciwnie, czuję raczej apatię i anhedonię.

@kosecky22 bupropionu biorę 150 mg i nie zamierzałem brać więcej, ale teraz biorę to pod uwagę (problemem jest cena) choć na pewno jeszcze nie teraz. Przed chwilą trochę poczytałem o amitryptylinie, m.in. o dawkowaniu i czasie po którym zaczyna działać. Najwyraźniej biorę ją jeszcze za krótko, a 100 mg to taka średnia dawka, 150-200 to maksymalna a według jednego źródła aż 300 mg ale tylko ambulatoryjnie. Ale tak jak pisałem, nic nie zmieniam, nic nie grzebię tylko czekam dalej.