shadow_no

W tej przypadłości bardzo ważne jest aby osoba cierpiąca na depresje czuła, że jest komuś potrzeba. Jednym z najczęstrzych objawów które powodują utrzymywanie się (bądź pogłębianie) tego stanu jest właśnie niska samoocena. Próbowałaś porozmawiać z nim o tym jak Ty to odbierasz? Przedstaw mu to co czujesz. Opowiedz mu o tym o czym piszesz do nas. To Ty jesteś jego żoną, a nie kumpel, teściowa czy siostra. Ty powinnaś być u niego na pierwszym miejscu i zapewne jesteś. Może popadł w pewną rutynę?

Ała, to mój błąd. :) Nie zauważyłem. Dzięki za sygnał, już poprawiam.

Wg. mnie możesz popadać w pewne stany depresyjne, które mogą być oczywiście przejściowe. Pozwolę sobie przenieść ten temat z kroków do wolności do działu depresja (w krokach... piszemy o pozytywnych stronach naszych przypadłości).

Generalnie zawsze objawy somatyczne powinny być w pierwszej kolejności zbadane przez interniste.

Będzie. np. gdzie? Nie widzę nigdzie. Bardzo cenna uwaga - dodam. Postaram się wkomponować je 'milej' dla czytelnika. Oczywiście, że nie. :) Po to ten temat, aby każdy mógł coś doradzić, bo strona jest przede wszystkim dla Was. :) Bo to nie jest do końca tak. Wordpress działa jak np. phpbb2, ściągasz skrypt i masz 100% kontrole nad tym jak to działa. Blogger polega na tym, że mogę umieścić go na własnym serwerze w formie kilku plików, które zżerają transfer, ale cały silnik jest po stronie bloggera (nie mam kontroli nad np. dziurami w silniku). Gdybym np. chciał mieć wszystko po stronie bloggera, domenę nerwica.com musiał bym przekierować na DNSy blogger.com więc stracił bym subdomeny np. forum.nerwica.com... Trochę zamotane w sumie, ale mam nadzieję że wiesz o co mi chodzi. :)

Masz racje, będę je projektował. Głównie stawiam na treść, bo czytając maile jakie dostaje, ludzie chcą czytać. [ Dodano: Dzisiaj o godz. 6:15 pm ] Na swoim, bloggera jest tylko skrypt. dla pewności, możesz sprawdzić w cmd: tracert nerwica.com

www.nerwica.com Będę wdzięczny za opinie.

I mamy problem... 29 nie dam rady, natomiast pasuje mi 30.06, mógłbym być wtedy z Martą (Martusia z forum), więc kolejna osoba. :) Co Wy na to? Godzine wybierzcie sami.

pink hope, dziękuję za miłe słowa. :) Oczywiście wybierając miejsce dostosujemy je tak, aby większość mogła bez większych problemów dotrzeć. Może zaczniemy od tego: Kiedy najlepiej by nam pasowało? Tj. weekend/tydzień, o której godzinie? Mnie teraz jest wszystko jedno napiszcie proszę swoje propozycje.

Nie, nie odbyło się jeszcze...

To kiedy i gdzie robimy spotkanko? I ile osób na 100% będzie mogło przyjść?

A tutaj się nie zgodzę. Przynajmniej nie w stu procentach. Moja pierwsza dziewczyna z którą jestem do dziś (prawie 2 lata) zaspokaja wszystkie moje oczekiwania jakie kieruje w stosunku do dziewczyn. Owszem, jest nie raz taka pokusa, że jak by to było z kimś innym, przecież nie mam porównania... Może z inną będzie lepiej...? Jest dużo tego typu pytań ALE... Ja ją kocham i nie chcę jej stracić. Na pierwszego całusa też czekałem jak dla mnie długo. Wśród znajomych 'odstawałem' w tych sprawach, oni opowiadali i planowali wyjścia z dziewczynami, a ja zastanawiałem się co mnie dziś czeka. I popadłem w rutynę -> szkoła -> stres -> dom... i taka pętelka. Tysiące kompleksów, nie mogłem patrzeć w lustro, dodam, ze moje kompleksy były uzasadnione. Jedyne co w sobie lubiłem to to, że jako tako potrafię sobie poradzić z problemami z którymi znajomi nie potrafili się uporać. Poznałem później Martę, która najpierw mówiła mi, że boi się, że może się we mnie zakochać (bo mieszkamy od siebie około 240km) i nie wiadomo jak by było ze spotkaniami. A dla mnie to była największa nagroda. Już czułem się zwycięscą, tak wiele sił wtedy dostałem. Zacząłem o nią walczyć. Zrobiłem się pewniejszy siebie, zacząłem bardziej o siebie dbać (teraz miałem dla kogo) i tak po miesiącu byliśmy już parą. Wszystkich kompleksów się nie pozbyłem, ale spora część 'wad' została wyrzucona z mojej głowy. I powiem Ci, że odkąd uwierzyłem w siebie, zobaczyłem, że moją osobą zaczęły interesować się inne dziewczyny. Hehe, mogę żałować, że nie było tak wcześniej, ale to jest nie ważne. :) Więc moja rada jest taka, abyś uwierzył w siebie, i starał się nie myśleć o sobie jak o chłopcu, tylko jak o mężczyźnie, który ma coś do zaoferowania. Pozdrawiam Serdecznie!

Oczywiście, że nic nie da. Ale kto ma ją wiązać pasami? Może w szpitalu psychiatrycznym nie było najweselej, ale mimo wszystko tam będzie pod stałą opieką lekarzy. Będzie miałą indywidualne terapie, i dostanie odpowiednie leki (też byłem nastawiony negatywnie do farmakoterapii, ale czasem jest to konieczne). Wiem co mówię, bo sam w najgorszym okresie mojego życia poszedłem do szpitala... I tam mi pomogli. Niekoniecznie lekarze, ale wspaniali ludzie, których tam poznałem.

To żart?

Lekom-NIE, zwykły brak czasu... Czałem wój post wcześniej, ale nie miałem czasu odpisać. Tak, pisałem na akwarystyka.com.pl jakiś czas temu. pzdr

ShacK, witam na forum, czuj się jak u siebie!

Zapomniałaś o pkt. 3 :) Co do wewnętrznych obrazków, na razie są one wyłączone.

A jest inna opcja? Witam i pozdrawiam!

Kinga88, jeżeli wyszłaś już kiedyś z depresji, to jest już Twoje. Nie straciłaś tego. Przypomnij sobie ten stan, kiedy było względnie dobrze. Pozdrawiam!

Witam na forum, dużo użytkowników z forum ma/miało podobne problemy do Twojego. Ja również. Pozdrawiam Serdecznie, t.

Witam na forum, czuj się u nas dobrze! Pozdrawiam Serdecznie, t.

Jak ktoś ma za przeproszeniem gówno w głowie, mówię to do Ciebie aurora borealis - to nie ma miejsca tu na forum. Nie wiem ile potrzeba Ci wcieleń żebyś zrozumiał, że Twoje prowokacje i próby dołowania ludzi nie przynoszą nikomu korzyści - również Tobie. Ty nie wiesz czego chcesz. Zamiast ogarnąć się i zrobić coś ze swoim życiem, chcesz żeby wszystkim było tak źle jak Tobie. Chcesz wojny? Ja nie chcę, ale nie przeginaj. PS. Swoją drogą - dzięki za reklamę na Twojej stronie - przydadzą się kolejne linki.

Nerwica, depresja itp. nie są chorobami psychicznymi. Sam kiedyś myślałem jak Ty (w sumie to i lekarz mi to powiedział), ale tak nie jest.

Witam Cię na forum!

Witam na forum!