Raffuss

@Monika1974 uczęszczałem parę lat temu przez kilka miesięcy na tzw indywidualną..

Pozwolę się nie zgodzić. Nie ma problemów wyolbrzymionych.. są tylko takie z którymi nie potrafimy sobie poradzić. I bez znaczenia czy dla mnie będzie to negocjowanie warunków kontraktu, a dla kogoś innego wybór koloru skarpetek czy rodzaju spodni jakie ma założyć danego dnia. Każdy z nas ma swoje własne problemy.. Przyznam jednak iż taki sposób postrzegania związku prędzej czy później doprowadzi do jego rozpadu. Wystarczy jednak trochę nad sobą popracować by ten stan zmienić i wyjść z takiej sytuacji obronną ręką. Oczywiście nie będzie to tydzień czy miesiąc ale jeśli się kocha.. warto. Warto nawet wtedy gdy związek i tak się rozpadnie.. z dość błachego powodu. By nasz kolejny związek nie skończył się w podobny sposób.. :)

Ano działa.. choć u mnie pojawiała się blokada tuż przed. Zupełnie jakby organizm chciał czegoś zupełnie odwrotnego ode mnie. Idąc na spotkanie moja "kochana" psychika często płatała mi różne figle, łącznie z omdleniami czy tachykardią rzędu 200/min. Natomiast po tych 45min gadania o wszystkim i niczym człowiek mógł nagle pokonać 2-3 krotnie dłuższy dystans drogi i czuł się jakoś tak lepiej, lżej, weselej. Także jeśli ktoś ma możliwość a się zastanawia, czas się przełamać i podreptać w kierunku lepszego jutra. edit: drobny edit.. trzeba pamiętać że terapia jest jedynie uzupełnieniem.. powiedzmy pomocą naukową jak książka.. nakieruje czy wytłumaczy ale za Nas niczego nie zrobi..

Postarajmy się dopasować.. pracuję w domu choć nie o wytyczonych godzinach, w dodatku przez upał nic mi się nie chce, a do morza mam z 4min spacerkiem. Znaczy do której grupy się zaliczam? Rzecz jasna zmienia się go w najwspanialszy urlop pod słońcem. Z doświadczenia wiem już że w każdej sytuacji można znaleźć jakiś plus.. : )

Witaj @Roberrrto. Co tu taki spokój i cisza..? ; )

Ja tutaj nie powinienem witać, bom sam new.. jednak się przywitam.. : ) Hei..

Witaj, Sprawa rzeczywiście trudna, ale skoro syn dla Ciebie jest najważniejszy, tzn że masz dla kogo wciąż walczyć i wychodzić powolutku ze swojego stanu.. : ) Pozdrawiam, Rafał

Witajcie, Nadeszła pora przedstawić się. Choć w codziennej kulturze człowiek zaczyna od przedstawienia się to jednak jestem tutaj już jakiś czas jako wyłącznie czytelnik. Zarejestrowałem konto ponieważ.. no właśnie.. głównie by pogadać, wymienić poglądy z ludźmi którzy rozumieją.. bez setek godzin spędzanych na mozolnym tłumaczeniu tego co czasem nie da się wytłumaczyć. W zasadzie zmagam się z dwiema chorobami. Jedną z nich jest nerwica, której pewnie nabawiłem się już w dzieciństwie, a która to zdąrzyła się od tamtego czasu znacznie pogłębić. Z 10 lat temu przeszedłem porządne załamanie nerwowe, które skończyło się wizytą w szpitali psychiatrycznym. Co prawda jedynie na obserwacji bo pani dr obawiała się o moje życie, ale jednak było. Przyznam iż był to najzabawniejszy pobyt w szpitalu jaki przeżyłem do tej pory, a ponieważ moje serce oraz nerki nie pracują tak jak powinny, bywam w różnych szpitalach od czasu do czasu. Swego czasu próbowano leczyć mnie jakimś lekiem (nie pamiętam zupełnie jego nazwy ale jakiś psychotrop), jednak chyba skutek był odwrotny od zamierzonego no i zaprzestano.. teraz jest tak: ponieważ serce nie daje sobie rady ze schodami które muszę pokonać by wyjść na dwór, siedzę sobie w domu. Małej przestrzeni całkowicie odciętej od świata zewnętrznego. Z pewnością możecie się domyślić jak wpłynęło to na pogłębiającą się w tle nerwicę.. A w ogóle mam na imię Rafał, lada dzień skończę 29 lat. Publikuję swoje audycje w internecie, troszkę pisuję, koduję i interesuję się północą. Krajami w których czułem że naprawdę żyję, póki jeszcze mogłem się w pełni beztrosko poruszać. Mam nadzieję że odnajdę tutaj bratnią duszę.. pozdrawiam serdecznie : ) p.s. Tak wyglądam, choć troszkę mi kilo doszło, których tutaj jeszcze nie widać