ekspert_abcZdrowie

W końcu umyłam okna dachowe, które od dawna straszyły brudem. :) Teraz lśnią czystością. Duma mnie rozpiera

Zrobiłam dla zabawy ten test. Mentalnie jestem dojrzała (wg testu). 8 lat starsza niż mój wiek metrykalny.

kapok

owad

Witaj Grill! Interesujący nick Taki adekwatny w sezonie letnim

rasza, wspomniałaś, że dopiero zaczynasz swoją drogę w leczeniu nerwicy. W jaki sposób się leczysz? Korzystasz z terapii czy leczysz się przede wszystkim farmakologicznie? Jeśli tak, to jakie leki bierzesz?

Concerned, zgadzam się z Twoją wypowiedzią tylko po części. Masz rację - oboje, a raczej Kuba musi podjąć konkretną decyzję. Krótka piłka - albo tworzy związek z Amelią i zamieszkują razem, albo każde idzie w swoją stronę. Tej decyzji nikt za nich nie podejmie. Uważam jednak osobiście, że tworzą raczej pseudo-związek. Dlaczego? Właśnie z tej desperackiej potrzeby bycia z kimś nawet wbrew obiektywnym trudnościom, np. dystans. Wirtualne czy telefoniczne rozmowy to nie to samo. Niby są ze sobą, a nie są. Czy wspólne zamieszkanie cokolwiek w tym względzie poprawi? Śmiem twierdzić, że biorąc pod uwagę, że Kuba ma problemy osobowościowe, których nie leczy, wspólne zamieszkanie obnaży dość szybko jakość ich związku. Zauważmy, jak Kuba reagował na przyjazdy Amelii - zaraz ją odprowadzał na peron, by wracała do swojego domu. Czy to nie jest sygnał alarmowy dla Amelii, że coś jest nie tak? Może się mylę, chciałabym się mylić, życzyłabym Amelii i Kubie dużo szczęścia, ale sytuacja nie wygląda zbyt dobrze i obawiam się, że wspólne mieszkanie nie bardzo poprawi tę sytuację. Pozdrawiam!

Witaj rasza na forum!

Witam serdecznie! Psycholog ma prawo odmówić przyjęcia klienta, chociaż w przedstawionej przez Ciebie sytuacji uważam, że zasadne byłoby przyjęcie obu małżonków. Jest kryzys małżeński, oboje przejawiają chęć ratowania związku, zatem warto, by razem chodzili na terapię małżeńską, by oboje byli obecni podczas jednej sesji - to stwarza szansę na skonfrontowanie dwóch odmiennych poglądów na tę samą rzeczywistość. Pozdrawiam!

Witamy na forum!

Piotrek1992, na czym polega to dziwne zachowanie kolegi, o którym wspomniałeś w tytule wiadomości? Co jest takiego dziwnego? Może coś stało się w jego życiu, dlatego zachowuje się inaczej niż dotychczas?

Witaj a11 na forum!

Chęć zamieszkania z osobą, z którą widziało się tylko 4 razy w życiu? Związek na odległość i dystans ok. 1000 km? Czy w takim przypadku można w ogóle mówić o jakimś związku? Moja rada - niech Amelia przejrzy na oczy i skoncentruje się na sobie. Nie wróżę im przyszłości. Może będzie bolało, ale uważam, że to rozsądniejsza opcja niż przyjeżdżanie 1000 km do obcego tak naprawdę chłopaka i wspólne z nim zamieszkanie. Oni praktycznie się nie znają! Do tego jeszcze problemy osobowościowe chłopaka. Czy Kuba korzysta z terapii? Jeśli nie, tym gorzej dla tego "związku". Pozdrawiam!

Witaj Concerned! Jak długo walczysz z nerwicą? Leczysz się jakoś?

urlop :)

Skutki nieczytania, to m.in.: - ubogie słownictwo, - niski poziom myślenia abstrakcyjnego, - mniejsza kreatywność, - niska wiedza ogólna o świecie, - ogólnie gorsza sprawność intelektualna, - problemy językowe (dysleksja, dysgrafia, dysortografia). Niestety kryzys czytelnictwa widać w szkole, nad czym prywatnie ubolewam, bo coraz więcej uczniów, z którymi mam kontakt, nie czyta, a przez to pogłębia swoje problemy edukacyjne.

Ryhoo , poczucie wewnętrznego niepokoju, jaki nasila się u Ciebie w stresujących momentach życia, wskazuje na zaburzenia z grupy nerwic. Przez Internet jednak nie da się postawić diagnozy, dlatego odsyłam Cię do specjalisty. Rzeczywiście psychiatra słusznie doradził Ci psychoterapię. Uważam jednak, że Chlorprothixen Zentiva to nie najlepszy wybór. Jest to lek z grupy neuroleptyków. Uważam, że są leki (mniej "inwazyjne"), które mogłyby Ci lepiej pomóc w stanach lękowych. Pozdrawiam i zachęcam do konsultacji z psychiatrą!

Witaj Meteo! Czy oprócz leków korzystasz ze wsparcia psychoterapeutycznego? Nie ma jednej metody-wytrychu, która jest uniwersalna i pomoże w walce z nerwicą. Metodą leczenia z wyboru w przypadku zaburzeń nerwicowych powinna być jednak psychoterapia. Zastanów się nad tym. Pozdrawiam!

Farasha, Malinaa witajcie!

Witaj justyna811! Twoja autodiagnoza nie musi być słuszna. Być może Twoje dolegliwości, spadek samopoczucia i zmęczenie wynikają z ciąży, a nie z tego, że rozwija się u Ciebie nerwica. Drogą wirtualną nie da się postawić diagnozy i nie ma co spekulować. Najlepiej by było, gdybyś się skonsultowała z lekarzem. Pozdrawiam!

przeczytanie dawno odkładanej książki (z braku czasu) do końca :)

Yvaine, czy Ty przypadkiem nie zakochałaś się w swoim przyjacielu? To uzasadniałoby Twoją zazdrość i złość na myśl o tym, że Twój przyjaciel mógłby czuć coś więcej do Twojej koleżanki - ze wzajemnością. Po prostu boisz się go stracić...

Śnieżka92, nie możesz przecież przywiązać do siebie swojego chłopaka i wszystkich swoich decyzji życiowych uzależniać od jego obecności czy nieobecności przy Tobie. Tak się nie da żyć po prostu. Wcześniej czy później Twój chłopak może być zmęczony takim związkiem i dziewczyną bluszczem, która domaga się jego wiecznej bliskości, obecności. Uważam, że powinnaś rozważyć konsultację u psychologa. Pozdrawiam!

Artemizja, wow! Fajna ta fototapeta.

Minesota2, drogą wirtualną nie można postawić diagnozy. Impulsywność, niekontrolowane wybuchy agresji, wulgarny język, drażliwość mogą świadczyć co prawda o jakichś zaburzeniach osobowości albo przynajmniej o trudności z kontrolowaniem złości, ale diagnozę można postawić tylko w kontakcie twarzą w twarz ze specjalistą. Obawiam się jednak, że Twój partner może nie być chętny do wizyty u psychologa, skoro tak mocno reaguje, gdy Ty próbujesz mu zwrócić na coś uwagę...