Raffuss

postawa cierpiętnicza - nieznane

Tekst "zatrzymajmy na dziś" doprowadzał mnie do furii.. nie dlatego że to już koniec ale sam w sobie był jakiś nie miły w odbiorze. T - o czym Pan myśli? (zadane pytanie po kilku minutach ciszy) Ja - o niczym. Patrzę na liście za oknem. T - czyli o czymś Pan myśli jednak Ja - nie

wyrzuty sumienia - obwinianie sie za bledy innych

W świetle polskiego prawa lekarz może wystawić zwolnienie wstecz max na 3 dni. http://www.prawapacjenta.eu/?pId=1919

Moja matka mając wyrzuty sumienia czy coś w tym stylu, też zawsze powtarzała że jak mi się nie podoba to mam sobie znaleźć lepsze miejsce, bo mam aż za dobrze w stosunku do rówieśników. No a potem lub przedtem w zależności od okoliczności prała mnie często do krwi.. byście wiedzieli jak mi się nie chciało wracać do domu. Tylko wtedy przychodził z pomocą rower (odrobinkę o tym pisałem na blogu). Taki swoisty rodzaj ucieczki lub jak kto woli obrony organizmu przed zwariowaniem. Współczuję Wam bo nie umiałbym sobie wyobrazić mieszkania z rodzicami. Chyba bym ich pozabijał..

Moim zdaniem nie wygląda to na border.. raczej starasz się panicznie zapanować nad nim by uniknąć sytuacji z przeszłości. Owszem, specjalista może zdiagnozować zaburzenia osobowości, ale moim zdaniem nie border. Te schodzenie diagnozuje się u około 10% osób które uważają że coś jest z nimi nie tak i mogą mieć bordera. Jednak by rozwiać wszelkie wątpliwości, najlepiej wybrać się specjalisty w tej dziedzinie. Lepiej by w kwestii diagnozy wypowiadali się ludzie z dyplomami i doświadczeniem. Dlaczego zatem czytając o borderze widzisz siebie? Ponieważ w sieci opisuje się jedynie zbiór cech ludzkich, które w odpowiednim połączeniu (o którym już się nie pisze) powodują powstanie takiego a nie innego schorzenia. Zresztą sama zobacz.. zaburzeń osobowości jest bodaj 10 wg klasyfikacji.. przeczytaj o wszystkich i zobaczysz że każda będzie Ci bliska

Tutaj nie chodzi o to czy leki są Tobie potrzebne czy nie. Tutaj bardziej chodzi o postawę wymuszającą.. Chcesz sobie pomóc bo się siebie boisz? Ok.. ale droga do tego wiedzie całkiem inną ścieżką..

To absolutnie tak nie działa.. wyjście z alkoholizmu moim skromnym zdaniem wymaga sięgnięcia do podstaw problemów, a tego osoba musi chcieć.. zazwyczaj jednak tak nie jest. Najlepiej jeśli jest w ogóle jakaś szansa opracować plan działania z jakąś poradnią specjalizującą się w alkoholizmie. Być może wtedy coś się uda.. inaczej nie ma szans..

Dokładnie jak moja pożal się Boże matka.. przy znajomych ideał wręcz, a w domu jeden wielki horror..

fobik90 Serio pytasz? Aż do tego stopnia uważasz lekarza z doświadczeniem za głupka, że będziesz w stanie oszukać jego wieloletnie doświadczenie? No bez żartów.. Wybacz że się wciąłem ale ręce mi opadły w jednej chwili.. zwłaszcza że leki są jedynie dodatkiem w leczeniu wszelkich zaburzeń..

I tutaj pani neurolog może mieć całkowitą rację. Możesz znać nawet dziesiątki tysięcy osób, a tylko ty jeden reagować w taki sposób na stres. Taki "urok" problemów związanych z układem nerwowym.

Mi się wydaje że w Twoim stanie wypadałoby się wesprzeć lekami choćby z grupy SSRI, przy czym bardziej tymi nowoczesnymi, by nie uzależniały i wspomagały terapię na tyle, by podnieść się do tzw pionu. Z nimi jest tak jak z p-bólowymi.. tak naprawdę ból możesz wytrzymać, ale wyłączając go pacjent szybciej wróci do zdrowia. Także przemyśl tę decyzję na spokojnie..

Święty spokój w domu.. w końcu.

Moim marzeniem jest objechanie północy na motocyklu. Nie mam pojęcia czy to w ogóle możliwe zwłaszcza pod kątem zdrowotnym, ale marzyć zawsze można..

Mam za sobą bardzo udane spotkanie biznesowe :)

Dobrze, postawmy zatem inaczej pytanie: Dlaczego mówisz że szukasz rozwiązania, a gdy koleżanka naprowadza Cię na właściwą ścieżkę, odpowiadasz jej że wcale tak nie jest? Wybacz porównanie ale to tak jak z alkoholikami. Oni uważają na początku że nad wszystkim panują i alkohol nie jest źródłem ich problemów. Rozumiem takie podejście, bo większość takie ma. To się fachowo nazywa wyparcie. Każdy przez ten stan przechodzi, prędzej czy później. Powinieneś zrozumieć że nie ty umiesz się zdiagnozować (zakładam że nie posiadasz dyplomu medycznego w tej dziedzinie). Możesz wyszukiwać w sieci mnóstwo symptomów pasujących do Twoich ale to nawet nie jest minimum diagnozy. Dlatego koleżanka nazwała takie zachowanie, zachowaniem zmierzającym w stronę hipochondrii. Sam zobacz. Jak Cię boli ząb, nie szukasz po sieci jak rozwiercić sobie zęba, tylko idziesz do stomatologa. Z psychiką jest dokładnie tak samo. Nie jest dobrze szukać do czego pasują moje objawy, bo tą drogą zdniagnozujesz u siebie nawet nowotwór (zauważ że do forów medycznych nie masz dostępu, zatem patrzysz po ogółach i wypowiedziach szczątkowych innych ludzi nie znających się na medycynie). Poza tym szukająć po sieci, wchodzisz powoli w pętlę przekonań że na pewno wiesz co się z Tobą dzieje. Gdy tak naprawdę nawet nie zdajesz sobie sprawy, co jest prawdziwą przyczyną takiego stanu rzeczy. Zacznij się otwierać na innych i inne światopogolądy. Na inne spojrzenie na samego siebie. Jestem przekonany że odkryjesz tą drogą wiele pozytywnych cech w sobie. A wiesz że od terapii powinno się zacząć? Jest ona jedynym rozsądnym wyjściem.. wiem są jeszcze leki, albo tkwienie w miejscu, tylko czy taką drogę chciałbyś wybrać? Terapię stosuje się nawet przy epizodach depresyjnych.

To przecież dobrze :) grunt to zacząć się dogadywać :)

Dobrze.. każdy ma prawo decydować za siebie i każdy ma prawo błądzić. Życzę w takim razie byś dotarł do miejsca w którym rozpoczniesz terapię i dostrzeżesz jakimi błędnymi założeniami się kierowałeś. Powodzenia :)

Podróż po najbardziej zapomnianych skrawkach północy.

Pokaż swoją największą wadę.

tak Czy umiesz udzielać pierwszej pomocy?

impulsywny przypływ endorfin - motocykl

trotyl

Od jutra mam starą na głowie przez 1,5tyg. Znowu będzie marudzić i narzekać na cały świat. Hell yeah.. widzicie jak skaczę z radości?

Słuchaj dzieje się tak dlatego, że nazwijmy to "uszkodzenia psychiki" powodują wyostrzenie innych zmysłów. Tak jak z niepełnosprawnością, nie widzisz ale słyszysz o wiele lepiej niż inni. Jednak ten stan nie znaczy że jesteś lepszy od terapeuty/psychologa. I stawiam dobrego JW, że psycholog podczas terapii otworzyłby Tobie oczy na coś czego nie dostrzegasz, albo czego nie umiesz w sobie odblokować. Na pocieszenie powiem Tobie, że co najmniej co druga osoba czuje się tak jak Ty, mając takie problemy. Natomiast uważanie ludzi dookoła za głupich i nieświadomych świadczy o sporym problemie z psychiką, z którym należałoby zrobić porządek.