DEPERS

Zadziałają, tylko pewnie dłużej to potrwa. Zawsze jak wyjdziesz na prostą możesz wyczuć jaka minimalna dawka leku będzie terapeutyczną, bo bez sensu brać np 40mg kiedy taką samą robotę zrobi 10 mg. W emisji zazwyczaj jest poczucie, że tym razem nie zadziałają i ten czas po prostu trzeba przeboleć. Jak wyjdziesz na prostą to chłodną głową przeanalizuj czy Ty się w jakimś stopniu do swojego stanu przyczyniasz i możesz coś zmienić, czy już masz to gówno w genach, bo jeśli nie ma przyczyny wywołania zaburzenia jest ono endogenne tak jak u mnie na przykład. Trza się za to wziąć jak samo nie przechodzi, bo nie potrzebnie cierpisz kiedy może być lepiej

Podobny mechanizm chemiczny do stresu ma zażycie kofeiny. Dopamina, adrenalina, kortyzol i stopy zimne, a od środka gorąco

A ja mam:)

Zimno w stopy bo nałogowo pijesz kawę i krążenie obwodowe jest słabsze na poczet zwiększenia wewnętrznego. Ja jak mam przerwę w kawie to w stopy i gębę mi gorąco, a jak pije to stopy lody. U mnie w końcu trochę popadało. Dzień dobry:)

Jak masz starego lekarza to zapytaj o anafranil, on uspokaja i ja dobrze go znosiłem. Wiem, że stary, ale u mnie w depresji lekoopornej robił większą robotę niż SSRI i SNRI. Wortio ma kiepskie opinie . Klomi ogólnie kosi libido, ale u mnie grało i zawsze jest też grupa NASA i SARI do podtrzymania libido. Ogólnie leków jest mnóstwo, lekarzy też, jak jeden nie pomaga i trwa w swoich przekonaniach które Ciebie prowadzą donikąd, to się zmienia aż się natrafi na takiego który coś dopasuje

Tak tylko zwróć uwagę, że tutaj jest anonimowość, a może ktoś tutaj jest Twoim kolegą z pracy. Jak ja oficjalnie mówiłem o swoich problemach, bo po mnie spływa czyjaś opinia nie powiedziana prosto w ryj, to nagle wśród moich znajomych też się okazało, że mają podobne problemy tylko to kisili w sobie bo było im głupio. Nie ma czegoś takiego, że wstyd i głupio za coś na co nie ma się wpływu, a jak ktoś po wytłumaczeniu nadal nie rozumie to już jest jego problem, a nie mój. Prawie każdy się z czymś boryka i trzyma to w tajemnicy i sam nakręca karuzelę. Masz pretensje o to, że Cię nie rozumieją i atakują to powiedz z czym się borykasz i będziesz miał spokój

Nie odpowiesz koleżance, a tu się rozpisujesz traktujesz forum wybiórczo? Może jak byś powiedział co Cię trapi to by Cię otoczenie zrozumiało:) to, że się przeciwko Tobie zmawiają to raczej twór Twej wyobraźni. Po prostu zastanawiają się co się dzieje i też spekulują

Ja mam depresję od jakiś 32lat i mani nie miałem nigdy:)

A omeoprazol możesz brać? Zawsze by podleczył nadżerki

Pisałem, że od nimesilu nie będziesz się mogła napić kawy i słowo ciałem się stało

Ty się nie obwiniaj chłopaku , bo już samo to, że Ona chciała ukrywać Wasz związek to sobie badała tym grunt i nie chciała żeby się wydało, że sobie zmienia ciągle chłopaków, a nie byłeś dla niej i po niej to spłynęło jak po kaczce, a Ty zostałeś z ręką w nocniku bo się zaangażowałeś, że będziecie razem. Ewentualnie jej nie pykło z ostatnim facetem i szukała pocieszenia

Jak masz to od małego to może jest to endogenne i wcale nie musi być żadnej przyczyny i traumy wyssanej z dupy. Mi jeden psychiatra też opowiadał bzdury i szybko został zgaszony. To jej się zapytaj jak odgrzebać tą traumę, że jak miałeś pół roku to matce wypadłeś z wózka. No bzdury opowiada Ona straszne

Wstydził byś się czegoś na co nie masz wpływu? I skąd u Ciebie przekonanie, że osoba z depresją nie może być twarda? Chłopaku ja mam depresję od urodzenia i wszyscy o tym wiedzą i ja nie mam zamiaru przed nikim tego ukrywać. Nie mam humoru to mówię nie mam ochoty na pogaduchy i wszyscy to rozumieją. Wychodzisz z błędnych założeń i to jeszcze bardziej komplikuje Ci życie, bo każdy zastanawia się co dzieje, a Ty ogródkami ich zwodzisz, a zapewne głupi nie są. Nie dość, że im zabijasz ćwieka tym, że nie zachowujesz się standardowo i powstają spekulacje, to sam się denerwujesz, że Oni od Ciebie oczekują odpowiedzi. Warto w tym trwać?

A jakby wiedzieli, że masz depresję to co by się stało?

No ja mam inne podejście do sprawy, zupełnie inne

Może Ty sobie uroiłeś, że byliście razem?

Że masz depresję i jesteś przytłoczony i nie masz ochoty na pogaduchy

Zapytaj. Myślę, że jak Ci przepisze to się poprawi:)

Zapytaj lekarza co sądzi o włączeniu anafranilu. Stary, ale działa i na lęki i na depresję i na brak apetytu. Czytając Twoje objawy, to mógłby być strzał w dziesiątkę

Jak połówka dopasowana i akceptuje Twe zaburzenia to ja bym się wysrał na robotę, bo z nią jesteś na dobre i złe, a jak jest z Tobą gdy jest źle to razem wszystko przetrwacie. Słał bym te CV w stronę gdzie Ona mieszka, a może coś się trafi. Masz wygodną pracę, ale takich jest mnóstwo, a połówkę na dobre i na złe ciężko trafić

Jak nie szkodzi i daje funkcjonować to warto poczekać, bo dwa tygodnie to jest krótko żeby stwierdzić czy lek jest skuteczny. Wyeliminujesz nie czując prawdziwego potencjału który niekiedy po kilku miesiącach się dopiero odsłania. Nie za ryzykujesz to się nie przekonasz. Decyzja Twoja:)

Wszystko jest do przeżycia, ja nigdy nie wziąłem dnia wolnego przez włączanie leków, nawet na paroksetynie. Początek jest słaby, ale to przechodzi . Jak będziesz zwracał uwagę tylko na uboki, a nie na pozytywy to będziesz miał ciężko. Ja wychodzę z założenia, że leki trzeba umieć brać żeby działały:)

A ja napisałem, że środa tylko, a Ty o czym pomyślałaś hmmmm? I kto tu myśli o jednym

Tak , dziś środa

To czemu ukrywała Waszą znajomość?