naftan_limes

@Melodiaa Tak, bo to są klawiatury dla graczy. Można wiele klawiszy jednocześnie wciskać i się nie blokuje. Do tego modne ostatnio podświetlenie. Dałem jakieś 300zł. Za takie zaawansowane urządzenie to uważam że tanio. Jestem maniakiem komputerowym i często to zmiany sprzętu stanowią o chwilowej radości. Można powiedzieć, że rozwijam się razem ze sprzętem, a sprzęt razem ze mną. Kotek jest moim towarzyszem ze świata natury. Kiedyś może pokażę jego zdjęcie.

Fajnie, że uprawiasz sport. Jest on polecany w problemach psychicznych. Można wejść w swoje ciało i odejść na chwilę od problemów w głowie, wzmacniając organizm jako całość. Poza tym to zawsze jest praca nad sobą i ćwiczenie hartu ducha. Bardzo szanuję wysportowanych ludzi. Mimo, że na tym poziomie jestem ofermą, to doceniam to u innych.

Granie w Tomb Raidera Underworlda. Jak zawsze już od lat picie herbaty.

Bardzo dawno nie pisałem w tym dziale. Chciałem być merytoryczny, ale widzę że terapią na tym forum często jest rozmowa. Mam nową klawiaturę i tak przyjemnie się pisze. Nawet mniej błędów robię.

Rozumiem o co chodzi autorowi wpisu. Ludzie z zaburzeniami mają często osłabione ego i psychologia z założenia próbuje im je wzmocnić. Wokół tego ukształtowały się pewne kanony. Jednak może zadziałać zasada przeciwwagi i osoba może zacząć przeginać w drugą stronę, stając się egoistyczna. Ja gdy odszedłem od religii, stawałem po przeciwnej stronie popadając w drugą skrajność. Myślę, że ważna jest równowaga między egoizmem, a odrzuceniem własnych potrzeb i pragnień ze względu na innych.

Chciałbym odkopać temat, w którym kiedyś dużo pisałem. Czasem odrzucam medytację, jako zbyt utopijną. Wracam do myślenia. Tyle, że można uzyskać kompromis. Myśleć gdy jest to wymagane i postrzegać gdy trzeba. Nie ma innego wyjścia niż pogodzenie tych dwóch cech człowieka. Dam wam dobrą radę: żeby przestać myśleć trzeba chcieć. Gdy całym sobą się tego pragnie jest to łatwe. Problem tylko, z tym że cząstka chce myśleć, a cząstka nie. Kiedy się wejdzie w koalicję z tą drugą cząstką jest to banalnie proste. Oświecenie istnieje, bo niedawno byłem w tym stanie i chcę was umocnić w tej drodze.

Fajnie masz, ja zawsze lubiłem pociągi. Tylko brak okazji na przejażdżkę. Teraz branża kolejowa trochę odżyła.

Postępy w medytacji i herbata z przyprawą.

Znalazłem wielki zbiór kronik PRL. Mam zamiar obejrzeć dużą część z nich. Moje nowe hobby to właśnie historia Polski Ludowej. Miałem być lepszym człowiekiem, więc trochę próbuję zrozumieć tamtych ludzi. Zostałem wychowany we wrogości do komunizmu. Ostatecznie jednak chcę docenić ten społeczny eksperyment, który miał czas udowodnić, że nie da się stworzyć utopii przemocą, a ludzie to urodzeni egoiści. Dlatego kapitalizm dostrzega ludzki egoizm i próbuję w najlepszy sposób go wykorzystać dla dobra wspólnego.

Interesowałem się historią.

Hobby można sobie wybrać samemu, oczywiście. Ale nawet w psychologii istnieje piramida potrzeb. Od wielu lat próbuję zamienić gry w coś co nie jest jedynie zabawą dla dzieci i mi się nie udaje. Główny cel gier to jednak rozrywka, ot tak zabijanie czasu. Trudno zrobić z tego kulturę wyższą, z jakiegoś strzelania do potworów. Mam dwie gry z nastawieniem filozoficznym: Planescape Torment i Disco Elysium. Kiedy w nie gram delikatnie zwiększa się moje poczucie sensu.

Choroby często wiążą się z poczuciem braku sensu życia. Dlatego mi zawsze pomagały memy. Nieważne jak źle nie było, na memy zawsze miałem siły. Może sobie pooglądaj, dużo jest tych stron. Ważne żeby mieć poczucie znaczenie tego co się robi. Rozrywki są trochę próżne i płytkie. Może zajmij się czymś co jest ważniejsze. Może nauka, filozofia, duchowość? Mi kiedyś medytacja pomagała sprawić, że robiłem coś istotnego.

Wystarczy wejść na strony z memami jak kwejk.pl Tam wiele osób na to narzeka. Że ktoś skończył 30 lat i ma ulubiony płyn do naczyń. Wydaje mi się, że trzydziestka to okres w którym człowiek staje się poważniejszy i zabawa nie jest mu już w głowie. Najbardziej bawić się potrafią dzieci. I później tym gorzej. Trudno coś z tym zrobić. Czasem trudno odróżnić chorobę od zdrowia w tym smutnym świecie.

Medytacja z jednej strony łączy się z duchowością mistyczną, więc potencjalnie może powodować psychozy. Z drugiej uwalnia od nadmiaru myśli i pomaga się skontaktować ze światem realnym, co trzeba potraktować jako działanie antypsychotyczne. Koncentrację zwiększa na pewno. Najbardziej przydaje się w czynnościach niewymagających myślenia. Słuchanie muzyki, oglądanie filmów. Gorzej w przypadku gier logicznych wymagających myślenia abstrakcyjnego. Medytacja to sposób życia. Niby lepszego, bo oświeconego. Ale zawsze coś się traci. Jeśli lubisz myślenie abstrakcyjne, lubisz się uczyć i rozwijać intelekt, odradzam. Jeśli natomiast jesteś zmęczona myśleniem, pragniesz się wyciszyć, zbliżyć do natury i wyostrzyć zmysły jak najbardziej zachęcam. Jeśli coś jeszcze chcesz wiedzieć to pytaj w swoim wątku, najlepiej mnie zacytuj, to dostanę powiadomienie, że piszesz tutaj. No i polecam przeglądanie starych wątków.

Też tak twierdzę. Choroba polega na tym, że odczuwamy negatywne odczucia, bez widocznej przyczyny. Dlatego konfrontacja ze złem i przeciwnościami może te objawy rozładować. Poza tym mężczyzna zawsze będzie miał w sobie wojownika. Lepiej żeby walczył w grze, niż na prawdziwej wojnie.

Nic, ale moją odpowiedzią na schizofreniczną nieproduktywność jest zainteresowanie techniką. Myślałem o informatyce.

Fajnie, że grasz w jakieś nowe gry. Ja przez chorobę zacząłem żyć przeszłością. Ma to swoje plusy, polubiłem historię powszechną. A także nie odstraszają mnie stare tytuły. Jednak zdrowszy człowiek przeważnie żyje teraźniejszością. Wspominanie przeszłości jest w porządku, gdy ktoś jest na emeryturze. A ja mam dopiero 34 lata.

Z medytacją to trochę zależy od etapu. Owszem, obserwuje się swoje myśli. Ale im dłużej się to robi, to myśli wyciszają się i na pierwszy plan wypływają doznania zmysłowe.

Ja czasem mam coś podobnego do ataków paniki, gdy jestem w jakimś niemiłym dla mnie, obcym miejscu. Wynika to z pewnego wyobcowania. Może lepszy kontakt ze światem, unikanie alienacji. Mówię to w oparciu o moje doświadczenie.

Schizofrenia powoduje skrajny introwertyzm. Mówi się na to: przewaga życia wewnętrznego. Człowiek topi się w labiryntach własnego umysłu i traci kontakt ze światem zmysłowym. Ja na to stosuje medytację, bo wyciąga ona z umysłu i otwiera na świat zewnętrzny. Wszędzie dobrze tam gdzie nas nie ma. Introwertyzm wcale nie musi być gorszy od ekstrawertyzmu. Mieć bogate wnętrze to powód do dumy.

Może powodować depersonalizację, to pewne. Buddyści właśnie w tym celu ją praktykują. Ponoć ego jest tylko zbiorem myśli i nie ma realnych podstaw. Trzeba by ten temat lepiej zbadać, ale psycholodzy i psychiatrzy z góry traktują wszystkie mistyczne stany za schizofrenię. W życiu nie warto być za wysokim, bo się człowiek nie mieści w progu, nie może kupić butów i łóżka. Taka jest cecha psychologii, żeby wszystkich normalizować i zrównać z resztą tłumu. Jedni uważają oświecenie za stan pełnego zdrowia inni wręcz przeciwnie za stan chorobowy. Od ciebie zależy, czy nie boisz się ryzyka niepasowania do naszego społeczeństwa.

Michu95 już napisał, że jest egoistą i nie obchodzą go inni ludzie, tylko on sam. Jednocześnie oczekuje pomocy od innych. Pisałem z nim na Facebooku, ale w końcu dodałem do zablokowanych. Skoro użytkownik ma za nic innych, my też powinniśmy go tak traktować, żeby miał nauczkę.

Mam wrażenie, że muzyka wpływa na inne obszary mózgu niż te odpowiedzialne za czytanie. Zawsze jak siedzę w sieci to mam włączoną muzykę i nigdy mi to nie przeszkadza. A skoro mam jakieś niewykorzystane elementy umysłu, to po co mam je marnować. Dla mnie to cisza jest stanem odstępstwa od normy.

Ja czekam na dodatek do Diablo IV. A także na Indiana Jones i Wielki Krąg.

Niech inni się z tobą męczą, ja już rezygnuję. Naiwny byłem, że się w ogóle odezwałem. Psychologia uczy akceptacji człowieczeństwa, więc mam nadzieję że ten post się liczy.