johnn

Zgadzam się. Mam podobnie. Cieszę, że Ci się udało:) Powodzenia i miłego dnia:)

Mój brat miał zwężenia gardła. Zaczął jeść małymi kęsami. Spowodowany było to lękiem. Nie znam szczegółów. Wraz z bratem mamy zespół Aspergera i zaburzenia osobowości. Życzę Ci miłego dnia i powodzenia:-)

Warto korzystać z pomocy specjalistów. Życzę miłego dnia:-) Powodzenia:-)

Moja mama była wychowywana przez wujostwo. Była bardzo źle traktowana. Jako osoba dorosła pragnęła akceptacji i rodziny. Nie zważała na oszustwa i kłamstwa rodziny by nie zostać odrzucona i nie pozostać sama. To przyniosło jej zgubę. Ani jej rodzina przysposobiona, rodzina męża ani rodzina biologiczna nie okazali się uczciwi i godni jej zaufania. Mieszkam z mamą i młodszym bratem. Nie utrzymujemy kontaktu z nikim z rodziny. Nikogo nie interesujemy. Dodatkowo wraz z bratem mamy zespół Aspergera i zaburzenia osobowości. Proponuję wzmocnić samocene:-) Życzę Ci miłego dnia:-) i powodzenia

Miałem wizyty co około 3 miesiące.

Nie widzę w tym nic złego:) Wydaje mi się, że kobiety są bardziej towarzyskie stąd często wolny czas spędzają razem. Nie mam podobnego przekonania. Spędzanie czasu wolnego razem z koleżanka to dobry pomysł:) Powodzenia i miłego dnia:)

Tak:-) Warto wykorzystać to jak najlepiej:-) Powodzenia i miłego dnia:-)

Projekt w którym biorę udział nazywa się Work For All. Powodzenia:)

https://aktywizacja.org.pl

To było szkolenie online w ramach projektu wsparcia w zatrudnieniu osób niepełnosprawnych. Kurs trwał 25 godzin.

Mam podobne odczucia. Gdy informowałem pracownika socjalnego i specjalistów o bardzo niepokojących objawach utrudniających mi podjęcie pracy i utrzymanie kontaktów z ludźmi to moje słowa były lekceważone lub ignorowane. Teraz trudno mi się pogodzić ze straconymi latami. Pozostaje drogą sądowa lub zapomnienie/pogodzenie się. W wieku dorosłym zdiagnozowano u mnie zespół Aspergera. Miesiąc temu tą samo rozpoznanie otrzymał mój młodszy brat. W moim mniemaniu podejrzewano mnie o zwykłą niechęć do podjęcia pracy. A skoro tak, to sam jestem sobie winny.

Czemu nie chcą? Proponuje zapisać się na grupę przeznaczoną dla osób z podobnymi zaburzeniami aby znaleźć odpowiedniego specjalistę oraz krótką rozmowę w aplikacji znany lekarz. Ponadto w aplikacji znany lekarz można sprawdzić choroby/zaburzenia leczone przez specjalistów. Zastosuj to jako kryterium doboru. Tylko lekarz sporządza diagnozę. Pierwszy psycholog rozpoznał u mnie nieśmiałość a około pięć lat później zdiagnozowano u mnie zespół Aspergera. Radzę podchodzić z ostrożnością do opinii specjalistów. Często miałem spotkania co dwa tygodnie lub rzadziej. Życzę powodzenia i miłego dnia:)

Proponuję zebrac to w jedną tabele.

Może warto udać się do kosmetyczki/lekarza aby się poradzić i spisać najważniejsze zasady dbania o siebie. Możesz, to traktowac jako wyzwanie:-) Jeżeli się powiedzie poprawi to twój wyglad i samopoczucie:-) Powodzenia i miłego dnia:-)

1. Spotkałem się tylko raz z lekarzem celem wystawienia dokumentów potrzebnych do złożenia wniosku o rentę. Lekarz nie wyraził opinii czy mój wniosek jest zasadny, 2. Pracownik socjalny stwierdził, że mam wszystko co potrzeba. Miałem inne zdanie, 3. Pierwszy psycholog rozpoznał nieśmiałość. Nie zgodziłem się z tą opinią. Ostateczna diagnoza to zespół Aspergera oraz zaburzenia osobowości. 4. Diagnozę zespołu Aspergera otrzymałem po około 5 latach spotkań ze specjalistami. Od około 6 lat korzystam z pomocy specjalistów z różną intensywnością. Nie przyniosły poprawy. Czy masz orzeczenie o niepełnosprawności?

1. Iść do Sądu o ile są podstawy, 2. Skupić się teraźniejszości, 3. Znaleźć i zrozumieć przyczynę trudności z przeszłości, 4. Pogodzić się. Życzę miłego dnia:-)

To strata czasu. Umiesz to uzasadnić? Umiesz ocenić zasadność tych rozmyślań? Warto rozważyć z jakim kosztem to się wiążę.

Jaka jest tego przyczyna? Druga strona jest zainteresowana jej ustaleniem? Czy twoje obserwacje są słuszne? Jakie argumenty przedstawił za poparcie swoich słów? To zależy od schorzenia i innych czynników. Osoba nieśmiała może być niechętna podjęcia interakcji z grupą lub odnalezienie przyczyny trudności z przeszłości może nie wymagać interakcji z grupą. Poniżej kilka powodów Uzyskanie podstawowych informacji o zachowaniach ludzkich , Podjęcie działań z osobą przeznaczoną do poprawy zachowania pacjenta, Przekazanie tajemnic lub informacji prywatnych Przykład. Chciałbyś się dzielić się z grupą informacjami dla Ciebie niekorzystnymi? Nauka prowadzenia auta jest prowadzona na początku od zajęć teoretycznych. Gdy współpracownik/znajomy/przyjaciel rozpłacze się i zacznie Ci mówić o swoich o trudnościach jak się zachowasz skoro na grupie tego nie wiedziałeś?

Powiedziałeś o tym specjalistom? Od czego jest psychoterapeuta? Wydaje się, że psychoterapeuta nie będzie od Ciebie tego wymagał. Będzie raczej podpowiadał.

Powodzenia i zycze miłego dnia:-):-)

Dzień dobry,:-) Życzę Ci miłego dnia i powodzenia:-)

Prywatnie i na NFZ (najczęściej). Nie umiem odróżnić terapii od psychoterapii. Dla mnie to są po prostu spotkania. Ale spróbuje to wyróżnić. Przez nie cały rok spotykałem się z psychoterapeutą. Przez prawie dwa lata spotykałem się z psychologiem. Nie wiem czy był psychoterapeutą. Psychiatra stawia diagnozę często na pierwszym spotkaniu i nie zmienia jej. U mnie tak było. Te wstępne oceny takimi pozostają stąd ich wiarygodność jest niepewna i pojawia się konieczność powtórzenia oceny u nowego specjalisty. Pierwszy psycholog rozpoznał u mnie nieśmiałość a psycholog z ośrodka kryzysowego na drugim spotkaniu odmówił dalszych spotkań (nie miałem wtedy ubezpieczenia zdrowotnego).

Powiedziano mi, że relacja z psychologiem jest jednym z głównych źródłem pomocy/wsparcia według badań naukowych. Niestety dla mnie to nie jest najistotniejsze. Być może powodem jest brak relacji z ojcem i resztą rodzinny poza mamą. Stąd mało konkretne rozmowy na każdym spotkaniu wywołuje u mnie niezadowolenie. Na początku prosiłem o opinie psychologa. Ale spotykałem się z odmową. Na moje prośby o ustalenie czemu spotkania nie przynoszą poprawy spotykam się z odmową (wyrażoną wprost lub nie). Niestety czasami muszę powtarzać pytania aż otrzymam odpowiedź. Nie lubię tego gdyż czuje się jakbym wymuszał na kimś odpowiedź. W mojej ocenie spotkania mi zaszkodziły. Ignorowanie lub lekceważenie moich słów przyczyniło się do późniejszej diagnozy. Ponadto brak odpowiedzi specjalistów na moje zastrzeżenia był traktowany jako ocena negatywnej mojej postawy. A z powodu odmowy podjęcia pracy żyłem z zasiłków w złych warunkach mieszkaniowych. Stąd wielu wnioskowało, że moje trudna sytuacja jest skutkiem mojej postawy a nie zaburzenia lub chorób.

Testy internetowe nie przesądzają wyniku. Aby zdiagnozować zespół Aspergera badanie musi wykonać zespół specjalistów w tym psychiatra. Wykonałem takie badanie odpłatnie (są kosztowne). Potwierdzono zespół Aspergera. Badanie można wykonać na NFZ (bezpłatnie) ale czas oczekiwania jest długi. Poniżej lista ośrodków https://docs.google.com/spreadsheets/d/19jxDbEKmCCqI4ukF4pPvMl6SpVkkJn3dszRuG-8kRNk/edit#gid=0 Zanim wykonałem badanie opisane powyżej to spotykałem się około pięć lat ze specjalistami. Zespół Aspergera u kobiet wykazuje pewne różnice niż u mężczyzn przez co ich diagnoza jest trudniejsza niż u mężczyzn. Poniżej film z yt na ten temat pt. "Kobiety w spektrum autyzmu | NEUROATYPOWE" Powodzenia:)

Być może przepracowanie oznacza pogodzenie się, zrozumienie, przeżycie tego na swój sposób, wyciągnięcie wniosków, zmianę zachowania, wypłakanie się, porzucenie starego lub rozpoczęcie od nowa. Spotkania z psychologami nie przyniosły mi poprawy. Oni oczekują przeżywania emocji i korzystania z uczuć a ja oczekuje dyskusji i analizy. Dodam, że mam zespół Aspergera. Miłego dnia:-)