johnn

To prawda. Chciałbym rozstrzygnąć kto zachował się niewłaściwie. Nie chce kogoś oskarżać niesłusznie. Obecny psycholog (mężczyzna) zwraca uwagę na brak kontaktu wzrokowego. Nie lubię patrzeć na twarz rozmówcy. Na dzisiejszym spotkaniu rozmawialiśmy o uczuciach podobnie jak poprzednio. Aby wywołać u mnie uczucia (jak przypuszczam) zmniejszył dzielący nas dystans o połowę potem znów o połowę aż nasze kolana się dotknęły. Nie czułem się komfortowo. Po chwili położył swoją rękę na moim udzie (blisko kolana) i zaczął przesuwać w górę. Zatrzymał się w około połowie długości uda. Czekał aż zareaguje. Nie zareagowałem. Nie wiedziałem co zrobić. Powiedziałem, że zareagowałbym gdy moje niezadowolenie osiągnęło wartość maksymalną. Po tym zdarzeniu odsunął się ode mnie. Nie wiem co o tym myśleć. Mam nadzieję, że pomogło mu to w zrozumieniu istoty mojego problemu. Brałem udział w terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach. Nie przyniosła poprawy. Wszelkie propozycję leczenia będą dotyczyć leczenia zespołu Aspergera a nie jego skutków oraz braków wychowawczych i niesprawiedliwości, która mnie spotkała. Tego nie da się rozdzielić. Dziękuje @bezniczego za zainteresowanie moją osobą. To miłe:)

Od lat piorę ubrania w misce (ręcznie). Nadal żyję:) Za biedny jestem na pralkę. Miłego dnia @bei

Nie sądzę abym brał udział w terapii poznawczo-behawioralnej. Nie każdy specjalista udzielał mi podstawowych informacji o terapii. Zamierzam podać się diagnozie w prywatnym ośrodku dedykowanym diagnozie i leczeniu osób z zespołem Aspergera i autyzmu. To jest potrzeba przywrócenia elementarnej sprawiedliwości i godności. Przez około cztery lata korzystam z pomocy różnych specjalistów. Żaden specjalista nie zlecił dodatkowych badań (poza testem MMPI-2), nie odesłał mnie do innego specjalisty ze wskazaniem powodu takiej decyzji (pierwsza terapeutka odesłała mnie na terapię grupową gdzie mi odmówiono) lub nie podejmował rozmowy, gdy z mojej strony padła odmowa na propozycję podjęcia pracy (odmawiałem podjęcia pracy uzasadniając to trudnościami z ludźmi). Szczególne okoliczności mieszkaniowe i rodzinne powinny zostać odpowiednio uwzględnione. Jak można pozostawać obojętny wobec moich uwag i pozostawać moje pytania bez odpowiedzi. To przynosiło mi cierpienie. Czułem się traktowany przedmiotowo. Jak mogę nie zareagować wobec działań sprzecznych z Kodeksem Etyki Lekarskiej i Kodeksem Polskiego Towarzystwa Psychologicznego?:( Spotykam się z negatywną oceną mojego zachowania (odmowy podjęcia pracy) w tym mojej matki. Wobec nieugiętości psychologa cała odpowiedzialność spada na mnie:(:(:( Jak mam to znieść? Mówiłem prawdę ale nie daje się wiary moim słowom:(:(:( Wracają wspomnienia, gdy stawałem w sytuacjach wymagających ode mnie zdolności komunikacyjnych. Nikomu o tym nie mówiłem. Mimo, że wspominałem o tym specjalistom było to według mnie ignorowane lub bagatelizowane. Na moje pytanie/prośby jak się zachować między ludźmi była zawsze jedna odpowiedź: Inni tez mają takie problemy lub różni ludzie postępują różnie. Te słowa były dla mnie mało pomocne. Prawie każde spotkanie to wykład z mojej strony o przyczynach moich trudności oraz ich metodach rozwiązania. A ze strony specjalistów ciągłe namowy (bezpośrednie i pośrednie) do podjęcia pracy i wskazywania konsekwencji zaniechania takiego działania. Sądzę, że będę miał z tym problem. Skoro straciłem zaufanie do specjalistów to jak mogę nim obdarzyć nowe osoby. Kto będzie za to obarczony? (pytanie retoryczne) Moja uwaga dotyczy terapii. Dziękuje Dziękuje za wypowiedź.

Zapytam psychologa. Kolejne spotkanie w piątek (27.03). Po rozmowie z psychiatrą zalecił mi odłożenie wszystkich leków. Nie spotykam się z psychiatrą. Lekarz nie przeprowadził ani jednego badania/testu. Żaden lek mi nie pomógł ale był skutki uboczne:( Zadzwonię do NFZ ale chciałem udokumentować moje starania. Sprawdzę to. Dziękuje. Zrobiłem to. Zbieżność moich objawów jest wysoka:( Pamiętam gdy jako mały chłopiec wypożyczyłem książkę o autyzmie gdyż podejrzewałem, że jestem inny. Niepokoiło mnie to. Niestety nie znalazłem tam informacji o zespole Aspergera a jedynie o autyzmie. Dziękuje za odpowiedź @Luna* oraz @bezniczego

Rozumiem. Dla mnie to konieczność. Mam dość życia w nędzy, potępieniu, wstydzie i poczuciu odpowiedzialności za czyny, które są skutkiem moich trudności. Moja mama mnie nie rozumie. Specjaliści do których się udałem bagatelizują lub ignorują moje słowa. Kiedy powiedziałem im o moich trudnościach w kontaktach z ludźmi to usłyszałem, że inni ludzie też mają takie problemy (to jest uproszczenie, pomijam szczegóły na rzecz zwięzłości wypowiedzi). Diagnoza zespołu Aspergera wyjaśniła by moje wszystkie trudności jakie objawiły się w trakcie mojego życia:(:(:( Dziękuje za odpowiedź.

Pytanie dotyczy dorosłych. Na czym opierasz to stwierdzenie. Chciałbym mieć odpowiedź od NFZ na piśmie.

Witam, gdzie uzyskać informację o jednostce diagnozującej zespół Aspergera i autyzm w ramach NFZ? Jaki jest średni czas oczekiwania? Interesuje mnie szczególnie woj. kuj.-pom. Pozdrawiam Miłego dnia:) johnn

Cześć @zabijaka, Dla mnie niewiele się zmieniło. Od lat spędzam większość czasu w domu. Nie spotykam się ze znajomymi lub przyjaciółmi (nie mam ich poza dziewczyną). Nie biorę udziału w spotkania lub imprezach. Moje życie jest smutne. Pomoc specjalistów moim zdaniem jest nieskuteczna. Pozdrawiam i życzę miłego dnia:)

Cześć @Lady93, proponuje rozmowę z psychologiem lub członkiem rodziny. Powodzenia Miłego dnia:) johnn

Zapytaj czemu cię kocha:) Nabierz pewności siebie. Postaw przed sobą małe wyzwanie, wykonaj je i pochwal siebie za sukces a potem wyznacz sobie kolejne wyzwanie Może zapytaj co inni w tobie cenią:) Nie wiem na ile są to skuteczne rady. Brak mi pewności siebie i mam niską samoocenę. Mam nadzieję, że tobie te rady pomogą:)

Witam, Szukam pomocy w nauce języka włoskiego np. wskazówek lub rad Ostatnio Podjąłem się wyzwania - nauki języka włoskiego w rok:) Pozdrawiam Miłego dnia:) johnn

Lubie serie Just For Laughs Gags:) Przykładowy film na youtube Pranking in Underwear - Best of Just For Laughs Gags.

Cześć @Martiii-1991, Mam trudności z oceną uczuć u innych ale spróbuje Ci pomóc. Twój wpis skłania mnie do zadania pytania: Czemu jest z Tobą skoro może związać się z atrakcyjniejszymi kobietami? Zawsze próbuje zrozumieć czyjeś postępowanie w tym celu proszę rozmówce o wyjaśnienia. Może warto zapytać chłopaka? Wybacz jeżeli moja rada okazała się mało pomocna. Miłego dnia:) johnn

Nie wiem. Początkowe spotkania dawały mi nadzieje. Ja oczekuje konkretnego planu działania i podania metod radzenia sobie w konkretnych sytuacjach. Luźne rozmowy o emocjach mnie nie interesują. Nie wiem co z nimi zrobić. Mam trudności w utrzymaniu wzroku na jego twarzy. Nie wiem. Nie powiedział mi tego wprost. Ośrodek prywatny. Cena to 500 zł. Diagnoza polega na rozmowie z czterema lub trzema specjalistami. Proces diagnozowania podzielony jest na dwa spotkania. W innych ośrodkach (np. Warszawa) koszt może sięgać nawet 1500 zł. To są informację zasłyszane. W przychodzi zdrowia spotykam się z lekarzem do którego jest krótsza kolejka. Według informacji do których dotarłem diagnoza zespołu Aspergera i autyzmu na NFZ wymaga czasu oczekiwania sięgającego około 2 lat. A jego jakość może pozostawiać wiele do życzenia.

Psycholog nie przeprowadził testów. Wygląda jakby stracił zainteresowanie tym. Przypomniałem psychologowi o testach pod koniec spotkania. Zobowiązał się je przygotować. Nie mniej jednak rozważę przeprowadzenie diagnozy w dedykowanym ośrodku w sąsiednim mieście. To nie daje mi spokoju:( Muszę to rozstrzygnąć. Kolejne spotkanie z psychologiem ma za około dwa tygodnie.

Cześć, Po tygodniu zażywania Sulpirydu 2 x 100mg znacząco mi spadło libido. Przeraziłem się. Odstawiłem lek. Po tym czasie ani razu nie sięgnąłem po pornografie. To trwa już kilka tygodni:) Pozdrawiam johnn

To psycholog zaproponował mi testy. Myślę, że mogę mieć zespół Aspergera (to jest moje przypuszczenie nie bez uzasadnienia). Dwie lub trzy osoby z forum zasugerowały mi takie rozpoznanie. Zespół Aspergera przekazał (o ile go posiadam) mi ojciec (drogą dziedziczenia). Mój ojciec był człowiekiem skrytym, nie posiadał przyjaciół, nie umiał bronić swojego zdania, rzadko się śmiał i okazywał emocję. Nie nawiązałem z nim więzi.

Nie powiedziałem, że nic nie robię. Zaznaczyłem jedynie, że nie ma działań związanych bezpośrednio z moimi analizami dotyczącymi przyczyn moich trudności oraz spotkań ze specjalistami. Czy podać moje działania w wolnym czasie? Nie czekam na zbawcę lub cud. Oczekuje, że osoby odpowiedzialne za moje leczenie/pomoc będą wypełniać swoje obowiązki należycie. Skarze się. Informuję o przebiegu mojego leczenia oraz szukam odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Publiczne omawiane moich prywatnych spraw nie przynosi mi zadowolenia. To jest konieczność. Może ty masz inne odczucia i czerpiesz z tego satysfakcję. Nie obrażaj mnie. Trudność sprawia mi ocena dopasowania profilu terapeuty. Pytam o twoje rady. Czy jest właściwsza osoba do tego rodzaju pytań? Nie będę komentował tego co ci się wydaje. Moja terapia się zakończyła. Pani psycholog zgodziła się, że terapia zakończyła się niepowodzeniem. Dała mi wskazówkę co do wyboru kolejnego specjalisty. Oto ona: Szukaj kogoś kto będzie więcej z tobą rozmawiać o przeszłości. Wam pozostawiam jej ocenę. Od pewnego czasu spotykam się z nowym specjalistą-psychoterapeutą. Pan psycholog ma na najbliższym spotkaniu przeprowadzić testy na zespół Aspergera oraz autyzm. Psychiatra odradził mi dalsze zażywanie leków. Nie pomagają mi. Dziękuje wszystkim za udział w dyskusji. Miłego dnia:) johnn

Pełną gotowość seksualną

Cześć @kier_ka , Również mam problem z pewnością siebie. Życzę powodzenia i miłego dnia:) johnn

Cześć @Gabulka, Otrzymuje leki przeciwdepresyjne Sulpiryd 2x100mg. Ale po około tygodniu zażywania miał efekty uboczne:( Dziś mam o 14:00 wizytę u psychiatry w tej sprawie. Oby pomógł. Miłego dnia:) johnn

Stypendium Prezesa Rady Ministrów, Unijne oraz z Fundacji. Obawiam się, że sam spryt nie wystarczy. Możesz postarać się o stypendium. Każdy ma szansę:)

Nie ma nic złego z korzystania z pomocy osób bliskich. A należy znać umiar. Ja oddawałem mamie moje stypendia przez kilka lat zamiast wykorzystać ja na rozwój osobisty:( A ojciec umarł zostawiając około 50 tys. długu alimentacyjnego. Mam takie same odczucia a mam 34 lata:(

Moim zdaniem to nie jest ciężka sytuacja. Chciałbym znajdować się w twojej sytuacji. Życzę Ci powodzenia w realizacji twoich planów. Miłego dnia:) johnn

Cześć @Walkiria34 , Mam podobne trudności. Moja mama była nadopiekuńcza. Mogę z tobą porozmawiać i wesprzeć się Przykro mi powodu tego co cię spotkało:( Miłego dnia:) Pozdrawiam johnn