Raffuss

mikel pytanie: co na to psycholog?

Właściwie nie reaguję. Chyba mój mózg nie dopuszcza do siebie rzeczy dobrych.

Pozwolę się nie zgodzić. Zmuszanie siebie jest dość negatywnym podejściem do swojej osoby i z góry stawia obrany cel na przegranej pozycji. Nawet jeśli go ukończysz będziesz odczuwać przymus a nie przyjemność wykonania go. Poza tym każdy trzeźwo myślący psycholog powie Tobie iż odciąganie myśli od problemu jest dość negatywnym wyjściem z sytuacji. Owszem, może dzięki temu coś zrobisz, ale nie wyjdzie to z pożytkiem dla Ciebie. Należy przede wszystkim przyzwolić sobie na swoje słabości: "mam prawo się bać". "mam prawo się dziwnie zachowywać", "mam prawo do złego samopoczucia" a następnie nawiązać ze sobą pozytywny dialog przyzwalający na działanie z takimi zachowaniami: "Ugotuje obiad dla siebie, a jeśli poczuję się słabo zawsze mogę usiąść", "Wyjdę na dwór, pomimo swojego lęku, bo w każdej chwili będę mógł wrócić do domu" etc.

Hej, Alkohol nie jest Tobie potrzebny do szczęscia. Wszystko z czasem się ułoży. Przede wszystkim nie krytykować siebie za takie a nie inne zachowanie.. :)

Ten typ zachowania nie prowadzi niestety do niczego dobrego, choć jest bardzo często powielany. Powoduje on jedynie stłumienie przyczyny, postrzeganej jaką złą i niszczącą. Tymczasem wyjście jest ciut łatwiejsze.. należy swoją chorobę zaakceptować oraz specyficzne do niej zachowania, bez oceniania siebie jako jednostki gorszej od ogółu..

Przecież są ludzie płci obojga którzy po prostu uprawiają sex z innymi ludźmi bez kasy.. po prostu dla przyjemności. Każdy chce się za młodu wyszaleć, by potem osiąść z jednym partnerem..

Psychiatra ok miesiąca w Gdańsku (ofc taki lepszy i bardziej znany) i to on kieruje do psychologa. Na psychologa możesz czekać do 2-3 miesięcy, chyba że masz fart jak ja ostatnio i załapiesz się na spotkanie tego samego dnia, co wystawione skierowanie. Grunt to dobrze poszukać. Polecam przejrzeć listę NFZ. Psychoterapia powinna się zacząć od zdiagnozowania pacjenta, a więc z początku co 2-3 tygodnie na tzw spotkaniach konsultacyjnych, następnie w zależności od rodzaju terapii: spotkania co tydzień, częściej niż co tydzień, spotkania codzienne (tzw oddział otwarty). Nie masz zaufania do NFZ ale powiem Tobie, że na płatnych wizytach spotkasz dokładnie tych samych psychologów i psychiatrów co na kontraktach z NFZ..

Nie mówiłem o modlitwie w kwestii testów. To przecież było oczywiste.. Ludzie po prostu muszą wierzyć.. inaczej nie mieliby nadziei.. ale ona niczego poza sferą duchową w życiu człowieka nie zmienia.

Moi bliscy poza może jedną osobą mają to wszystko serdecznie gdzieś, uważając że ludzie mają większe problemy i jakoś sobie z nimi radzą.. :/

A tak np najnowsze badania australijskiego NHMRC. Pełna treść artykułu: http://www.theguardian.com/world/2014/apr/08/homeopathy-is-bunk-study-says

Tutaj nie modlitwa ma moc tylko wy sami.. zaczynając w coś wierzyć.. samoleczenie nie jest niczym nowym w medycynie.. Z tą modlitwą jest trochę tak jak z homeopatią.. testy dawno dowiodły że nic nie dają ale ludzie w coś wierzyć muszą..

Powinno działać także centrum interwencji kryzysowej.. na stanie zawsze psycholog..

Przeżyłem wczorajszą komisję lekarską :)

Może być.. niestety takiego ciśnienia i pulsu nie należy ignorować.. trzeba to zbijać..

Do mnie mirunia przysłałaś tę chmurę.. a tu trzeba z papierami zasuwać na jakieś ksero..

Zasłyszany w szwedzkim radiu kilka chwil temu.. [videoyoutube=tv3Pxfe3xQE][/videoyoutube]

Z pewnością znajdziesz tutaj takie osoby :)

Problem we mnie nie lubię przebywać w miejscu w którym wyczuwam alkohol.. więc tak naprawdę wystarczy mi jedno piwko w okolicy bym się delikatniej mówiąc poczuł niekomfortowo.

A co na to lekarz? W sumie to jedna z "lepszych" form schizofrenii i można się z niej dźwignąć..

Witaj, W razie czego pisz śmiało.. :)

A leki nie pomagają? Pamiętaj, dopóki walczysz jesteś wiele wart.

Wtedy należy jedynie przyjrzeć się czy oby nasze zadowolenie nie było wytworem złego postrzegania rzeczywistości..

A to dziwne.. zazwyczaj masz po jakimś czasie od rozwiązania testów omówienie wyników..

Ja Cię proszę.. sam jestem na tym samym etapie, choć terapia już druga.. skierowanie od ręki, a czas oczekiwania średnio ok 2 miesięcy na rozpoczęcie..

Podstaw tego problemu może być bardzo dużo.. myślę że nikt z tego forum nie postawi żadnej diagnozy.. także specjalista was czeka, bo ktoś musi zdiagnozować problemy żony. Dla Ciebie natomiast mam radę.. uzbroj się w duże pokłady cierpliowści.. Polecę Ci książkę (co prawda o konkretnym zaburzeniu) ale jest skierowana właśnie do osób które żyją z osobami z zaburzeniami. Może ona nakieruje Ciebie jak się odnaleźć w tym dość skomplikowanym świecie i jak przy tym nie zwariować. książka ma tytuł: "Borderline. Jak żyć z osobą o skrajnych emocjach" i wierz mi nie odnosi się ona tylko do tzw borderowców.. w dodatku świetnie napisana.