Raffuss

Odrobina się pojawiła i została wykorzystana do cna

Oby, jutro przydałoby się trochę energii.

Mam wszystkiego dość.

Jak zawieszony w czaso-przestrzeni.

Sam biorę 2x150mg + 2x10mg aciprexu + 5mg arpixoru. Co do samej pregabaliny, powinna zmniejszyć objawy lękowe.

@Verinia dobrze pisze. Zawsze trzeba zacząć od zaakceptowania siebie. Jedyna słuszna droga do lepszego samopoczucia.

Nie, od dziecka tak miałem. Jeszcze swego czasu nie byłem się w stanie obudzić z rana i chodziłem przez pół dnia, pół przytomny, ale od kiedy przeszedłem operację zamknięcia przedsionków w sercu budzę się już prawidłowo, tzn bez zmulenia. Mimo tego i tak potrafię spać dość długo.

U mnie powróciła senność wraz z nasilającą się depresją i stanami lękowymi. Ciekawe czy powrócę do czasu kiedy potrafiłem ponad 20h ciągiem przespać.

Paskudny lek, a odstawianie jego do prostych nie należy, także gratulacje.

Dziś łyżwy. Nie ma jak sport!

Wbrew pozorom, zakwalifikowanie się na oddział dzienny.

Mój lekarz zaleca przy depresji minimum 4k/dobę. Czasem trzeba więcej ale wiadomo, że dla każdego dawkę dobiera się indywidualnie.

Ten dzień mógłby się już skończyć.

U mnie dokładnie to samo. Terapie za mną, leki na stałe od wielu, wielu lat a i tak bezsilność sięga chmur. Najpierw L4, potem utrata pracy.. i jest jedno wielkie dno.

Moja pierwsza też była do bani.. Miała wszystko w nosie i myślała że ściemniam przed wojskiem.. kretynka. Jednak trafiłem na taką lekarz, która stara się wyciągnąć mnie z moich problemów.

Mieliście tak, że mimo że ktoś jest obok was, wy odczuwacie samotność?

Dzięki.. staram się jak tylko mogę..

maciekpoznan dzięki za dobre słowo.. tego w takim stanie nigdy za wiele.

Znam ten ból Marta.. Na lekach jestem kilka lat, druga terapia w trakcie i coraz gorzej się czuję. Do tego sam pakuję się w sytuacje które sprawiają że czuję się jeszcze gorzej. Nie wiem czy też tak masz..

Od tygodnia mam kryzys sytuacyjny, a wraz z nim ataki lęku i przerażenia. Dosłownie mnie paraliżuje, jestem otępiały. W piatek wyłem z rozpaczy. Sobota była jakaś dziwna a w niedzielę darłem się z całych sił z rozpaczy. Dzisiaj chciałem się wbić autem w tira. W ostatniej chwili otrzeźwiałem i skręciłem, ale to znak że mój umysł wariuje i idzie własnym torem. Potrzebuję pomocy, zdaję sobie z tego sprawę, ale wizyta u psychologa dopiero jutro..

Cierpię.. tak cholernie cierpię, że już nie potrafię wytrzymać bólu który czuję.. jestem na skraju swojej wytrzymałości.. Powtarzam sobie że jeszcze choć kilka minut, godzin.. jeszcze jeden dzień, ale z każdą chwilą ten ból się nasila, a walka staje się coraz bardziej nierówna.. nie daję sobie rady z tym cierpieniem..

Anaszka powiem brzydko.. sio do lekarza psychiatry i ratować swoje życie póki nie jest jeszcze za późno..

Dzień dobry :)

A jak Cię boli ząb to co robisz? Idziesz do stomatologa co nie? (ekstremalny strach przed dentystą pomijamy).. tak samo jest tutaj.. idziesz do lekarza, najlepiej psychiatry (ma lepsze doświadczenie od ogólnego) i się leczysz :)

ngk (czyzby swiece samochodowe? ), Nie załamuj się.. skoro pytasz czy lekarze są w stanie pomóc, tzn że u żadnego jeszcze nie szukałeś pomocy. Proponuję w pierwszej kolejności zarejestrować się do polecanego w okolicy psychiatry.. nie mówię że droga będzie łatwa lekka i przyjemna, ale z pewnością można Ciebie z tego wyciągnąć..