Aurora002

10mg, dopiero zaczęłam.

Mam wizytę 19 czerwca, może dostanę większą dawkę... To jeszcze dwa tygodnie, może to co mam teraz, zacznie działać chociaż trochę.

Biorę Esci cztery tygodnie i wciąż czuję lęki rano, boję się, płaczę, chowam przed światem, mam ataki paniki. Ile to jeszcze potrwa? Kiedy zacznie działać chociaż troszkę?

Dostałaś wyżej dobre linki, ja też biorę Esci. Inny lek, ale ten sam składnik. Właśnie biorę lek 4ty tydzień, więc również jestem świeżynką w tym temacie, nie znam się za bardzo Wiele lat temu leczyłam się psychoterapią, ale w sytuacji, w której jestem teraz, jest to niewystarczające. Próbowałaś psychoterapii?

Cześć Dagmaro, bardzo ładne imię. Napisz coś więcej o sobie. Nerwików z lękami tu sporo

Może to całe napięcie powstaje wskutek tłumienia nerwicy? Widać, że się mocno starasz żyć mimo wszystko, wypełniasz swoje obowiązki, trenujesz, spotykasz się z innymi, wychodzisz. Nie dajesz ujścia dla stresu więc próbuje Cię opanować? Tak zgaduję. Co takiego robisz dla samego siebie, w jaki sposób się relaksujesz, te spacery z psem pomagają? Na pewno wszelkie dolegliwości bólowe warto skonsultować z lekarzem i ewentualnie zbadać, aby wykluczyć jakieś inne choroby. Chociaż to pewnie są bóle somatyczne związane z nerwicą. Może też jeszcze lek się nie rozkręcił w pełni, albo jest za mała dawka? Sama biorę lek od 3 tygodni więc się kompletnie nie znam, ale ludzie na forum piszą, że często po paru miesiącach dopiero jest poprawa.

Czasami nie jest z nami mocno źle, ale zawsze może być lepiej Do psychologa można iść nawet wtedy, kiedy nie cierpi się na żadne zaburzenia, po to, żeby przegadać pewne rzeczy, rozjaśnić sobie ściezkę. Profilaktycznie Zalecam wizytę mimo wszystko, jak dorwiesz kogoś dobrego z polecenia, może Ci pomóc.

Hejka Mam nadzieję, że też dotrę do tego momentu, w którym jesteś. Miło się czyta Twoje wpisy.

Ja akurat nie miałam takich objawów, ale na ulotce jest wypisany jadłowstręt i mdłości. Część objawów jest do zaakceptowania i trzeba je "przetrwać" ale jak są zbyt silne, to lek należy odstawić... masz kontakt do swojego lekarza? Ja bym zadzwoniła i zapytała. Lekarz nie uprzedził Cię, że właśnie w pierwszym tygodniu jest najciężej? Pocenie się to częsty objaw, dużo osób tu o tym pisało. Mnie nie bolał żołądek, ale głowa bolała mnie tak mocno, że czasami płakałam z bólu. Teraz, po niemal trzech tygodniach, tego nie czuję. Lęki jeszcze mam.

Szczerze mówiąc Twoja historia brzmi, jakbyś cały czas był pod silnym wpływem nerwicy i wcale się nie leczył. Może masz źle dobrany lek? Może potrzebujesz psychoterapii? Skonsultuj to koniecznie z lekarzem.

Najważniejsze jest zdrowie psychiczne, zadbaj o nie, skup się na nim. Lata w edukacji zawsze można nadrobić Mojego brata też w trakcie edukacji zaatakowała nerwica lękowa, jest kilka lat do tyłu, ale chodzi do szkoły wieczorowej, za rok ma maturę. Chciał wrócić do szkoły, jak już się czuł lepiej, jak przepracował wszystko na terapii... Wiem, że to trudne, ale spróbuj się tym tak nie przejmować, dla równieśników to moze być szokujące, ale z perspektywy starszej osoby powiem Ci, że to nieistotne kiedy i jak zdasz i na jakim etapie szkoły się zatrzymasz. Zadbaj o siebie!

No to u mnie podobnie, że czuję się lepiej i mogę normalnie funkcjonować, ale czasami jestem przygnębiona i zestresowana... Wydaje mi się, że to jest taki trudny moment, bo uboki puściły, ale tabletki wciąż jeszcze nie działają w pełni więc ma się wrażenie takiej beznadziei, że nic się nie zmieniło i nic się nie zmieni. A na noc mam tabletki nasenne, które muszę powoli odstawiać, wiec nie wiem jak będzie ze spaniem Mój ulubiony efekt uboczny to ciepłe stopy i ręce - zawsze były lodowate, więc teraz się jaram tym ciepłem

Hej Lucy, jak idzie? Uboki już przeszły?

Poznań: 200 zł za pierwszą, długą wizytę, czas oczekiwania - kilka dni. 150 za kolejne. Pani przyjmuje też na NFZ i idę do niej, ale dopiero w połowie czerwca (czas oczekiwania - dwa miesiące). Na pierwszą poszłam prywatnie z racji czasu no i tego, że zostałam porządnie przeanalizowana. Ciekawa jestem, czy zmienia się jej podejście względem pacjenta, gdy przyjmuje na NFZ.

Lekarka zaleciła mi brać rano, bo pytałam, przy śniadaniu. Nie wiem, czy jest jakiś powód, ale wolę jej słuchać w tym aspekcie Powiedziała, że lek będę brała 3-6 miesięcy, trochę krótko, no ale zobaczymy Miałam w sumie podobnie jak Ty, że juz sobie nie dawałam rady i potrzebowałam pomocy, a i tak byłam sceptycznie nastawiona do leków... ale na szczęście zmieniłam zdanie, jak sobie uświadomiłam, że nie wytrzymam dłużej.

Kasztanek94, dzięki za wypowiedź, myślę że mocno mnie i Lucy86 uspokoi Ja mam już słabsze uboki, myślę że lęk generalny się zmniejszył ale incydentalny lęk jest wciąż silny, czasami mnie atakuje mocno panika. No i po wzięciu tabletki jestem mega zmęczona, boli mocno głowa i nie mam na nic siły, więc wszystkie najważniejsze rzeczy robię rano, przed śniadaniem No i też mi się pocą ręce i mam spowolnioną akomodację oka. Na razie jestem pełna nadziei, jeśli chodzi o leki, wystarczy że nie czuję napięcia w sercu i już chce mi się tańczyć.

Ale robilaś sobie badania w tym kierunku i jak rozumiem, borelioza została wykluczona?

Dla mnie to brzmi, jakbyś był jej pierwszym pacjentem a ona nie miała kompletnie żadnego doświadczenia. Nie uważała na zajęciach, czy coś. Mnóstwo rzeczy, które powiedziała, dla mnie są nie do przyjęcia. Ja bym naprawdę zrezygnowała. Dla mnie kryterium oceny psychologa jest to, czy ten psycholog mi pomaga. Nawet jedna sesja potrafiła sprawić, że czułam się lepiej. Ostatnio lekarka mi nawet powiedziała, że mają taką zasadę. A kilka miesięcy pracy? Kurczę, praca nad lękami nie jest tak przeraźliwie trudna, żeby po takim czasie mieć zerowe efekty... ^^"

Byłaś u psychiatry, dostałaś leki, więc robisz co trzeba Teraz cierpliwie czekaj, aż zaczną działać i pamiętaj, że dobranie odpowiedniej dawki i leku trochę trwa. Możliwe, że masz jakieś lękowe zaburzenia, które do tej pory udało Ci się tłumić (nawet nieświadomie) a ostatnie wydarzenia zadziałały jak wyzwalacz. Najlepiej, jeśli udasz się również do psychologa, opowiesz mu o sobie i on uzna, czy potrzebna jest Tobie psychoterapia. Powodzenia

Mi powiedziała lekarka, że mogę po 6 albo 8 dawkach zwiększyć. Te lęki chyba każdego dnia są coraz mocniejsze... ale ja to widzę tak, że organizm musi się przyzwyczaić, przerobić to, a potem będzie dużo lepiej. Chyba miałam taki przedsmak pierwszego dnia, jak przez kilka godzin czułam się wspaniale, żadnego ciężaru w sercu, nosiło mnie żeby robić rzeczy no i od razu humorek lepszy. Mam nadzieję, że tak właśnie będzie. Ach, super będzie to mieć już za sobą

No niepotrzebnie Chyba bałam się, że Pani mi nie pomoże. Ze mi powie, że mam sobie poradzić bez leków, a ja nie mam pojęcia jak sobie mogę poradzić bez leków. I tu nie miała wątpliwości, że jestem w takim stanie, że muszę je brać i odciążyć organizm. Z drugiej strony bałam się, że każe mi brać i nie wytłumaczy, czemu, że postawi jakąś wymyśloną diagnozę i na jej podstawie da mi proszki. Następną wizytę mam dopiero 19 czerwca, bo już na NFZ, tak też przyjmuje. Jest trochę niezadowolona, bo późno, ale jeśli lek się okaże niewystarczający to znowu wbiję na prywatna wizytę, a jak będzie ok, to już będę korzystać ze służby zdrowia. Na NFZ jest 15 minut, trochę mało na wywiad, ale zgodnie z tym, co piszesz, przewiduję, że kolejne wizyty będą krótkie - że wpadnę, pogadamy chwilę i pójdę

Na razie 5mg przez kilka dni, potem mam brać 10mg, na nerwicę lękową. Widziałam, że to minimum. 3 dawkę właśnie wzięłam. Ogólnie w ciągu dnia mnie niesamowicie boli głowa, no i wciąż mnie atakują lęki, tak naprawdę mocno. Ja mam teraz w ogóle PMS więc to się nieźle nakłada Teraz też czuję niepokój i chyba zaraz się schowam pod kołdrę... A jak u Ciebie?

Albo może jeszcze nie nauczyłaś się tego nowego trybu studiowania? Ja byłam świetną studentką, później. Pierwszy rok to była pomyłka jakaś, pamiętam jak szczęśliwa uczyłam się na pierwszy egzamin, taka dumna że wiem tyle rzeczy... I dostałam ledwo 3 Próbuj jeszcze Powodzenia Najważniejsze, żebyś kierowała się tym, co Tobie najbardziej odpowiada.

Dołączam do team esci, jestem kilka godzin po wzięciu pierwszej dawki, no ciekawe jak będzie. Na razie czuję jakby wielkie imadło ściskało mi mózg Obstawiałabym nowy lek, nie mam tego teraz, ale kojarzę to uczucie np. z brania antybiotyków.

Ja studiowałam kompletnie bez sensu i robię zupełnie coś innego teraz. To urocze, jak starsze pokolenie wciąż wierzy, że studia to jest absolutna konieczność i dzięki temu ich dziecko spotka prestiżowa przyszłość. Ehm, nie Jak skończysz studia, to pracodawcy będą się czepiać, że nie masz doświadczenia. Mam znajomych na/po filologii angielskiej, wszyscy pracowali w trakcie studiów, kierunek jest faktycznie bardzo ciężki, oni są świetni z tego angielskiego. Jeśli nie dajesz rady, to zawsze warto porobić różne certyfikaty z angielskiego, bo to dobrze wygląda w CV, a wykształcenie wyższe sobie zrobić na czymkolwiek. A siostra co robi? "Prawie ukończyła" tzn. że jeszcze studiuje, czy że rzuciła w trakcie?