Cała aktywność

A ogrodnik po japońsku - hako jako tako.

Jakotako, czyli po japońsku

obroża

soczewka

Kłamstwa. Delikatne można wybaczyć, ale poważnych się nie da. Poza tym jakieś podchody, gówno mnie to obchodzi. Na podchody to był czas, gdy miałam 20 lat..

Nie wiem, nic nie rozumiem a tak jak bym rozumiała wszystko i nic..

Ciekawa jestem czy ktoś się odezwie, zwłaszcza w wątku o tak niszowym leku Dziś pierwszy dzień. Mam lekooporną depresję. Zero reakcji na SSRI i SNRI. Brak odpowiedzi na połączenia typu wenla+mirtazapina. Bupropion dawał mi pełną remisję, ale i również poważne objawy gastryczne. Więc musiałam odstawić i tyle miałam z remisji. Brane wszystko co istnieje z antydepresantów. Został Edronax. A Brintellix jest na serotoninę, gdzie serotonina nie jest moim problemem... Wenlafaksyna nawet 300 mg - zero odpowiedzi na depresję. Nie czułam noradrenaliny wcale. Jedynie im wyższa dawka tym większe zamulenie i zmęczenie. Silna depresja u mnie jest połączona z silnym zmęczeniem, brakiem motywacji, oczywiście typowym obniżonym nastrojem, brakiem nadziei na życie, tym bardziej, że mój obecny nawrót trwa już 2.5 roku.... Próbowane miałam wszystko. Antydepresanty w kombinacjach z lekami przeciwpadaczkowymi typu lamotrygina. I z neuroleptykami. Agomelatyna zero odpowiedzi. Choruję na kliniczną depresję już 15 lat. Do tej pory odpowiedź miałam w życiu (na ok 30 leków) jedynie na sulpiryd (nie mogę brać bo wywala prolaktynę za bardzo, a i po paru tygodniach przestał działać), mianseryna (ale mirtazapina już nie. na razie chce się lekarz wstrzymać z mianseryną ze względu na to że miałam po niej ciężkie poranki, ciężko z łóżka się wstawało. apetyt to już mam gdzieś, bo ja chcę wyjść z depresji w końcu i żyć!), bupropion. Czyli sprawdzają się jedynie opcje dopamina, noradrenalina. Ale ładowanie nawet serotoniny w dużej ilości + nri jak wenla albo duloksetyna to już u mnie tragedia, serotoninowa zamuła i tyle. Brane było wszystko, więc stymulanty też. Ale stymulanty niestety nie pomagają na moją deprechę. A i działają kilka godzin a potem brutalny zjazd, że tylko leżę i nic wiecej nie mogę robić. Ciekawe jak się sprawdzi Reboksetyna...

Powodzenia, spokój = zdrowie

oko

pies

Bardzo prosta puenta, sama prawda

Był czas, że tak uważałam o sobie do czego przyczyniło się pewnie to, że jestem wwo i dda. Kiedyś miałam duże skłonności do porównywania się z innymi, ciężko znosiłam krytykę, nigdy nie należałam do ludzi ekstrawertycznych, przebojowych, takich, na których dzisiejszy świat stawia, przynajmniej ten nasz zachodni, bo może w kulturze buddyjskiej, to trochę inaczej wygląda. Z czasem i z coraz bardziej rozwijającą się świadomością, zmieniło się postrzeganie tego tematu, szczególnie po uświadomieniu sobie czym jest ego w duchowości, np. z książki "Potęga teraźniejszości" Eckhart Tolle oraz z innych źródeł i takiego wewnętrznego wglądu, gdzie to do mnie dotarło i stwierdziłam, że jest to sensowne i logiczne. Od tego czasu dzielę świat na matrixa stworzonego przez ego w naszych umysłach i ten obiektywnie rzeczywisty, a w tym drugim żadne takie wartościowanie ludzi nie istnieje, każdy w swoim doświadczeniu życia jest równy, niezależnie od miejsca i czasu w jakim się urodził, nie ma znaczenia jakie sukcesy w tym sztucznym świecie osiąga, jaki ma status, wygląd itp. Ta perspektywa bardzo wiele zmieniła w podejściu do życia, mogę nawet powiedzieć, że w tym sztucznym świecie nadal jestem przegrywem, bo nie bardzo mam się czym chwalić, nie mam żadnych wielkich sukcesów na swoim koncie i żyję jak szara mysz, ale wchodząc w ten świat drugi, rzeczywisty, to właściwie tak sobie myślę, że miałam farta, że sobie mogłam te tematy uświadomić, bo przynajmniej nie tracę czasu i energii na karmienie czegoś co nie istnieje, lub na cierpienie z powodu tego (choć oczywiście z tym jest gorzej, bo umysł, który od dziecka się utożsamiał z ego, z ziemską tożsamością, jest już tak zafiksowany, że chyba tylko ludzie oświeceni z tego wychodzą i tacy, którzy potrafią to doświadczenie życia chwilą obecną cały czas utrzymywać. Zresztą na tym głównie polega praca z myślami i emocjami u ludzi stawiających na rozwój duchowy w różnych pustelniach czy klasztorach kontemplacyjnych, buddyjskich itp.) Jeśli kogoś te tematy interesują, to polecam "Potęgę teraźniejszości" jest dostępna za darmo na you tube, a szczególnie temat "ciało bolesne", o którym autor mówi. Można też podpytać AI o co chodzi, jeśli ktoś woli informacje skrótowe.

Tak Wszystko jest związane z psychologią kobiet. Szczególnie w skrajnych sytuacjach. Za dużo szczegółów nie ma co ujawniać ale jeśli ktoś jest nieprzewidywalny to się trzeba pozbyć elementu ryzyka. Nie. Człowiek zawsze miał opory przed zabiciem, tym bardziej tego samego gatunku. Juz dawno zauważono, że zwiększenie dystansu powoduje zmniejszenie traumy. Najpierw w czasach pierwotnych użycie kamienia wiązało się z chwyceniem go do ręki i dokonania czynu. To było bardzo trudne pomijając użycie w afekcie. W dalszym etapie rozwoju mieliśmy już długi kij co znacznie zmniejszyło doznania. Później miecz bądź szabla to ułatwiły ale dystans się nie zmniejszył. Dopiero strzała z łuku sprawiła, że już było o wiele lżej człowiekowi. No ale wiadome, że cały czas mamy kontakt wzrokowy. Także im dalej tym psychika lepiej to znosi. W tej chwili siedzi sobie operator w bunkrze czy samochodzie, steruje sobie bezzałogowym dronem i leci z tematem a po 15 wraca do domu i spędza czas z rodziną. Rozumiesz już? A piloci bombowców? Oni wiedzą co robią ale nie widzą tych ludzi. Robi zrzut i koniec Gdybyś miał wybrać to co byś wybrał? Odpowiedź na to pytanie oczywiście wszyscy dobrze znają. No właśnie tak! Na ćwiczeniach pierwszy raz właśnie tak dostałem. Ułamek sekundy i koniec. Gdyby to nie był trening to by było pozamiatane. Później już nie było tego efektu zawahania.

Witam Czy ktoś z państwa przeszedł z fluoksetyny na sertralinę? Od 13 lat przyjmuję fluoksetynę, najpierw przez 8 lat w dawce 20 mg a od 5 lat w dawce 40 mg. Od miesiąca mam nawrót lęków (zaburzenia lękowe, agorafobia), lekarz stwierdził, że spróbujemy zmienić lek. Mam przez kilka dni schodzić z fluoksetyny a potem zacząć brać asertin. Najpierw 25 mg a potem zwiększyć do 50 mg. Nie ukrywam, że po takim długim czasie boję się próbować nowego leku. Czy ktoś był w podobnej sytuacji?

Dobrze

Ona ma 3 lata, twierdzi że słonie latają. Ale tak, pogadałem z nią i wyszło że ona myśli że zabić i zbić (kogoś) to, to samo już jestem spokojniejsza Z córką wszystko ok byłyśmy na konsultacji z terapii si i tam pani mówiła że ona jeszcze nie wie co gada ale że jest taka mądra że może się wydawać jakby wiedziała. Ja już od miesiąca chodzę na terapię psychodynamiczna ... Nie wiem czy to coś da ... Na razie nie widzę różnicy. Chciałabym żeby mi się wyłączyła na stałe hipochondria. Liczę na to że się uda.

Złośżyłam zawiadominie przeciwko człowiekowi, z którym żyłam osiem lat. Usiadłam pod prokuraturą i ryczałam , z zamiarem wykręcenia jego numenur, bo chciałam usłyszeć, co ma mi do powiedzenia, ale numer była zablokowany, Więc powoi podźwidnęłam się i złożyłam to zawiadomienie opopełnieniu przestepstwa...

Moja ręka wygląda jak pobojowisko, ale nie to jest najgorsze. Najgorsze, że nie czuję żadnej ulgi, nawet najmniejszej. Mam już gdzieś co kto o tym myśli, mam już w nosie jak to wygląda. Niech po prostu ktoś zabierze ten ból!

Mnie pewne rzeczy już nie ruszają. Pranie nieraz dwa razy mi zmoklo i dwa razy wyschło. Przestałam przejmować się pierdołami, szkoda na to mojej energii.

Ulotka.

Brawo. Cieszę się bardzo. Już dość długo to bierzesz. 3 miesiące? Potliwość przeszła? A uczucie porannej senności? Ja pamiętam że na 600 mg jednak trochę senny byłem. A jak robią społeczna? Bo wiem że to był najwiekszy problem

węch

łza

@Dalja ja nigdy hełmu na głowie nie miałem, a spotkało mnie to Ale serio. Widziałem film ze Szwecji gdzie było wojsko i chłopaki mieli normalne włosy. A tu bez sensu. Chłopakom golą a laskom nie chociaż mają dłuższe. Mega dziwne. Kolejny przejaw dyskryminacji.

arkusz papieru