mark123

Też mnie wkurza, jak ktoś "tita" do dzieci.

Burzyć budynki uczelni.

Będę zaraz pić energetyk.

Chciałbym mieć wieczną "głupawkę".

Ja w okresie młodzieżowym miałem bardzo surowe poglądy na temat napie...lania się i marzyłem wtedy, żeby wszyscy napie...lający się zostali bardzo surowo ukarani.

Moje sumienie jest jakieś głupkowate.

Kiedyś lubiłem nad ranem oglądać to: [videoyoutube=HncybUthcqQ][/videoyoutube]

Nawet w internecie nie lubię przywitań. Jak coś piszę w jakimś całkiem ogólnym, luźnym wątku, to wolę od razu przejść "do rzeczy" bez witania się, mimo, że pozostali się ze sobą witają.

Tekst ojca, że choćby nie wiem co, mam skończyć studia. Niech sobie debil daruje te teksty, bo i tak raczej nie skończę.

Moim rodzice wkurzyli by się na mnie, jakby się dowiedzieli, że mam zaburzenia psychiczne.

Krytykuję się.

Też w ferie i wakacje siedzę w domu i nie robię nic. Ale ja wolę je, niż zwykłą część roku akademickiego, bo studiowanie mnie do wewnętrznej furii doprowadza.

Ja wiem, że sytuację życiową zdecydowana większość miała i ma gorszą od mojej; natomiast jako osoba byłem i jestem od każdego gorszy.

Cola, w coli zawarty jest cały sens życia :'>

Nudzę się.

Ja obecnie też nie znoszę, gdy ktoś komuś okazuje ciepłe uczucia w mojej obecności (sam również chyba nie potrafiłbym ich okazać); ale nie wiem dokładnie, czemu tak mam. Moja babcia też podobno różnie traktowała swoje dzieci w zależności od płci. Dla swojej córki (mojej matki) była podobno despotyczna, jej braci traktowała znacznie bardziej ulgowo. Jeden z jej braci wyrósł na ciapę i ożenił się z despotyczną kobietą; a drugi stał się alkoholikiem oraz prawie cały czas do około 50-go roku życia został na utrzymaniu matki, potem zmarł, jedynie na kilka lat się wyprowadził, gdy się ożenił, ale potem żona odeszła od niego i wrócił. Mnie babcia też rozpieszczała, gdy bywałem u niej, a gdy np. zdarzyło się przy mojej babci, że moja matka o coś nakrzyczała na mnie, to babcia mówiła matce, żeby nie krzyczała na mnie, potem matka zaczynała krzyczeć na babcię (nie wiem czemu, ale czułem wtedy jakąś przykrość, że przeze mnie matka krzyczy na babcię).

Żeby pojawiła się jakaś możliwość bezkonfliktowej rezygnacji ze studiów.

Żeby mi przestało być zimno.

Dzisiaj wszystko zamknięte

Siedzę w pracy ( teoretycznie )

Moje najsilniejsze lęki to lęk przed agresją, gdy ktoś jest na mnie zły; przed nastolatkami; przed długą wypowiedzią ustną, która ma być oceniona; przed przyssaniem się do mojego ciała miękkich przedmiotów z powietrzem w środku. A z obaw racjonalnych najbardziej boję się najbardziej boję samodzielności i mierzenia się ze problemami dorosłego życia.

Najbliżej mi chyba do Ferdynanda Kiepskiego.

U mnie jest chyba odwrotnie, ja nie daję spać mózgowi.

Kiedyś chciałem mieć psa, ale dobrze, że nie doszło to do skutku, bo nie wiadomo, jakby się to dalej potoczyło przy moim charakterze.