zburzony

Moim zdaniem 75 mg też mocno seduje i lekarze najczęściej właśnie tyle przepisują. Ale fakt, 150 mg nie seduje prawie wcale za to w ciągu dnia raczej stymuluje. Ogólnie bardzo lubię ten lek, chyba najbardziej za taką "zdrową agresję" którą czasem po nim odczuwam, zawsze to lepsze od smutku kiedy coś idzie nie tak.

Tymczasem ja kolejny raz jestem na paroksetynie, wcześniej brałem klomipraminę i było całkiem dobrze, niestety pewne wydarzenia zmusiły mnie do odstawienia jej. Póki co jest niestabilnie ale to norma na początku, tak samo jak zwiększony lęk. Wspomagam się alprazolamem. Co ciekawe na początku byłem pobudzony jednak obecnie jest lekka apatia, liczę że to minie bo kiedyś brałem nawet 60 mg paro i nie byłem zamulony. Biorę jeszcze wenlafaksynę.

@snileknie ma szans, zapomnij.

Najdłużej brałem duloksetynę jakoś ponad pół roku, może trochę dłużej. Jakieś 3-4 miesiące było świetnie, potem efekty słabły. Za drugim podejściem po dwóch miesiącach praktycznie zero efektów. Ale początki wspominam jako bardzo dobry okres w moim życiu, nie spodziewałem się tak dużej poprawy tak szybko.

@Olek5567 z mojego doświadczenia większe dawki duloksetyny nie dają dużej poprawy, najlepiej czułem się na 60 mg, potem na 90 nie było żadnej różnicy. Wspomniałaś też o zaparciach, no to akurat typowy efekt uboczny duloksetyny, m.in. dlatego ją odstawiłem (ale głównie przez to że działanie osłabło, bo kilka miesięcy było świetnie).

Według mnie zaburzenia psychiczne są zbyt złożone i za słabo zrozumiane przez współczesną naukę, żeby była szansa stworzenia substancji która mogłaby w krótkim czasie wszystkim (czy chociaż większości) pomóc. Wystarczy zwrócić uwagę na fakt że nierzadko dany lek podawany dwóm osobom z identycznymi problemami daje zupełnie różne efekty.

@acherontia styxno to szkoda, miałem nadzieję że coś ci to pomoże. Chociaż przyznam że wątpiłem w ewentualną skuteczność takiej terapii, głównie ze względu na tak małą ilość podań leku. To byłoby zbyt piękne żeby kilka strzałów jakiejś substancji mogło diametralnie poprawić stan psychiczny człowieka. Nie wiem, nie orientowałem się i być może jest to możliwe w niektórych przypadkach, oby tak jednak było.

Testuję obecnie na sobie dawkę 450 mg i jest całkiem ok, normalnie się czuję, najwyżej delikatnie ożywiony bardziej. Nie czuję jakiegoś silnego noradrenalinowego pobudzenia, ale to też dlatego że do tej pory brałem 375 mg także jedynie zwiększyłem dawkę o 75 mg. Wenlafaksynę brałem już kilka razy, najdłużej 2 lata, w różnych dawkach. Kiedyś przejście ze 150 na 225 mg było dla mnie zbyt intensywne, dwa razy próbowałem i byłem za bardzo pobudzony. Ale już przejście z 225 na 300 mg tak nie odczułem, chyba nawet byłem lekko zmulony na początku. Podejrzewam że gdyby wskoczyć na 450 mg z niższej dawki to byłoby za grubo dla wielu, w tym mnie kiedyś.

Bardzo słuszna uwaga, lekarze to tylko ludzie i zwłaszcza w tej dziedzinie łatwo o pomyłkę. Bezgraniczne zaufanie "bo pan doktur kazał" to nierzadko błąd.

@Veriniai jak, są jakieś efekty?

Zwykłe zdzieranie z ludzi kasy, nie ma żadnego powodu dla którego to powinno tyle kosztować. Nie twierdzę że sama esketamina jest nieskuteczna ale taka cena to rabunek. Firma po prostu chce wydębić tyle kasy ile tylko się da od zdesperowanych ludzi.

@MiśMały jeśli agomelatyna tak dobrze działa na ciebie nasennie to prawdopodobnie tak samo dobrze będzie działać melatonina w odpowiedniej dawce.

@kosecky22 tak też palę papierosy. Myślę nad zwiększeniem ago do 50 mg ale kiedyś już tyle brałem przez jakiś miesiąc i nie czułem różnicy jak chodzi o sen. Kiedy odstawiłem z dnia na dzień też nic nie poczułem, żadnego wpływu na nastrój. Ale fakt faktem że agomelatyna zdaje się że potrzebuje dość długo żeby zacząć działać. Zainteresowałem się nią po przeczytaniu że pośrednio wpływa na poziom dopaminy i noradrenaliny, pytanie tylko czy w wystarczającym stopniu.

@Verinia jaką dawkę?

W moim przypadku agomelatyna 25 mg nie poprawia snu, który jest zaburzony z powodu działania innych leków. Budzę się tak samo wcześnie jak przed braniem jej, jedynie sny są niesamowicie realistyczne. Być może jakość tego snu jest lepsza dla organizmu, ale tego nie potrafię stwierdzić.

@acherontia styx to powodzenia, zdaj koniecznie relację, mam nadzieję że będą pozytywne efekty. Ale swoją drogą to skandal że kosztuje to aż tyle pieniędzy.

Przywykłem do tego że sny po lekach psychiatrycznych są zakręcone, ale to co śni mi się na agomelatynie to jest jakiś kosmos, nigdy wcześniej nie miałem tak realistycznych i porąbanych snów.

Po duloksetynie byłem bardzo pobudzony, szczęka latała mi na wszystkie strony i ciężko było usiedzieć w miejscu, podobnie jakbym nażarł się amfetaminy. Po bupropionie od pierwszej tabletki pojawiła się bezsenność, napięcie mięśni i niepokój, ale też silne skupienie uwagi typowe dla stymulantów. Gdyby bupropion nie dawał na początku żadnych efektów to by go ludzie nie ćpali.

Bzdura z dupy wzięta. Niekiedy lek może na kogoś zadziałać od pierwszej tabletki, tak miałem z duloksetyną, aż sam nie mogłem w to uwierzyć. A bupropion zaczyna działać bardzo szybko.

@qba kiedy zaczynałem brać wenlafaksynę lata temu wejście było łagodne, byłem tylko lekko pobudzony, trudniej było zasnąć, trochę spięty byłem. Ale szybko zauważyłem zmniejszony lęk i fobię społeczną, a wtedy miałem ogromny problem z funkcjonowaniem z tego powodu. Poprawiać zaczęło się już po kilku dniach, po paru tygodniach była już wyraźna różnica. Z tym że ja często na leki reaguję bardzo szybko, i na ogół dobrze je toleruję, ale zwłaszcza w wenlafaksynę wchodzę jak w masło.

Trudno mi powiedzieć bo kiedy fluwoksamina przestała działać to wróciłem do SNRI, do wenlafaksyny. Tylko ona działa na mnie za każdym razem kiedy do niej wracam, chociaż już nie tak dobrze jak kiedyś. Ogólnie to paroksetyna jest najsilniejszym SSRI także niewiadomo czy po tak długim okresie brania inny SSRI coś da, ale myślę że można próbować. Albo sprawdzić SNRI, albo klomipraminę, ona działa na serotoninę jeszcze silniej niż paroksetyna.

Albo po prostu lek przestaje działać, w przypadku SSRI to standard, wystarczy prześledzić wątki o danych lekach żeby znaleźć mnóstwo takich sytuacji. Sam brałem wszystkie SSRI/SNRI i znam to z autopsji, podobnie jak wielu doświadczonych forumowiczów, to nic nietypowego. Antydepresanty rzadko kiedy działają stabilnie przez naprawdę długi okres typu kilka lat, chyba że ktoś ma akurat szczęście. U mnie najlepszy SSRI jaki brałem, fluwoksamina, wyczerpał się już po około pół roku i potem mimo paroletniej przerwy nie działał już choćby w części tak dobrze jak kiedyś.

@Kondzioxo to prawda, ale nie da się przewidzieć kiedy to nastąpi, bywa że komuś dany lek pomaga i 10 lat, a bywa i tak że będzie działać raptem kilka miesięcy i się wypali.

Tak, z czasem leki niestety przestają działać, wtedy trzeba zmienić ale na szczęście jest ich dużo do wyboru i jest co próbować. Sądzę że wenlafaksyna powinna jak najbardziej pomóc na to napięcie i niepokój, mi w każdym razie pomaga, zwłaszcza za pierwszym razem wyraźnie to poczułem. Ona tak jak paroksetyną ma wskazania do stosowania we wszystkich zaburzeniach lękowych. Tylko ma dużo szerszy zakres dawkowania bo aż do nawet 450 mg można brać.

U mnie przejście z jednego leku na drugi zawsze wygląda tak samo - przestaję brać lek A i od razu zaczynam brać lek B, żadnej redukcji dawek, żadnego bawienia się, chodziłem do kilku lekarzy i każdy tak zalecał. Paroksetyny brałem 50 mg jakiś rok albo dłużej i przeszedłem płynnie na 150 mg wenlafaksyny. Obecnie biorę wenlę już czwarty raz i zawsze kiedy do niej wracam wygląda to tak samo, zero problemów, niezależnie jaki lek i jak długo brałem przed nią.