eleniq

To prawda, że w ciąży TSH powinno się utrzymywać w granicach 1-1,5. Jednak to raczej tylko w wypadku ciąży. Ale jeśli tarczyca funkcjonuje prawidłowo, to od razu hormony podawać?! Samo obniżenie fT4 przy prawidłowym TSH nie jest jeszcze niedoczynnością. Bardzo często niedobór jodu i innych składników odżywczych może grać tutaj rolę. Co najwyżej można to nazwać "subkliniczną niedoczynnością tarczycy". Ostatnio u bardzo wielu młodych ludzi stwierdza się guzki na tarczycy oraz ciągłe zmęczenie, obniżone libido itd. ale też to, że się nie mieszka blisko morza albo nie dostarcza odpowoedniej ilości żelaza, selenu, cynku, jodu, witaminy C i witaminy A może odgrywać dużą rolę. Dlatego między innymi zaleca się wyjazdy nad morze minimum raz w roku.

No nie wiem. Lekarzem nie jestem, jednak moja endokrynolog powiedziała, że niedoczynności to ja nie mam. Pokażę swoje wyniki badań. USG tarczycy: na prawym płacie dwa guzki lite o wzmożonym, mieszanym unaczynieniu (w tym jeden z mikrozwapnieniami) Diagnoza: niedobór jodu Leczenie: suplementacja jodem przez co najmniej 6 miesięcy, suplementacja żelazem przez minimum 3 miesiące, stała suplementacja witaminy D3 4000.

Lit rzeczywiście jest lekiem, który ma mocno udowodniony wpływ na wydzielanie hormonów tarczycy. On jest jednym z najbardziej obciążających organizm leków, bo wpływa także między innymi na wydzielanie wazopresyny, co przejawia się nadmiernym wydalaniem moczu i nadmiernym pragnieniem, dlatego konieczna jest odpowiednio duża podaż sodu w diecie przy braniu preparatów litu. Jednak ja bardziej miałem na myśli te leki psychotropowe, które lekarze psychiatrzy przepisują pacjentom jak witaminę C. Choćby wspomniana mirtazapina. Czego nie zawarłem w swojej wypowiedzi, dlatego zwracam honor. I tobie lekarz od razu stwierdza niedoczynność?! Ja miałem podobnie jak u Ciebie i okazało się, że moja tarczyca jest prawidłowo funkcjonująca, tylko zabrakło jej jodu.

Szczerze to ja tego nie kupuję. Ten artykuł może być na podstawie badań o słabej jakości metodologicznej tj. wnioskach opartych m.in. jedynie na spontanicznych raportach. Obwinianie leku psychotropowego o pogarszanie stanu zdrowia tarczycy może mieć wg mnie następujące przyczyny: 1. Podawanie leków psychotropowych niemal zawsze wiąże się z koniecznością wykonywania kontrolnych badań laboratoryjnych, co przekłada się na uzyskiwanie większej ilości danych medycznych dużo bardziej w trakcie leczenia lekami niż bez leczenia lekami - podczas leczenia lekami domniemane jest częstsze stwierdzanie różnych nieprawidłowości o mocno wątpliwym teoretycznie związku z bezpośrednim wpływem leku na te wyniki badań. 2. W przypadku leków stosowanych u dzieci dużo częściej i w bardziej zaznaczony sposób w ulotkach informacyjnych pojawiają się wzmianki o ich rzekomym wpływie na hormony. Tu myślę, że nie muszę rozwijać, jak ważna jest prawidłowa gospodarka hormonalna u rozwijającego się dziecka i co się z tym wiąże. 3. Synteza hormonów tarczycy w rzeczywistości u zdrowej osoby w długoterminowej perspektywie ogromnie może zależeć od odpowiedniej podaży jodu w diecie. A wszyscy wiemy jak fatalne niedobory potrafią mieć niektórzy z pozoru zupełnie zdrowi ludzie - choćby ci codziennie pijący po kilka kubków kawy i energetyków, palący papierosy czy odżywiający się na co dzień frytkami, parówkami, pizzą, konserwami i innym wysoce przetworzonym jedzeniem. WNIOSEK: Radzę najpierw spojrzeć na swój styl życia i zrobić z tego porządny rachunek sumienia zanim obwinie się o wszystkie swoje bolączki złe działanie leków

@lorana Mam do Ciebie parę pytań. Z czystej ciekawości. Od razu mówię, że wiem, że z jednej strony może nie powinienem Cię o to pytać, ale po prostu zżera mnie ciekawość odnośnie tej Twojej rzekomo wykrytej niedoczynności i jeszcze ktoś śmie tutaj obwiniać o to leki psychotropowe. 1. Jak DOKŁADNIE przedstawiał się u Ciebie profil badań hormonalnych tarczycy? Jakie miałaś TSH, fT3, fT4, anty-TPO, anty-TG? 2. Czy mieszkasz z dala od morza (np. gdzieś na Opolszczyźnie)? 3. Czy w Twojej diecie jest odpowiednia podaż jodu, żelaza, witaminy D3, witaminy C, cynku i selenu? 4. Czy miałaś robione USG tarczycy? Jak wynik? A jeśli wykryto guzki, to czy miałaś robioną biopsję?

Współczesna psychiatria (a dokładniej jeden z jej bardzo ważnych działów psychofarmakologia) mimo ogromnych postępów, jakie poczyniła w ciągu ostatnich 20 lat, wciąż boryka się z problemami w zakresie skutecznego (i tym samym nieniosącego za sobą poważnych powikłań) leczenia farmakologicznego niektórych zaburzeń psychicznych. Do takich zaburzeń psychicznych, na które wciąż nie znamy skutecznego leczenia przyczynowego należą choćby zaburzenia ze spektrum autyzmu. Ostatnio jednak w środowisku farmaceutycznym zrobiło się dosyć głośno na temat jednego ze związków chemicznych - allopregnanolonu. Za tą trudną nazwą kryje się coś bardzo ciekawego. Allopregnanolon jest naturalnym steroidem wpływającym w istotny sposób na działanie ośrodkowego układu nerwowego. Okazuje się także, że odkryto pewne mechanizmy farmakologiczne mogące podnosić jego stężenie w mózgu, co (jeżeli zostanie wdrożone w życie) może przynieść naprawdę obiecujące wyniki leczenia wielu zaburzeń psychicznych. Zainteresowanych głębiej tym tematem zapraszam do dalszej części Wprowadzenie Allopregnanolon (ALLO) jest neurosteroidem, który odgrywa kluczową rolę w modulacji funkcji układu nerwowego. Od momentu jego odkrycia w mózgu w latach 80. XX wieku, znaczenie tego związku w regulacji funkcji ośrodkowego układu nerwowego stało się przedmiotem intensywnych badań naukowych. ALLO, będący metabolitem progesteronu, wykazuje silne działanie modulujące poprzez oddziaływanie na receptory GABA-A, co czyni go istotnym regulatorem pobudliwości neuronalnej. Mechanizm Działania Allopregnanolon działa głównie jako pozytywny allosteryczny modulator receptorów GABA-A. Poprzez wiązanie się ze specyficznym miejscem na kompleksie receptorowym, zwiększa częstotliwość otwarcia kanału chlorkowego, co prowadzi do wzmocnienia hamowania synaptycznego i redukcji pobudliwości neuronalnej. Ten mechanizm jest odpowiedzialny za anksjolityczne, przeciwdrgawkowe i sedatywne działanie allopregnanolonu. Oprócz wpływu na układ GABAergiczny, allopregnanolon moduluje również aktywność innych układów neuroprzekaźnikowych. W układzie glutaminianergicznym działa jako negatywny modulator receptorów NMDA, co może przyczyniać się do jego działania neuroprotekcyjnego. Wpływa także na przekaźnictwo dopaminergiczne i serotoninergiczne, choć mechanizmy tych interakcji nie są jeszcze w pełni poznane. Znaczenie kliniczne Allopregnanolon poprzez modulację receptorów GABA-A wykazuje istotny wpływ na funkcje ośrodkowego układu nerwowego u mężczyzn. Szczególnie ważna jest jego rola w regulacji nastroju, zachowań seksualnych i reakcji na stres. Badania wykazały, że odpowiednie poziomy allopregnanolonu mają kluczowe znaczenie dla prawidłowego libido i zachowań seksualnych u mężczyzn. Działając przez receptory GABA-A, neurosteroid ten reguluje poziom lęku i napięcia, co bezpośrednio przekłada się na funkcje seksualne. W kontekście wpływu na psychikę męską, allopregnanolon wykazuje działanie przeciwlękowe i przeciwdepresyjne. Jest to szczególnie istotne w przypadku mężczyzn doświadczających zaburzeń nastroju, gdzie obserwuje się często obniżone poziomy tego neurosteroidu. Właściwości anksjolityczne allopregnanolonu mogą być wykorzystywane w terapii stanów lękowych i zaburzeń snu u mężczyzn. W leczeniu zaburzeń neurologicznych, allopregnanolon wykazuje również działanie neuroprotekcyjne. W padaczce jego działanie przeciwdrgawkowe, mediowane przez receptory GABA-A, może stanowić podstawę nowych strategii terapeutycznych. W chorobie Alzheimera, gdzie obserwuje się zaburzenia metabolizmu neurosteroidów, przywrócenie prawidłowych poziomów allopregnanolonu może mieć potencjalne działanie ochronne na komórki nerwowe. Badania na modelach zwierzęcych sugerują, że allopregnanolon może odgrywać rolę w regulacji zachowań agresywnych i terytorialnych u samców. Ponadto, wykazano jego udział w procesach uczenia się i zapamiętywania, co może mieć znaczenie w terapii zaburzeń poznawczych u mężczyzn. Bibliografia Reddy D.S. (2018). "GABA-A Receptors Mediate Tonic Inhibition and Neurosteroid Sensitivity." Journal of Neuroscience, 38(28), 6277-6288. Bäckström T., et al. (2014). "Allopregnanolone and mood disorders." Progress in Neurobiology, 113, 88-94. Porcu P., et al. (2016). "Neurosteroidogenesis Today: Novel Targets for Neuroactive Steroid Synthesis and Action." Journal of Neuroendocrinology, 28(2). Do Rego J.L., et al. (2012). "Regulation of Neurosteroid Biosynthesis by Neurotransmitters and Neuropeptides." Frontiers in Endocrinology, 3:4. Yang E.J., et al. (2007). "Direct action of gonadotropin in brain integrates behavioral and reproductive functions." PNAS, 104(7), 2477-2482. Fanelli F., et al. (2023). "Exploring the human chorionic gonadotropin induced steroid secretion profile of mouse Leydig tumor cell line 1 by a 20 steroid LC-MS/MS panel." Journal of Steroid Biochemistry and Molecular Biology, 229, 106270.

To ciekawe. Bo ja mam wyraźne zmiany w tarczycy na USG i też za niskie fT4, a jeszcze u żadnego endokrynologa nie padło, że mogę mieć niedoczynność tarczycy. Tak się składa, że jutro będę miał pobieraną krew właśnie na badania tarczycy. Endokrynologa mam w przyszłym tygodniu. Ciekawe, jak jutrzejsze badania mi wyjdą.

@loranaA po czym ci stwierdzono niedoczynność tarczycy? Jakie miałaś TSH? Jak pozostałe hormony tarczycy? Czy USG tarczycy miałaś robione?

U mnie zaburzał bardzo poważnie.

Myślę, że prędzej ją nasili. Będziesz miał więcej noradrenaliny, adrenaliny i dopaminy, co może przełożyć się na zwiększoną stymulację i tym samym nasilenie natręctw. Moklobemid w pewnym sensie farmakologicznie wykazuje działanie podobne do amfetaminy, a ona u osób predysponowanych zwiększa nasilenie natręctw.

Musiałabyś wypróbować, by się przekonać. Jest też wiele innych leków nootropowych na rynku, np. piracetam. Zaburzenia pamięci to problem neurologiczny, a OCD - psychiatryczny. Memantyna znajduje zastosowanie w neurologii i psychiatrii.

Taa. Podejrzewam, że właśnie przez takie podejście do publicznych służb ten kraj schodzi na psy. Trzeba umieć wyrazić sprzeciw i dawać do zrozumienia ludziom w takich odpowiedzialnych zawodach, za co naprawdę pobierają tak NIEMAŁE pieniądze. Kasjer w Biedronce za zwykłe chamstwo od razu zostaje zwolniony. A kiedy wchodzi w grę czyjeś zdrowie i życie, bez którego człowiek nie jest w stanie funkcjonować, to doprowadzenie do poważnego uszczerbku na nim ma komuś tak po prostu uchodzić płazem?! Obudźcie się!

Właśnie nerwicę natrectw podobno ciężko wyleczyć, co nie znaczy, że w ogóle się nie da. U mnie na natręctwa psychoterapia nic nie podziałała. Dopiero leki bardzo pomogły się z nimi uporać. Też fakt, że trzeba poczekać na ich pełne działanie, bo przy natręctwach i lękach rozkręcają się one najdłużej (do 3 miesięcy) i często wymagają stosowania kilku a nie jednego, jak to bywa w depresji, że często wystarcza tylko jeden lek, który działa w pełni po około miesiącu. U mnie jeszcze trwa proces dobierania dawek leków, ale i tak odnoszę wrażenie, że jestem na właściwej drodze i daje mi to wiarę, że wyleczę się z tych pieprzonych natręctw, bo im dłużej one trwają, tym są większe skłonności do lęków.

Ja np z natury w ogóle nie jestem agresywny, dlatego jedynie przychodziły mi na myśl rzeczy typu posądzenie tych osób, nasłanie na nich kontroli, zgłoszenie ich do instytucji nadzorujących. Zawsze byłem zwolennikiem takiej cywilizowanej walki o swoje prawa. Wrzeszczenie czy wszelka inna agresja to ostatnie rzeczy, jakie bym wobec kogoś zrobił, chyba że ktoś by mnie zaczął okładać.

Wirusy na świecie były, są i będą. Też każdy ma inną odporność. Ten COVID-19 wywołał panikę, bo powikłania jego zakażenia okazywały się być śmiertelne w skutkach. Są moim zdaniem gorsze wirusy, jak np. Ebola albo HIV.

To może być dobre połączenie.

Teoretycznie wszystkie (poza IMAO) tylko trzeba dostosować dawki leków.

No to dopamina poblokowana porządnie. I receptory serotoninowe w stymulacji. Z doświadczenia wiem, że lekarze bardzo często nie zwracają uwagi na interakcje, bo nie wiedzą jakie są DOKŁADNE losy danego leku w organizmie. Ja już moją kardiolog zdążyłem raz opieprzyć, jak mi chciała dać lek na nadciśnienie, który wchodzi w dość poważną interakcję z Fevarinem. Ja to jestem zbyt zorientowany, by tak bezmyślnie do tego podchodzić.

Reakcja na dany lek to raczej sprawa indywidualna. Zdarza się (rzadko), że leki które w teorii są stymulujące, mogą uspokajać. Ogólna opinia mówi, że lek nie powinien rozkręcać się dłużej niż 3 tygodnie. Jeśli po tym czasie na danej dawce leku obserwuje się działania uboczne i/lub niepełny efekt terapeutyczny to można zmniejszyć/zwiększyć dawkę bądź nawet całkowicie odstawić lek, jeśli przyjmowana od początku dawka była niska. Oczywiście należy się wówczas porozumieć z lekarzem w tej sprawie, chyba że lekarz uprzednio już poinformował i w razie czego zezwolił na samodzielne odstawianie.

A jaki neuroleptyk bierzesz i w jakiej dawce, jeśli można spytać. Nie wiem, czy wiesz, ale trazodon (a konkretniej jego aktywny farmakologicznie metabolit) wchodzi w dość istotną interakcję farmakokinetyczną z bupropionem. Otóż trazodon jest przekształcany przez CYP3A4 do swojego aktywnego metabolitu m-chlorofenylopiperazyny, która jest agonistą receptorów serotoninowych. No i ta m-chlorofenylopiperazyna jest następnie neutralizowana przez CYP2D6, a bupropion jest silnym (podkreślam - SILNYM) inhibitorem właśnie tego enzymu, co w efekcie powoduje, że bupropion w połączeniu z trazodonem powoduje znacznie zwiększone stężenie m-chlorofenylopiperazyny i tym samym zwiększoną stymulację receptorów serotoninowych. A wiadomo, że nadmierna stymulacja receptorów serotoninowych pośrednio powoduje m.in. zmniejszoną transmisję dopaminergiczną. Inne silne inhibitory CYP2D6 to fluoksetyna i paroksetyna - i właśnie w przypadku łączenia trazodonu z fluoksetyną lub paroksetyną istnieją doniesienia o występowaniu zespołu serotoninowego, właśnie poprzez znacznie zwiększoną stymulację receptorów serotoninowych przy dodatkowo hamowanym wychwycie zwrotnym serotoniny.

No dopamina zazwyczaj jest potrzebna osobom, które z trudem reagują na leczenie.

To są już troszkę bardziej zaburzenia lękowe, a nie OCD. Przy OCD lęk może ale nie musi występować.

Aaa no tak, dopiero teraz się skapnąłem, że pisałeś o tym w czasie przeszłym. Sorunia. Mogłem się domyśleć, że wyleczony już jesteś.

No ten rodzaj myśli jest mocno niepokojący wg mnie. Leczysz to jakoś?

Cześć! Pytanie jak w nagłówku Moje myśli OCD dotyczą znieważania, poniżania i zastraszania zwłaszcza przez pracowników służb medycznych, czyli osób, które w większości powinny nieść pomoc zamiast szkodzić. Wystąpiły u mnie po pobycie w szpitalu Tworkowskim. Jednak największe swoje nasilenie osiągnęły po 1,5 roku od czasu opuszczenia tego szpitala (byłem już wtedy po nagłej śmierci mamy, pobycie w innym szpitalu psychiatrycznym, przerwanym pobycie na oddziale dziennym i nieudanej 2,5-letniej psychoterapii indywidualnej). Także jak widać, nagromadzenie silnego stresu po prostu wyzwoliło OCD na tym tle. Są to myśli o bardzo dużym ładunku emocjonalnym, zmuszające mnie do ciągłego dyskutowania samemu na ich temat. Bardzo przykre a zarazem wielce prawdziwe myśli, bo dotyczące wydarzeń, które naprawdę miały miejsce. Oczywiście w chwili obecnej te OCD jest bardzo intensywnie leczone farmakologicznie. Psychoterapie bez odpowiednio dobranych leków przynosiły niewielką i krótkotrwałą poprawę. A u Was jak to wygląda?