ekspert_abcZdrowie

Witaj Karolina! Powodzenia na terapii!

Witam serdecznie! Podejrzewam, że jesteś osobą introwertywną, raczej zamkniętą w sobie, dlatego trudno Ci nawiązywać relacje z innymi osobami. Masz raczej wąskie grono przyjaciół, o czym sam wspomniałeś. Myślę jednak, że Twoja nieśmiałość nie jest skrajnie nasilona i można nad nią popracować. Przede wszystkim zaakceptuj swoją nieśmiałość i przestań widzieć w niej wyłącznie to, co złe. Nieśmiałość to także powściągliwość, dyskrecja, umiejętność słuchania, czyli mnóstwo pozytywnych cech, na których zależy ludziom w relacjach interpersonalnych. Odsyłam do tekstu: https://portal.abczdrowie.pl/jak-sobie-radzic-z-niesmialoscia Pozdrawiam i powodzenia!

Witaj Prezess! Czy teraz oprócz leków korzystasz z psychoterapii? Czy jesteś na samych lekach?

Witaj Morphine90 na forum!

Witaj na forum i powodzenia na terapii!

Kusy89, myślę, że niepotrzebnie doszukujesz się u siebie jakichś nieprawidłowości czy anomalii. Nie każdy musi być katarynką i gadać jak najęty. Ty jesteś oszczędny w słowach, powściągliwy. To również może być zaleta. Zamiast nawijać makaron na uszy możesz być świetnym słuchaczem. To naprawdę mocny atut w perspektywie tego, że ludzie najczęściej chcą tylko gadać (najczęściej o sobie). Wiele osób nie umie słuchać. Postaraj się zobaczyć w swojej małomówności dobre strony, pewne plusy. Skoro potrafisz zapytać o drogę obce osoby i generalnie radzisz sobie w relacjach w codziennym funkcjonowaniu, to aspołeczny ani skrajnie nieśmiały nie jesteś. Spokojnie. Nie doszukuj się u siebie jakichś mankamentów. Pomyśl, że wszystko jest w porządku. To doda Ci pewności siebie. Po prostu taki jesteś - "ten typ tak ma". Zaakceptuj się i postaraj wykorzystać swoje atuty, jakie niewątpliwie posiadasz. Pozdrawiam i powodzenia!

Witaj byleniesam! Zdaję sobie sprawę, że na terapii jest mało czasu, by opowiedzieć o wszystkim. Oczywiście, możesz potraktować to forum jako przestrzeń do wygadania się, poradzenia się innych, ale na pewno nie będzie to "uzupełnieniem terapii". Chociaż postaramy się pomóc na swój sposób. Pozdrawiam i powodzenia!

Rozumem, że przed Tobą trudny czas, stąd gorsze samopoczucie. A czy nie myślałaś, by w tym właśnie okresie skorzystać ze wsparcia psychoterapeuty, przynajmniej czasowo aż do momentu, kiedy nie poczujesz się lepiej?

Witaj GreenTea! Co się stało, że myślisz o tak radykalnym rozwiązaniu, jakim jest samobójstwo? Dlaczego kiedyś mogłaś liczyć na wsparcie mamy, a teraz już nie?

Witaj 3echo! Dlaczego doszukujesz się wad w swojej żonie? Czy nie jest przypadkiem tak, że chcesz mieć argumenty potwierdzające Twoją ewentualną decyzję o rozstaniu? Bo przecież ona jest taka, taka i owaka? Dlaczego nie docenisz jej zalet? Każdy z nas ma słabe, ale i mocne strony. Nie ma ludzi idealnych. Twoja żona nie jest idealna, ale Ty również nie jesteś. Czy naprawdę masz powody, by przekreślać 15 lat małżeństwa? Jak Twoja żona ocenia Wasz związek? Co ona myśli na Wasz temat? Jest z Tobą szczęśliwa? Rozmawialiście ze sobą o Twoich wątpliwościach dotyczących małżeństwa, czy trzymasz je w tajemnicy przed żoną?

uolesia1985, początki leczenia zwykle bywają trudne i dokuczają skutki uboczne farmakoterapii. Ale myślę, że warto to przetrwać, by później było lepiej. Trzymam kciuki i powodzenia!

Witaj kryty_k! Czy kiedykolwiek leczyłaś się u psychiatry? Brałaś leki albo korzystałaś z terapii? Czy dotychczas raczej nie robiłaś nic, dlatego Twój stan się pogorszył i masz silniejsze ataki paniki?

SYongNeul, witaj na forum! Powodzenia w terapii!

Nikt nie zdiagnozuje Cię przez Internet. Skoro na podstawie badań wynika, że jesteś okazem zdrowia, a dolegliwości nadal Ci dokuczają, to rozpoznanie nerwicy staje się prawdopodobne. Konieczna jest jednak konsultacja psychiatryczna, do której Cię zachęcam. Pozdrawiam!

Powodzenia! Trzymam kciuki!

Witaj Dopa_lajk! Przyda się Twoja wiedza i doświadczenie z zakresu farmakoterapii, a jak widać w Twojej stopce, masz doświadczenia z wieloma lekami.

Witaj dojenta! Mogę zapytać, jakie środki na uspokojenie zażywasz?

hajs, chciałabym mieć taki problem

Witaj Paulina! Mając świadomość, że masz problem z nadużywaniem Internetu, podjęłaś jakieś kroki, by sobie z tym nałogiem poradzić? Obawiam się, że tak naprawdę uzależnienie od komputera i Internetu jest wierzchołkiem Twoich prawdziwych problemów, czyli trudności w zaufaniu ludziom, poczucia samotności itp. Myślę, że warto byłoby skonsultować się z psychologiem. Pozdrawiam!

Witaj Seth! Napisałaś o sobie "choleryczka z borderline". Leczysz się jakoś, podjęłaś psychoterapię?

Witaj la_obmre na forum! Skąd takie zniechęcenie i obojętność, brak radości życia? Co robisz na co dzień? Czy próbowałaś przeciwdziałać jakoś swojemu obniżonemu samopoczuciu?

Witaj konwalia! Ile masz lat i od jak dawna doświadczasz tego typu wrażeń, o których napisałaś? Być może masz problemy z określeniem własnej tożsamości, więc poszukujesz dla siebie różnych alternatyw? Drogą wirtualną trudno cokolwiek stwierdzić. Konieczna byłaby bezpośrednia konsultacja. Czy zażywasz jakieś leki? Leczysz się na coś?

W sumie już od dawna wiadomo, że stres, lęki, obawy powstające w psychice mają swoje odzwierciedlenie w stanie fizycznym organizmu (np. zwiększona produkcja katecholamin wskutek stresu), a każda zmiana w organizmie wpływa na stan emocjonalny, np. ból fizyczny sprawia, że stajmy się przygnębieni, smutni albo poirytowani. Zatem organizm (ciało) i psychika (emocje) są z sobą wzajemnie sprzężone, jedno wpływa na drugie i odwrotnie...

Per "Pani psycholog" czy per "Pani magister" będzie dobrze. Obie formy są poprawne i powszechnie używane. Pozdrawiam!

Witaj na forum i powodzenia w oswajaniu swoich lęków!