snuje się po Łodzi, szukam towarzysza, rozmówcy

[aneta.lena.w]

depresja.ws ja a nic nie musiałam czekać - tak mi się zdaje. mogę nie pamiętać bo to było jakieś 4 lata temu. ale nie wydaje mi się.

[Gość]

To chyba kojarzę miejsce. I gdzie Ci na razie najlepiej?

[aneta.lena.w]

wiesz, tam mnie raczej olali.

z powodów technicznych tam było lepiej, bo było bardziej przejrzyście i wygodnie, no ale przyzwyczaję się. chyba, że tu też z biegiem czasu 'wypadnę z obiegu' i uschnę z braku rozmowy, hyh

[Gość]

Tutaj przynajmniej można dobrze na PW porozmawiać. Bo na ogólnym forum czasem można utonąć w zalewie postów.

[aneta.lena.w]

nie mam w tej materii wiele doświadczenia. ale z jakiegoś dziwnego powodu nie mogę połączyć się z czatem. jak na kobietę przystało nie podjęłam żadnych sensownych informatycznych działań, poza odświeżeniem strony

[Gość]

aneta.lena.w, jeszcze trochę przed Tobą

[aneta.lena.w]

czemu niewidoczny? jeśli mogę spytać

[Gość]

Bo mało kto mnie widzi (albo bardziej dostrzega).

[aneta.lena.w]

od dawna?

[Gość]

Od zawsze na zawsze :)

(To chyba jakieś hasło reklamowe pewnego produktu :) )

[aneta.lena.w]

ja po swojemu walczę o uwagę. ale nie mam siły przebicia, bo niewielu jest takich dziwaków jak ja. buu

[Gość]

W jakim sensie dziwak?

[aneta.lena.w]

indywidualistka, jak wierzę. ale dla innych po prostu dziwak.

wszyscy myślą, że jestem trochę nienormalna. teraz już tego nie mówią a przynajmniej rzadziej. może mniej słucham.

mnie to nie przeszkadza. tylko samotność. brak kogoś, kto byłby taki sam

[Gość]

Indywidualność to jedna z najważniejszych rzeczy jakie człowiek może mieć A bycie normalnym i podporządkowanie się innym to nic dobrego :)

Ja sie nauczyłem żyć z tym, że jestem jedyny w swoim rodzaju, ale można znaleźć ludzi podobnych albo w jakiś sposób fajnych i wartościowych

[aneta.lena.w]

przeważnie trafia się na nich najzupełniej przypadkowo - a ja chyba właśnie próbuje 'wywołać' przypadek i coś mi się nie udaje. szukam i szukam, ale ja chyba po prostu szukam tej konkretnej osoby, której już nigdzie nie ma i nie można z nią porozmawiać. nie wiem jak się wziąć w garść i się od tej myśli odczepić. chcę kogoś poznać, kto mi go zastąpi. jakoś.

[Gość]

Może w tym właśnie problem. Szukasz kogoś w schemacie...

[aneta.lena.w]

może trochę. po prostu wpadł mi do życia ktoś taki jak ja i akceptował mnie i miałam wreszcie komu poświęcić czas, nawet wtedy kiedy go nie miałam, a teraz znów nie ma nikogo. to frustrujące.

 

-- 18 mar 2013, 22:26 --

 

nie wiedziałam, że tak można, że może być ktoś tak do mnie podobny i że to nie będzie w internecie, tylko tak normalnie, że będzie można siedzieć z nim i wypijać hektolitry herbaty, gadać o jakichś niedorzecznych sprawach i cieszyć się tak bardzo na czyjś widok.

[Gość]

No widzisz. W życiu różnie bywa Można kogoś znaleźć...

[aneta.lena.w]

a ty, masz z kim rozmawiać?

[Gość]

Mam. Zawsze kogoś do rozmowy znajdę w necie.

[aneta.lena.w]

szczęściarz. cóż, dzięki, że pomogłeś mi przetrwać ten wieczór. teraz można już uciec w sen

[Gość]

aneta.lena.w, to nie szczęście, tylko własna praca i obserwacja innych.

[aneta.lena.w]

może jeszcze kiedyś Cię o to zapytam. ale jutro wstaję o 6, niestety.. dobrej nocy

[Gość]

Hmmm. Kiedyś brzmi tak surowo. Jakby miało to być za kilka miesiecy albo za kilka lat. Mam nadzieję, że raczej chodziło o "później" :) Kiedyś mi dziewczyna na koniec spotkania powiedziała "do zobaczenia kiedyś" i zabrzmiało jakby już nigdy nie chciała sie spotkać (i coś w tym było)...

No ale dobranoc

[aneta.lena.w]

więc opowiesz mi o tym?