Róża

Nn-napisałeś najważniejsze słowa na świecie-"jedyną osobą,która może mi pomóc,jestem ja sam" Dokładnie kolego.I tego się trzymaj.Jeszcze trochę takich spostrzeżeń i będziesz śmigał,gdzie chcesz i kiedy chcesz.Trzym się mocno.

Hm,tu się tuli,czy leni,bo się pogubiłam Idę na zebranie do dziecka.Rety,jak mi się nieee chceee.

Biedak-matura go zżarła

little_Nadia,doskonale cię rozumiem.Ja też mam ciągle bezustanny humor,chociaż nieraz dusza mi wyje z bólu i ze smutku.I denerwuje mnie to strasznie.Ja już nawet boję się choćby jednym słowem bąknąć rodzinie,że mam depresję(teraz na szczęście już coraz lepiej sobie z tym radzę).Nikt tego nie rozumie.Nawet jesli nie jestem w stanie kiwnąć palcem,to wszyscy czekają aż zacznę się śmiać i żartować.Wtedy widzę,jak oddychają z ulgą.Trzymaj się cieplutko.

Wklejam coś ciekawego na temat przemocy psychicznej:http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=942800 [ Dodano: Dzisiaj o godz. 4:03 pm ] Tu również:http://www.kafeteria.pl/przykawie/obiekt.php?id_t=75

O kurde,brawo Biedronka

Po prostu wyjdź.Jednego dnia za drzwi,drugiego dnia o metr dalej,trzeciego dnia o dwa metry.Poćwicz i nawet nie zauważysz jak dojdziesz do sklepu,dośmietnika,itd.Wcale nie żartuję.Jeśli nie bedziesz próbował-nie wyjdziesz nigdy.

A ja wróciłam ledwo żywa z pewnej przychodni.Myślałam,że zemdleję i nie mogę do siebie dojść.Strasznie duszno,chmara ludzi i jeszcze osoby wchodzące po znajomości.Jejki,trzeba mieć końskie zdrowie żeby chorować(nie z sobą byłam).Ja zdrowia nie mam więc lekarzy omijam szerooookim łukiem

Kurcze,ptaszki wylądowały w roślinkach

A ja przytulam Piotrka za pomoc w sprawach psychicznych również

EEEEEEEE,a ja zieeeeeeeeew

Tzn.jeśli będziesz brał pół tabl.Afobamu codziennie,to przestanie ci pomagać,będziesz musiał zwiększyć dawkę i to już jest pierwszy krok do uzależnienia,a to jest straszne-wierz mi.Lepiej spróbuj czegoś ziołowego na codzień,a od czasu do czasu,gdy czujesz się naprawdę źle-weź połówkę Afobamu,czy nawet całą,gdy jest naprawdę nieznośnie.Nigdy jednak nie bierz go na stałe,bo wpadniesz w uzależnienie na pewno.

ToMeK 77w takich małych dawkach i od czasu do czasu-możesz go brać.Byle nie w dużych dawkach (np.2-3 tabl.dziennie)przez okres dłuższy niż dwa tygodnie.Od czasu do czasu po pół tabletki czy jednej, nawet przez 3-4 dni nie powoduje uzależnienia,a pomaga tak jak żaden inny lek.Organizm się wycisza nawet na kilka dni później,chociaż już nie bierzesz.

pięłkny pasztet,mnie wyprowadzili 2 rowery i to dwa razy Rozumiem cię.

Tom,ja cię pocieszę,rok temu bałam się nawet odebrać telefon,gdziekolwiek zadzwonić,podnieść słuchawkę domofonu,wejść do sklepu i powiedzieć co chcę.Nie wiem co mnie napadło,alew napadło i musiałam z tym walczyć.Musisz i ty walczyć,innej drogi nie ma.Ja zaczęłam się zmuszać i w duchu opieprzać od wariatek,po prostu kłóciłam się sama ze sobą,a raczej z własnymi chorymi emocjami-i pomogło.Tobie też się uda,próbuj,a ćwiczenie czyni mistrza.W krótkim czasie zapomnisz,że tak miałeś.

Hm,myślę,że niektóre osoby tej samej płci wzbudzają w nas po prostu poczucie bezpieczeństwa lub pociąga nas ładny zapach,czy w ogóle coś ładnego i przyjemnego,co w sobie mają.Może ma to coś wspólnego z erotyzmem jak większość rzeczy kojarzących się przyjemnie,ale nie sądzę żeby mogło mieć jakieś dalsze skutki.Mnie zdarzyło się może ze dwa razy,ale w życiu nie byłabym w stanie uprawiać seksu z kobietą.

Wydaje mi się,że dobrze by było skontaktować się z jednym i drugim lekarzem.Może na początek z psychiatrą.

A umiesz brykać?Tygrysek z "Kubusia Puchatka"?

Hehe,kobieta jest zawsze za wszystko odpowiedzialna i musi decydować,nawet jeśli ma super męskiego faceta obok siebie.Taką role nam natura wyznaczyła.Prosty przykład-on nie będzie się interesował co na obiad,jakie wydatki są niezbędne,najpilniejsze,czy potrzebne są buty na zimę dla dzieci,czy może to poczekać,jak rozplanować wakacje.W najlepszym wypadku podejmie męską decyzję,jeśli ty nie bedziesz mogła się z tego wyplątać.A jeśli mieszka i radzi sobie sam,to z ogromna ulga "zwali"na ciebie cały ciężar odpowiedzialności,gdy zamieszkasz z nim Uprzedzam,że z facetem typu macho-najtrudniej sie dogadać pod tym względem,natomiast faceta mniej pewnego mozna wielu rzeczy nauczyć.

UUU,jeśli tata jest lekarzem,to pewnie nic ci nie będziemy w stanie doradzić.Oczywiście powinien zmniejszać dawki powoli,jeśli stwierdził,że da sobie już radę bez leków,ale jak mu przetłumaczyć?Pojęcia nie mam

Tulę Bethi-trzymaj się kochana.

Oj Lidziu,ale ci namieszali w główce Ludziom widocznie nie było aż tak dobrze w raju.Chcieli koniecznie sprawdzić,co będzie,jeśli zerwą to jabłko,czy Boga da się wykołować?Jeśli chodzi o potop,to nie wiadomo jak źli byli ci ludzie.Poza tym tego wszystkiego nie można brać dosłownie,ale symbolicznie.No i ten Nowy Testament też był na coś potrzebny Nie pytaj Boga,dlaczego LUDZI jest stać na tak okrutne rzeczy.A Bóg jest i pomaga,tylko często nie chcemy tego widzieć,lub tłumaczymy sobie różne rzeczy "po ludzku".Ja znam naocznych świadków,którym Bóg pomógł(np.w czasie wojen).Mam kilka historii ze swojego życia również.Poza tym nie wiem czy znasz historię Ojca Pio.Ten zakonnik czynił autentyczne cuda,które nam się w głowach nie mieszczą,uzdrawiał ludzi,przenosił się w kilka miejsc naraz,itd.A żył w 20 wieku.Teraz udowadniają,że Papież również sprawiał cuda.A co to jest cud-"naginanie natury taką jaką znamy do zamierzeń Boga.A skoro Bóg jest stworzycielem natury,to może to zrobić.Oj mogłabym jeszcze dużo pisać.Naprawdę Bóg ma swój plan wobec ludzi i wie co robi,nawet jeśli tego nie rozumiemy.Jest miłością i jest baaardzo cierpliwy I nieraz jakieś cierpienie też wychodzi nam na dobre.Nie podłamuj się tym tematem i trzymaj się cieplutko [ Dodano: Dzisiaj o godz. 9:11 pm ] http://www.padrepio.catholicwebservices.com/POLSKA/POLSKA_index.htm-wklejam ci tu wiadomości na temat Ojca Pio.Poczytaj,warto naprawdę.

Estreva,nie nie mam problemów ze śmiałością i z własnym zdaniem Po prostu zawsze każdego potrafię wytłumaczyć przed samą sobą.Tak jak z tym chłopcem-już miałam go opieprzyć,ale spojrzałam na twarz-sympatyczna,w wieku moich synów i pomyślałam,że nie będę się zachowywać jak histeryczka.Po prostu się odsunę i już.Dopiero jak ktoś mi porządnie zajdzie za skórę-potrafię być nieprzyjemna,chociaż po pewnym czasie i tak dochodzę do wniosku,że należy postawić się na miejscu tej drugiej osoby,być może ma trochę racji albo problem leży zupełnie gdzie indziej.No jeśli ta agresja wygląda tak jak piszesz,to wolę jednak swój punkt widzenia i sposób reagowania.

Oj też niestety.

Hm,moim zdaniem w wypowiedzi Aniołka jest zaprzeczenie tego o czym wcześniej było mówione.To jak robić?Oswajać lek,czy z nim walczyć,czyli zagłuszać np muzyką?Jakie macie doświadczenia z tym związane?