acherontia styx

[videoyoutube=i-gyZ35074k&feature=share][/videoyoutube]

[videoyoutube=iUiTQvT0W_0][/videoyoutube]

psychidae, nie wiem na jakich lekarzy trafiałaś, bo dla mnie to jak Ty sama traktujesz to wszystko jest straszne. sama pracuję w ochronie zdrowia i jakoś pacjent nie jest dla mnie tylko kolejną osobą do odhaczenia i odbębnienia i nie patrzę na niego przez pryzmat jednostki chorobowej, czy kolejnego przypadku, tylko jak na człowieka, który owszem, jest chory, może się źle czuć, mieć kryzys, gorszy dzień, ale nadal jest człowiekiem, takim samym jak ja czy Ty. i tak samo jak każdy potrzebuje wsparcia, zrozumienia, empatii w trudnej dla niego sytuacji. a tak na prawdę jakby każdy lekarz czy terapeuta miał się super angażować w życie każdego swojego pacjenta to po 5 latach pracy sam by wysiadł psychicznie. postaw się czasami "po drugiej stronie fartucha", a dopiero później pisz o nie takim podejściu jakichkolwiek specjalistów.

psychidae, po pierwsze pacjent z zaostrzeniem objawów chorobowych, zaburzeniami spostrzegania, myślenia i całą resztą w pakiecie nie nadaje się tak na prawdę do niczego. leki i tylko i wyłącznie. zresztą samo branie leków jest często problemem. ale pacjent ustabilizowany lekami, to już zupełnie inna bajka. psychoterapia czy psychoedukacja nie ma go wyleczyć, ale ma mu pomóc uzyskać wgląd w chorobę, pomóc w pogodzeniu się z diagnozą i nauczyć jak radzić sobie z nawrotami, jak im zapobiegać i w ogóle poradzić sobie z częstym poczuciem stygmatyzacji, zmianą obrazu własnej osoby i masą innych rzeczy, które przy takim rozpoznaniu występują. zresztą zarówno psychoterapia jak i psychoedukacja nie dotyczą tylko osoby samego pacjenta, ale także jego rodziny, dla której każda z cieższych, przebiegających przewlekle i nawracających chorób u członka rodziny jest jakimś obciążeniem.

ja też miałam miliard godzin praktyk na psychiatrii i egzamin, ale jakoś nie uważam się za specjalistę od psychiatrii/psychoterapeutę pomimo, że prowadziłam treningi umiejętności społecznych z pacjentami oddziałów psychiatrycznych i niejedną rozmowę terapeutyczną. idąc takim tokiem rozumowania już dawno powinnam wywiesić szyld i zacząć przyjmować pacjentów. Coś takiego...to ciekawe czemu w każdym podręczniku od psychiatrii jest napisane, że w leczeniu schizofrenii psychoterapia jest wspomagającą formą leczenia obok farmakoterapii.... w całym kraju źle ludzi leczą, biedni my

Cześć Wam jak sobota mija?

kawa po całym dniu na uczelni

wykładowca mnie wkurzył

[videoyoutube=CZrMiX8BWz4][/videoyoutube]

Witam wszystkich

DżejnRołs, hmmm...może organizm odreagowuje teraz jakiś niedawny stres?! postaraj się nie myśleć o tym i zrelaksować, odpocząć :)

DżejnRołs, lubiłam ratownictwo medyczne na studiach denerwujesz się czymś, że tak się czujesz?

DżejnRołs, szkoda gadać. miałam wielkie plany, ambicje i cele, a życie po raz kolejny pokazało mi gdzie moje miejsce. przez to wszystko straciłam motywację i studiuję "bo muszę coś robić" chociaż nie widzę w tym większego sensu. a jeszcze jutro mam egzamin, na który nic nie umiem i trening umiejętności społecznych do przeprowadzenia na praktykach, a że nienawidzę wystąpień przed wiecej niż 2 osobami to nie wyobrażam sobie tego ale dość smęcenia o mnie. co u Ciebie?

czarnobiała mery, zazdroszczę oddaj mi trochę swojej mocy, chociaż na najbliższe 2 dni bo nie wyrabiam nie mam sił

uczę się.

czytam ustawę o ochronie zdrowia psychicznego

[videoyoutube=klR9GOfUGcY][/videoyoutube]

witajcie co tam słychać? ja zaraz uciekam na drobne zakupy platek rozy, znam ten typ "wszystkowiedzących" i najmądrzejszych ciotek sama mam taką

Nie mam sił.

- przemocy - agresji - krzyku - hipokryzji

mirunia, cześć ja już po kawce

[videoyoutube=player_embedded&v=9btsq496hkQ][/videoyoutube]

tworzę ulotkę na zajęcia z psychiatrii

platek rozy, co robiłaś?

Przestałam cokolwiek planować... życie mi ostatnio zbyt dobitnie pokazuje, że plany to sobie mogę mieć, ale rzeczywistość jest brutalna.