nvm

Pół biedy, gdyby ona była tylko moim hobby. Ona stała się moim światem. I potwierdzam, że skończyło się to tragedią.

Dwa banany przed snem plus jeden przed śniadaniem - też nienajlepszy. Szpiegujesz mnie? o_O

Kefir.

Zbytki.

Doktor.

Półksiężyc.

Kutaczan. https://www.facebook.com/kutaczan/

Paranoidalna.

Mój również

.

Jabłko przed spaniem to chyba jednak nie jest dobry pomysł.

Też popieram - w tym sensie, że dobrze jest zintegrować w sobie moim zdaniem energię męską i kobiecą. A właściwie zaakceptować w sobie wszystkie energie, to znaczy pozwolić im wypłynąć z podświadomości do świadomości, uważnie się im przyjrzeć i je (przynajmniej te korzystne) jakoś ze sobą zintegrować.

Popieram. Energia musi znaleźć ujście. Jeśli zostanie zablokowana, to się zaczopuje i stworzy wewnętrzne konflikty i blokady, prowadząc do dysharmonii, dysfunkcji i zaburzeń osobowości.

[videoyoutube=CosEfuEqPXw][/videoyoutube]

Nerwicę natręctw mam/miałem od dziecka (ok. 4 lata). W wieku 12 lat coś się we mnie przełączyło i uzyskałem zdolność do lepszej samokontroli. Z czasem nabierałem coraz większej mocy do realizacji swoich celów i marzeń. W wieku 17 lat zrealizowałem swoje największe marzenie i doznałem totalnego spełnienia. Tydzień później to się nagle gwałtownie rozpadło, a ja na 2 miesiące i 3 dni wpadłem w najgorszy okres mojego życia. To mnie bardzo zmieniło i otworzyło mój umysł. W wieku 19 lat przeczytałem po raz pierwszy "Potęgę Teraźniejszości" Eckharta Tolle. W wieku ok. 25 lat zacząłem mieć przebłyski widzenia jakoby moje procesy wewnętrzne toczyły się samoistnie. W ciągu ostatniego roku z hakiem miałem ciężkie i trudne okresy oczyszczające, które były dla mnie wielkim wyzwaniem. Stałem się po nich dużo bardziej spokojny, przestrzenny i zrównoważony. Wciąż jednak jest we mnie trochę neurotyzmu. Ja tam zbyt wiele w swoim życiu nie medytowałem. Gdy jednak mój umysł za bardzo wariuje/gęstnieje, a ja tracę kontakt ze sobą, wtedy szukam sposobu, żeby ten kontakt jakoś odzyskać.

Nie wiem, nie ćwiczę jogi. Ja tam chcę być tylko wolny od negatywnych napięć ;]

Moje natręctwa już uległy znacznemu osłabieniu. Właśnie w dużej mierze dzięki duchowości. Co Ty nie powiesz? Mi już teraz jest prawie wszystko w dużej mierze obojętne, trudno jest mi się więc do czegoś zmotywować, bo nie widzę w tym większego sensu... A Ty ile masz lat?

27, a co? Tak jakbym teraz nie miał...tylko co mi po celach wyznaczonych przez moje ego? Hitler też miał ogromną moc sprawczą

A tutaj masz (mniej więcej) zobrazowanie takiej dobijającej się kompulsji: [videoyoutube=8IIU2GCFbJc][/videoyoutube]

Kompulsja to jest taka natarczywa, agresywna (czasem pasywno-agresywna) energia, która kusi Cię, żebyś się pod nią podpiął. Prowadzi to do zachowań obsesyjno-kompulsyjnysch - poczynając od klinicznych przypadków do bardzo subtelnych. Jeśli dostrzegasz w sobie taką kompulsywną energię, to masz 2 opcje: albo w nią wchodzisz i w ten sposób wzmacniasz swoją obsesyjno-kompulsyjną część, albo w nią nie wchodzisz i w ten sposób - chcąc nie chcąc - rozpuszczasz swoją osobowość, tożsamość i tracisz poczucie kierunku w życiu. Ta natarczywa energia chce, żebyś podjął jakieś działanie, ale Ty nie chcesz tego rodzaju energii w swoim życiu wzmacniać, więc jej nie ulegasz. Przez to ta natarczywa energia dobija się jeszcze mocniej a Ty odczuwasz dysonans i kusi Cię, żeby jednak tej energii ulec. Joanna pisała o silnych, klinicznych przypadkach, takiego zjawiska.

Żądło.

Mundurek.

Nie. Czy lubisz jabłka?

Zimowy.

Klepsydra.