Skocz do zawartości
Nerwica.com

Problem z prokrastynacją i oporem przed pracą umysłową


Rekomendowane odpowiedzi

TLDR: Nie wiem u kogo szukać pomocy w kwestii prokrastynacji, rozwoju, niechęci do nauki czy znalezieniu zdrowych form relaksu
 

Witam. Zacznę od tego, że nie wiem do kogo się zgłosić z moim problemem. Psychoterapeuci u których byłem umywają ręce, a właściwie nie podejmują tematu. A o co się rozchodzi...otóż moim marzeniem jest nauka i praca umysłowa, niekoniecznie zarobkowa, ale chcę się rozwijać. Chciałbym brać udział w  aktywności które rozwijają, takich jak rysowanie, gra na gitarze, nauka programowania. Chcę przeznaczać każdą wolną chwilę na rozwój swoich talentów. Ogólnie to ograniczyłem albo porzuciłem wysoko dopaminergiczne aktywności, od wielu lat ćwiczę fizycznie i zbudowałem dobre nawyki z tym związane, ale ta praca umysłowa...

Nie wiem do kogo się zgłosić, czy ten opór przed myśleniem i rozwojem jest związany z traumą, czy to zwyczajny problem z brakiem odpowiedniej nagrody i odpowiedzi dopaminowej. I tutaj nasuwa się kolejny problem bo ja chciałbym pracować ciągle. Wiem jednak, że to prosta droga do wypalenia. Nie wiem jak odpoczywać nie grając w gry, albo nie robiąc innych odmóżdżających rzeczy. Przeczytałem i przede wszystkim pooglądałem wiele źródeł w tym temacie, ale rozwiązania które znalazłem są dobre tylko na chwilę. Po pewnym czasie w którym się co nie co uczę, przychodzi załamanie, a sama nauka smakuje jak mokry karton. Podejrzewam, że to kwestia chemii mózgu, który "chroni" mnie przed aktywnościami które powodują ból. 

Szukam więc kogoś kto mi pomoże, nie wiem jakiś coach? Zupełnie nie mam pomysłu do jakiej specjalizacji się zgłosić. Wydaję mi się, że rozwiązanie problemu powinno być dopasowane specjalnie dla mnie, ogólnikowe poradniki z YT właściwie nic już nie dają. Chciałbym szybować na wiedzy, rosnąć każdego dnia, nie bać się że coś mi nie wyjdzie, przeć do przodu z determinacją...

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

To dość częsty problem. Proponuję kolejno:

  1. Konsultacja u psychiatry lub neuropsychologa – ocena stylu funkcjonowania poznawczego i motywacyjnego, ocena funkcji wykonawczych etc. - neuropsycholog, a także ewentualnych czynników biologicznych czy interakcji ze środowiskiem; można eksplorować kilka użytych przez Ciebie sformułowań; różnicowanie z najczestrzymi zaburzeniami zdrowia psychicznego i somatycznego - tu psychiatra lub psycholog kliniczny.

  2. Praca z psychoterapeutą poznawczo-behawioralnym (CBT) lub specjalistą ACT – skupienie na budowaniu elastycznej motywacji, tolerancji dyskomfortu poznawczego i praktykowaniu tzw. aktywnego odpoczynku (krótkie spacery, techniki uważności, ćwiczenia oddechowe), zamiast bodźców o wysokiej intensywności nagrody.

  3. Trener rozwoju poznawczego / coach wykonawczy – pomoc w opracowaniu mikro-celów, stałej struktury dnia , oraz systemu śledzenia postępów, tak aby utrzymać poczucie sprawstwa i uniknąć wypalenia.

tutaj zmiany utrwalają się po kilku miesiącach systematycznej pracy, pod warunkiem że "kontekst jest poukładany" - tego nie da się samemu ocenić.

 

Pozdrawiam serdecznie.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×