Purpurowy

Siedzę i myślę o mojej /cenzura/niętej byłej. Po ośmiu zasranych latach zostawiła mnie, bo sprzedałem /cenzura/ beemkę. I /cenzura/ że tylko na samochód poleciała. Przynajmniej miałem namiastkę związku. To było i tak dużo więcej niż kiedykolwiek liczyłem. A teraz cały /cenzura/ mi został.

Jutro nie będzie dnia Jutro nie będzie dnia Nie będzie słońca Nie otworzysz oczu, nie wstaniesz Nie odkupisz swoich win Nie otrzymasz drugiej szansy Nigdy nie miałeś żadnej Odrzucisz ból i strach Oswoisz się z ciemnością I w ostatnim oddechu życia Odnajdziesz ukojenie

Chłop (wieloletni alkoholik) ubzdurał sobie że chcę mu odbić żonę (raz z nią tylko rozmawiałem pod sklepem) i wysadził w domu dwie butle z gazem. Wczoraj oboje zmarli. Ona też nałogowa alkoholiczka, ale nie na tyle pijana żeby mnie chcieć...

Wiersz o wyglądzie Wygląd jest wszystkim, nie pie***l że nie Jak jesteś brzydki, nikt nie chce Cię Facet ma mieć jak model ryja Kobiecie brzydkiej też los nie sprzyja Brzydcy samotni na zawsze zostaną Nie mają szans, by być osobą kochaną Tylko wyglądem ludzie się kierują Tylko pięknisiów ciągle bajerują Z brzydką mordą się urodziłeś I z brzydką całe życie chodziłeś Tylko operacja plastyczna cokolwiek uratuje Że jest inaczej, niech nikt nie okłamuje Tym co patrzą tylko na wygląd, zrozum bracie mój Tym wszystkim pustakom, wielki w du*ę ch*j

Właśnie skończyłem usuwać konta na wszystkich grupach i portalach randkowych. Dość mam już hejtu na swój wygląd.

Łatwo powiedzieć. Pośrednio przyczyniłem się do wypadku z dwoma ofiarami śmiertelnymi.

Standardowo. Myślę o tym co narobiłem.

Ewentualnie jeszcze będzie trzecia połowa. Ta wieksza.

Zgadza się. Mam mnóstwo takich piosenek, które przypominają mi złe chwile.

Teraz to już na pewno będzie pucha...

Co robię? Ano ciągle robię z siebie pajaca na grupach randkowych na FB. Ale zbieram tylko takie reakcje...

Standardowo. Nie wychodzę drugi dzień z przyczepy

Skarpety. Dzisiaj zauważyłem że nie mam ani jednej pary bez dziur. Praktycznie cała kasa idzie na rodzeństwo. Muszę sobie jeszcze buty kupić, bo noszę jedne od 10 lat. Już dziurawe z każdej strony. Mam jeszcze gumofilce, ale to tak średnio np na zakupy.

Leżę. Cały dzień. Depresja mnie ścięła. Rodzeństwo niech sobie radzi. Lodówki na klucz nie zamknąłem.

Standardowo, psychiczne dno.

A jakże. Mama mówi że mam w sobie coś z rycerza, mianowicie zakuty łeb.

To była katastrofa nie związek. Wszystko musiało być tak jak ona chciała. Ja miałem do niej przyjeżdżać, ona do mnie wcale. Robiliśmy tylko to co ona lubiła, reszta się nie liczyła. I przez osiem lat, żadnego "zbliżenia". A rzuciła mnie, bo sprzedałem BMW. Dlaczego w tym tyle tkwiłem? Bo ta namiastka związku to więcej niż kiedykolwiek mogłem liczyć.

Samo to że się do mnie odezwała to już dla mnie wystarczający problem.

Niby mogę, ale na samo wspomnienie jej mnie urwica trafia.

Moja pier***nięta była się odezwała. Aż mnie nosi.

Niestety dotrwałem do dzisiejszego dnia...

O alkoholu. Kiedy kilka dni temu wypiłem pierwszy i drugi raz od czasu detoksu we wrześniu tamtego roku, cały czas za mną chodzi.

Chętnie obejrzę. Tak jak wcześniej wspomniałem, staram się zrobić tak, żeby moje młodsze rodzeństwo miało chociaż trochę lepsze dzieciństwo niż ja, ale czasem myślę że wychodzi mi ratowanie tonącego, kiedy sam nie umiem pływać. Kiedy już naprawdę widzę że ich pogrążam razem ze sobą, proszę mamę żeby wzięła wolne, zajęła się nimi, a sam oddałam się na kilka dni.

Zerwałem ze wszystkimi patologicznymi jednostkami. Zostawiłem za sobą Truskawę, Zbycha i Kunta Kinte (meneli spod sklepu) Przeprowadziłem się, chcę zerwać z tym co było. Z dilerką z alkoholem, z awanturami itp. Obecnie opiekuję się rodzeństwem i próbuję sprawić, żeby miało chociaż trochę lepsze dzieciństwo niż ja.

Staram się. Czasem jak chcę zrobić coś, co dla mnie jest zupełnie normalne, zatrzymuję się na chwilę i myślę "co by zrobili inni na moim miejscu?" No tak. Wybrałem sobie patologiczną rodzinę. Obecnie odciąłem się od wszystkich oprócz rodziny.