ekspert_abcZdrowie

Pół roku terapii to niezbyt długo. Uważasz, że trafiłeś na niekompetentnego terapeutę? To Ty zakończyłeś terapię? Czy terapeuta sam zasugerował zakończenie terapii z jakiegoś powodu?

brakciem, ile masz lat? Czy kiedykolwiek konsultowałeś się ze specjalistą w sprawie autoagresji, swoich napadów paniki?

A jak długo chodziłeś na terapię?

I jak oceniasz efekty psychoterapii? Byłeś zadowolony? Czułeś poprawę? Czy raczej te spotkania oceniasz jako mało satysfakcjonujące i niepotrzebne?

Uważam, że powinieneś być pod stałą kontrolą lekarza. Nie myśl, że "zawracasz głowę" psychiatrze. Jeśli czujesz się gorzej, dostrzegasz, że dzieje się z Tobą coś niepokojącego, jak najbardziej masz prawo iść na konsultację psychiatryczną. Nie wiem dlaczego zrezygnowałeś 4 miesiące temu i nie poszedłeś do szpitala, mimo że miałeś skierowanie. Nie bagatelizuj swojego zdrowia.

Witaj yokkie na forum!

Czy oprócz leków korzystałeś albo nadal korzystasz z psychoterapii?

dusky, witaj na forum!

Witaj Grzegorz! Mogę zapytać, jakie leki bierzesz? W jakich dawkach? Niektóre farmaceutyki zażywane przez dłuższy czas mogą przestać być skuteczne, dlatego czasami konieczna jest zmiana leków. Może Twój organizm również przyzwyczaił się do leków, które zażywasz?

Witaj clevermind! Nie rozumiem twojego ostatniego wpisu. Czego chcesz spróbować po kryjomu? Co jest lżejsze albo mocniejsze? Halucynacje? Jakieś głosy, które słyszysz? Jeśli masz omamy, powinieneś skonsultować się z lekarzem psychiatrą. On Cię rzetelnie zdiagnozuje i przepisze leki. Ponadto rozważy, czy potrzebujesz wsparcia psychoterapeuty. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Witaj ardat_lil! Czy Twój smutek, o którym wspomniałaś, pewna melancholijność przeszkadza Ci? Czy uważasz, że tak po prostu masz? Czy zauważyłaś, że w ostatnim czasie Twój gorszy nastrój ciągle się nasila, czy jest na stałym poziomie? Czy coś stało się ostatnio w Twoim życiu, co mogłoby uzasadniać Twoją melancholijność? Pozdrawiam!

AlexCCC2, co masz zdiagnozowane? Napisałeś, że masz problemy ze snem i bierzesz kwetiapinę. Uważam, że nie powinieneś sam "eksperymentować" z lekami. Koniecznie umów się ze swoim lekarzem psychiatrą i wspólnie zdecydujecie, co i w jakich dawkach powinieneś zażywać. Pozdrawiam!

Podejrzewam, że "niezwykły" psycholog, to taki, który dodatkowo ukończył szkołę psychoterapii, czyli jest psychologiem-psychoterapeutą. :) Psychologa "zwykłego" zinterpretowałam jako tego, który ukończył 5-letnie studia psychologiczne.

Witaj lacrima! Czy oprócz leków korzystałaś kiedykolwiek z psychoterapii? Może wówczas byłoby Ci łatwiej w relacjach interpersonalnych i w takich sytuacjach, jak konieczność zadzwonienia do kogoś? Pozdrawiam!

Rozumiem, że jest to pytanie o to, jaki zakres zdrowotnych usług psychologicznych może świadczyć psycholog na rzecz pacjenta, czy tak? Psychologiczne świadczenia zdrowotne, jakie może świadczyć "zwykły" ( )psycholog, to: - porada psychologiczna, - konsultacja psychologiczna, - terapia psychologiczna, - rehabilitacja psychologiczna, - psychologiczna interwencja w kryzysie.

Jeśli psychoterapeuta nagrywał rozmowy z pacjentem bez uzyskania jego zgody, to owszem - prawa pacjenta zostały naruszone i może on dochodzić swoich praw. Czy to Ty jesteś tym pacjentem, którego prawa naruszono?

kotenieńku, psychoterapeuta nie może nagrywać rozmów z pacjentem bez uzyskania wcześniej od niego zgody na nagrywanie. Jeśli coś takiego ma miejsce, bez powiadamiania pacjenta i bez zdobycia od niego zgody na nagrywanie, to jest to pogwałcenie praw pacjenta.

Witaj przygnebiona102! Czy leczysz się tylko za pomocą leków? Nie myślałaś o tym, by podjąć psychoterapię? Ona nie ma skutków ubocznych.

Witaj Klaudia! Nie wiem dokładnie, co jest przyczyną Twoich napadów złości i niekontrolowanej agresji, ale na pewno nie bez wpływu jest tutaj Twoja przeszłość. Uważam, że powinnaś skonsultować się z psychologiem, który będzie mógł dokładnie stwierdzić, co Ci dolega i zaproponuje leczenie, jeśli te okaże się konieczne. Odsyłam też do tekstu: https://portal.abczdrowie.pl/jak-sobie-radzic-ze-zloscia Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Witaj Mario! Sam nie zwiększaj dawki leków. Takie rzeczy powinieneś konsultować ze swoim lekarzem. Podejrzewam, że sama farmakoterapia nie pomoże, ponieważ Twoje problemy ze snem najprawdopodobniej mają charakter emocjonalny (stąd nieuzasadnione lęki). Czy nie rozważałeś skorzystania z psychoterapii? Teraz próbujesz walczyć jedynie z objawem (bezsennością), a możliwe, że problemy ze snem mają swoje źródło zupełnie gdzieś indziej. Pozdrawiam!

Możesz szukać tutaj https://ranking.abczdrowie.pl/c/32,psychoterapeuta,2,dolnoslaskie

Witaj Elestra! Niestety, drogą wirtualną nie da się postawić diagnozy. Objawy, jakie wymieniłaś na początku (uczucie pustki, niepokój, smutek, przygnębienie, znużenie, brak poczucia sensu życia, poczucie braku perspektyw itp.) mogą świadczyć o rozwijającej się depresji, ale równie dobrze może to być chwilowy kryzys. Jak długo trwają u Ciebie te objawy? Czy konsultowałaś się z kimkolwiek odnośnie Twojego samopoczucia? Mam nadzieję, że to tylko chwilowa chandra, która minie i nie będzie wymagała interwencji psychologa/psychiatry. Pozdrawiam!

magduska31, nikt nie pomoże Ci wrócić do normalnego życia, jeśli ty sama nie uporządkujesz swoich spraw. Zadaj sobie pytanie, czy jesteś szczęśliwa w związku. Czy tak dalej wyobrażasz sobie Waszą relację? Twój chłopak jest teraz za granicą, zatem macie utrudniony kontakt i nie możecie porozmawiać twarzą w twarz, a tak byłoby najlepiej. Powinnaś mu powiedzieć o tych wszystkich wątpliwościach, o których napisałaś tutaj - o tym, że za nim tęsknisz, że boli Cię, kiedy się do Ciebie nie odzywa, że martwisz się o niego, że odczuwasz lęk, że możesz go stracić, że Cię zdradzi. To są ważne tematy do rozmów. Jeśli tego nie "przegadacie" między sobą, nikt Wam nie będzie w stanie pomóc. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Relanium to silny lek, pochodna benzodiazepiny. Jeśli czujesz, że on Ci nie pomaga na Twoje lęki, to lepiej go odstaw. Twoje "dolegliwości" najlepiej leczyć za pomocą psychoterapii, a nie leków.

mrs.grey, Ty się zaangażowałaś, liczysz na coś więcej, a chłopak gra na zwłokę. Możliwe, że liczył, że łatwo mu z Tobą pójdzie, a że się nie udało, to sobie odpuścił. Zdystansuj się do tej relacji i zobaczysz, co czas pokaże. Nie obiecuj sobie jednak zbyt wiele. Pozdrawiam!