Cała aktywność

Śpiąco. Jestem padnięty, a nie mogę zasnąć. Nie chcę się codziennie wspomagać farmakologicznie.

Zwał jak zwał, etykieta nie jest istotna. Nazwijmy to predyspozycje genetyczne. Duże uproszczenie - część rzeczy od nas zależy, część nie. Już nawet nie wchodząc na głębszy poziom filozoficzny, typu kompatybilizm itp. Pisz za siebie, znów mega uproszczenie

Wkurza mnie mój młodszy brat i jego durne teksty typu "Moja przyszłość jest pod sklepem i tak jak Kamil (ja) rozpieprzę sobie wątrobę"

Wiem że to nie jest sposób, ale nie mam innego wyjścia jak chcę normalnie do pracy chodzić. Jak byłem rok na bezorobociu to było znacznie lepiej pod tym względem. Ja miałem robioną 2x kolonoskopię, gastroskopię, kilka usg brzucha, pełno badań krwi i kału i nic nie pokazało. Diagnoza ibs i papa, proszę zredukować stres. Aż sam nie wierzyłem i byłem przekonany że mam raka albo crohna, bo to niemożliwie żeby kilka razy dziennie latać do łazienki. A to nie chodzi o stres w pracy, bo ja swoją pracę lubię i mam fajnego szefa, ale o sam fakt pójścia gdziekolwiek na określoną godzinę (do pracy, do fryzjera, do lekarza itd) to już mi się w brzuchu przelewa.

Elk Cloner (wirus komputerowy) Amerykańska piosenkarka na W?

Latitude

Efekt

Ludzie inteligentni też często sobie nie radzą w życiu.

Zależy od szpitala/oddziału. Oddziały o najwyższym stopniu referencyjności mają prawo sobie wybierać pacjentów i mają prawo odmówić przyjęcia. U mnie np. tak z ulicy do kliniki psychiatrii się nie dostaniesz, nie ma szans, bo mają przyjęcia tylko planowe.

To może czas się zabrać za porządne leczenie a nie pudrowanie problemu? Daleko nie zajedziesz w ten sposób, wręcz przeciwnie, dojdziesz do 10 tabl. loperamidu na dobę, które też po czasie przestaną działać.

U mnie @You know nothing, Jon Snow tak samo. W nocy sporo energii a w dzień tylko bym spał i spał..

Mi najlepiej z sertraliną, zresztą to chyba najpopularniejszy mix

słabo eh

Czy jest jakiś SSRI, który szczególnie lubi się z trazodonem?

Mam już dość, wiecznie nieobecności w pracy, długie przerwy, branie 3 tabletek loparemidu naraz, bo jedna ani 2 już nie pomagają. Żyć się odechciewa

Nie ma problemu Dziękuję

Mnie trochę dziwi,że wizyta jest dopiero za 3 miesiące jak nie wiadomo było jak zareagujesz na zmianę dawki. Ja bym poszła do lekarza jeśli faktycznie jest źle. Jak wymiotujesz to i tak zwracasz ten lek. Chyba, że to trwa niedługo to możesz się zastanowić czy chcesz to przetrzymać. Ja miałam mdłości jako skutek uboczny bardzo krótko, potem mi przeszło.

Najpierw rozprawa w sądzie (tym razem jako świadek) Dzban bez prawka i po pijaku (prawie trzy promile) wtrynił się do rowu i nie przyznaje się do winy. A na rozprawę nie przyszedł... Wyrok zapadł zaocznie. Mam nadzieję że odwoła się od wyroku i tym razem przyjdzie na rozprawę, bo mam do niego pytanie. Zawsze się zastanawiałem, jak to jest być debilem. Później skoczyłem do szpitala ze skierowaniem.

Bierz może coś ziołowego bez recepty na stres. I duuużo magnezu.

Talenty istnieją, najpierw trzeba mieć do czegoś talent by potem to rozwinąć, a przy okazji mieć do czegoś smykałkę, to jest takie potoczne stwierdzenie. Nawet w przypowieściach biblijnych było, uczono nas w szkole czy w kościele, jeśli ktoś słuchał jak to Bóg porozdawał talenty. Chociaż ja za tym religijnym przesłaniem, do końca nie idę, choć w nim i tak jakiś sens jest, uważam że każdy jakiś talent posiada, mniejszy lub większy. Z wyglądem to też nie do końca loteria genetyczna, wygląd można zmienić, trzeba dbać o siebie i w ogóle.

Nikomu z nas nie wolno prowadzić Twojego leczenia. To są pytania do lekarza psychiatry.

Prawdopodobnie desentyzacja receptorów, wyrobiła sie tolerancja na pregabeline, ja tak miałem, i podnosiłem, podnosiłem aż podniosłem do dawki maksymalnej

Może kiedyś podzielę się na forum. Udało mi się wytrwać dzień bez trawki, wczoraj wzięłam bucha do snu. Dzisiaj nie planuję, ale piwo do obiadu już wypiłam... I tyle było z mojego detoksu. Jeszcze wczoraj czułam się dobrze, ale powrót do pracy zniszczył mi humor. Zapowiada się stresujący okres, nie wiem ile jeszcze wytrzymam, a tak bardzo nie chcę i boję się poszukiwań nowej pracy, nawet nie wiem co bym mogła robić.

Talenty nie istnieją, można mieć do czegoś smykałkę, ale to lata systematycznej pracy dają efekty na wysokim poziomie, który potem ludzie spłycają do talentu. Ktoś pochwali się namalowanym pięknym obrazem i pierwsze co słyszy to: "Ale ma talent!", a zanim powstał ten obraz, namalował i wyrzucił setki innych, których nikt nie widział. Dzieciństwo i przeżycia kształtują, zmieniamy się całe życie i od nas zależy jak na dane sytuacje reagujemy, jak sobie z nimi radzimy, a wygląd to po prostu loteria genetyczna. W miarę rozumiem o co chodzi z klimatem, tak jak @Cień latającej wiewiórki dobrze to wyjaśnił. Też tego nie przeskoczę i potrzebuję „tego czegoś”. Jak pierwszy raz spotkaliśmy się z moim chłopakiem, to nam obojgu zaświeciły się oczy i pojawił się duży uśmiech na twarzy, bardzo też podobał mi się jego zapach ciała i dalej podoba, nawet jak akurat śmierdzi, więc tu się zgraliśmy na poziomie feromonów. Oczywiście zauważyłam pewne niedoskonałości i na pewno on moje również, ale skupianie się na negatywnych rzeczach w wyglądzie jest płytkie, zresztą nie grają później żadnej roli, miłość dojrzewa i takie rzeczy nie mają później kompletnie znaczenia, zwłaszcza kiedy na poziomie duchowym jest się ze sobą zgranym.

Czuję się dobrze, wyspana, ale znowu tryb życia mam poprzestawiany na sowi. Mam w Nocy za dużo energii, drzemię tylko, nie mogę spać.