Dryagan

@tedi11996 objawy, które opisałeś, wskazują, że jest problem w jelitach. Koniecznie musisz zrobić badania i to jak najszybciej. Taka sytuacja nie jest efektem nerwicy. Ból brzucha owszem, ale już krew w kale, utrata wagi, nieregularne stolce i inne objawy - raczej nie. Trzeba przełamać swoją niechęć do lekarzy niestety

@mojeziomkitopieniazki nie radzę doradzać jakichkolwiek leków, a już w szczególności benzodiazepin, na cokolwiek. O takich sprawach powinien decydować lekarz i tylko on

@Betixa nie. Jak wyżej. Mogłabyś natomiast leczyć takie choroby jak padaczka, zwyrodnienia kręgosłupa i rwa kulszowa, stwardnienie rozsiane, udar mózgu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrenę, zaburzenia równowagi itd. Oczywiście pewne dolegliwości psychiczne wiążą się z układem nerwowym, ale jednak dla Ciebie chyba bardziej odpowiedni będzie psychiatra

@Betixa a co chcesz leczyć u neurologa? Bo jeśli nerwicę, to jednak nie ten adres

Oj biało biało...

Witaj na Forum. Co do badań serca - jeśli jest podejrzenie jakichś nieprawidłowości, trzeba zrobić więcej badań - ekg to trochę za mało (chyba, że holter, czyli badanie całodobowe, albo 48 godzinne). Poza tym echo serca. Jeśli w badaniach nic nie wyjdzie, wtedy jasna sprawa, że to nerwica. Poza tym chore serce raczej nie zareaguje na leki na nerwicę

@Eve19 no w sumie ja też generalnie wiedziałem, że to nerwy. Tylko ten jeden raz nie były to nerwy - z tym wyrostkiem. Ale potem doszły takie objawy, że wiadomo już było, że coś nie tak.

Nigdy nie można na podstawie takich objawów od razu stwierdzić, że to na 100% nerwy. Ja np. w pewnym momencie przy podobnych objawach jak wcześniej z nerwów trafiłem na stół operacyjny z wyrostkiem. Można przecież wykluczyć choroby somatyczne dzięki badaniom (usg brzucha, względnie gastroskopia, czy kolonoskopia)

@Eve19 o tak, całe życie cierpiałem z tego powodu. Stres równał się u mnie bólowi brzucha, biegunce, aż do wymiotów. Na pocieszenie powiem, że z wiekiem to złagodniało, teraz już bardzo rzadko się pojawia. Więc można z tego "wyrosnąć"

@Mlovua witaj na naszym Forum. Mam nadzieję, że znajdziesz tu wsparcie i zrozumienie. Wiem jak to jest stracić pracę - na szczęście bezrobotny byłem tylko pół roku, potem się udało jakoś znaleźć w miarę sensowne zajęcie. Co do leczenia na NFZ, będziesz mogła z niego skorzystać, jeśli zarejestrujesz się w Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna. Nie ma znaczenia na jakiej umowie wcześniej pracowałaś

Śpiący...

Dzień dobry Towarzystwu... @Yennefer aktualnie szeroko pojętą redakcją wydawniczą. @Jurecki po głębszym namyśle stwierdzam, że to jednak nie był przypadek, tylko przeznaczenie.

@Samniewiem więcej nie zawsze znaczy lepiej. To też zapamiętaj, leki - zwłaszcza takie - tak nie działają, że można się najeść na zapas. Najlepiej przyzwyczajać się powoli, a przedawkować można nawet witaminę

Nie no, co Ty! Moja Żona to anioł. I w ogóle uważam, że kobiety są lepsze od facetów, zdecydowanie. Więc bez takich mi tu... Poza tym napisałem, że nie lubię kontaktów z ludźmi a nie z kobietami

przez przypadek

To przeciwnie niż ja Ja to bym się zaszył w kanciapie na miotły, żeby nikt mnie nie tykał. najlepiej zero kontaktu z ludźmi

Takich leków nie wypisuje się na życzenie pacjenta. O tym czy akurat jest Ci potrzebny, musi zadecydować właściwy lekarz - psychiatra.

No to by wszystko wyjaśniało Chociaż jest i plusik, oglądałem jednym okiem Igę Świątek w I rundzie AO i wygrała. Tak a propos dlaczego mogłem - dziś pracuję zdalnie, więc dało radę @acherontia styx no to powodzenia! Podziwiam, że jesteś w stanie tak często zmieniać robotę. Ja mam takie problemy z przyzwyczajaniem się do nowego miejsca i nowych relacji, że wolałbym nie zmieniać (chociaż mi się zdarzyło, ale nie z własnej woli)

@Szczebiotka e tam zwolnienie. Co mi to da? I tak muszę pracować, bo nikt za mnie nie zrobi. Przerwa w pracy spowoduje tylko większe zaległości

Dzień dobry, niektórzy mogą wracać do łóżka i inni muszą do pracy . A za łóżkiem dzisiaj się tęskni, oj tęskni... Miłego dzionka wszystkim (mimo wszystko)

Każdy reaguje inaczej - biorę zolafren prawie od roku regularnie (jako stabilizator przy ChAD) i jakoś specjalnie nie przytyłem - ważę 78, w porywach 80 kg przy 191 cm wzrostu, chyba więc nie za dużo i otyłość mi nie grozi. Mam prawie 42 lata, gdyby ktoś przy tym pytał o wiek. Tak więc... nie zawsze olanzapina = tycie

@To_ja_Hachiko w temacie tego wątku jest pytanie: "Czy to już schizofrenia?" - moim zdaniem w Twoim przypadku można odpowiedzieć twierdząco. Powinnaś się zdecydować na leczenie, bo inaczej urojenia pochłoną Cię do reszty (słyszysz glosy, widzisz i czujesz rzeczy, których nie ma). Jesteś w złym stanie psychicznym

Dobry wieczór - mam nadzieję, że dobry, bo piątek przed weekendem. Ja jak zwykle zapracowany, ale już do Was zaglądam ...

@KarinaMarina też jestem pedantem, a moja Żona trochę bałaganiarą. Sprawia to, że częściej ja sprzątam, skoro mnie coś razi i uczę córkę takich zachowań [młoda ma już zakodowane, że na noc zabawki ma pozbierać i pochować w odpowiednim miejscu]. Uważam, że dbanie o porządek jest ważne, chociaż nie mam chyba tego do przesady, w sensie, że nie wszystko musi być np. w konkretnym miejscu itd. Natomiast w związku - jak się razem mieszka, trochę dziwnie wygląda sytuacja, że każdy sobie osobno robi zakupy, czy osobno gotuje [a tak zrozumiałem, że jest u Ciebie]. To, że się nie przebywa ze sobą, nie rozmawia, nie przytula, nie uprawia seksu, nie troszczy się o siebie nawzajem - dla mnie świadczy o wypaleniu się związku, czyli jego końcu. Jeśli chcesz to ratować jakoś - może terapia dla par? A może najpierw próba rozmowy i wyjaśnienia sobie o co chodzi? Bo czasem to jest tak, że dwie osoby, bo mają żal o coś, co wynika tylko z niezrozumienia. Sam to kiedyś przerabiałem - teraz wiem, jak ważne jest szczere mówienie o wszystkim (byle nie jednostronne, bo w rozmowie obydwie strony muszą być obecne)

@To_ja_Hachiko to raczej nie upór tylko głupota. Własny mózg Cię oszukuje niestety. Wiem, jak to jest, bo od czasu do czasu też to mam, tylko że wracam do normalnej świadomości (znaczy w tej chwili jestem w remisji). Dobrze więc wiem, jak to jest, kiedy rozum szwankuje. No ale co kto lubi...