dogomaniaczka

to że coraz więcej chodzę na spacery:)

czekam aż przywiozą jedzonko i czytam książkę :)

Sabaidee, masz rację, wsparcie na pewno Samrce będzie potrzebne..ja również myślę o Tobie i jesteśmy tu z Tobą, jak będziesz czegoś potrzebować, to wołaj, kto jak kto ale ja mam masę wolnego czasu

samara22, biedactwo ale niestety chyba inaczej się nie da na początku musi być ciężko..ja też zawsze po takich wizytach byłam rozklekotana..

[videoyoutube=lBTUWJUd9CY][/videoyoutube]

buu a ja poszłam na spacer ale akurat zaczęło lać hańba Ci, głupi deszczu

yyy no to niestety nie pomogę

Laima, a co to za praca? może Ci jakoś pomóc?

samara22, mi się podobają takie naklejki na ścianę co są w empiku ale pewnie coś takiego można samemu zrobić jak się podpatrzy :) http://www.google.pl/search?q=naklejki+na+%C5%9Bcian%C4%99+do+sypialni&oe=utf-8&rls=org.mozilla:pl:official&client=firefox-a&um=1&ie=UTF-8&hl=pl&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&biw=1600&bih=681

dziękować :) całkiem fajnie by było gdyby mnie tylko głowa mnie bolała, byłam z psem, nie pomogło, ale i tak lepiej się czuję niż jakieś 2h temu

samara22, to może jutro,bo dopóki remont to codziennie zamawiane dziś spaghetti i nuggetsy

hej :) a ja właśnie muszę zamówić coś do jedzenia :)

no ta..bilety drogie..powinny wam sfinansować hm to że będę oddalać się od domu chociażby do parku, do sklepu, że będę w stanie iść do psychologa na terapię i do psychiatry. że będę w stanie iść z kimś na spacer, pójść na wigilię do rodziny. ciężko to sprecyzować..ale jak nic nie ruszy to nie będę mieć innego wyjścia, praktycznie już nie mam, ale wyznaczenie takiego terminu jest pomocne. do tego momentu i koniec. ostatnia szansa,a potem niech się dzieje co chce..kolejnego roku tak nie przesiedzę. nie ma mowy.

paradoksy, jakoś trwamy, oczywiście mamy różne trudności, nie raz kłótnie ale mimo wszystko jest ze mną pomimo że jest jak jest co wyobrażam sobie nie jest proste i wymaga olbrzymiej cierpliwości i jakby nie patrzeć zrozumienia.. kiedyś się musi udać. jak do nowego roku nie będzie znacznej poprawy to pierdzielę wszystko idę na zamknięty... playa rozważasz jednak ?

paradoksy, nie chcę się rzucać, ale chodzi o to że ja właśnie NIE jestem tego typu osobą, jestem cholernie ambitna i samodzielna i nienawidzę być zależna od kogoś sprawia mi ogromny ból to że tak jest, mój brat np. wyciąga od rodziców ile się da kasy, na pierdoły na wszystko, bo on sobie twierdzi że on za biurkiem pracował nie będzie :| mnie to niesamowicie wku...bo ja nie cierpię od kogoś coś brać..dlatego może sugerowanie takie że on nie będzie za mnie robił całe życie mnie tak ruszyło. bo nie jestem tego typu osobą. bo wiem że pierwsze co zrobię jak będzie ok to nie żadne przyjemności tylko praca i szkoła... a z kanapą to raczej nie o to chodziło, kasę mamy, radzimy sobie, ale też nie na tyle, żeby wymieniać umeblowanie, jak oboje będziemy mieć jakieś źródło utrzymania to wtedy będzie nas stać, zresztą oboje tego chcemy. -- 26 paź 2011, 12:53 -- po prostu trafiłaś w czuły punkt

mieszkasz ze mną? rozmawiałaś z moimi rodzicami czy chłopakiem że znasz sytuację? skąd wiesz czy piszę tu wszystko? nie oceniaj. przykro mi, że tak miałaś, każdy ma inaczej, może gdybym ja tak miała ro paradoksalnie na dobre by mi wyszło bo nie miałabym wyjścia i by nie doszło do takiej sytuacji jak teraz. cieszę się że mam rodziców którzy mogą mi pomóc i gwarantuję Ci że jak tylko stanę na nogi to będę pracować i nie wezmę od nikogo nawet grosza a może i nawet wszystko oddam ;]

paradoksy, sorry ale nie wypowiadaj się jak nie znasz sytuacji :) on mnie nie utrzymuje. nie szukam mu pracy bo chcę kanapę . chce mu po prostu pomóc, bo ciężko mu się zebrać, więc nie wypowiadaj takich opinii bo to jest raniące. a ja pójdę do pracy jak tylko będę w stanie, bo teraz jestem zależna od rodziców, a tego nienawidzę. nie jestem panienką, której się nie chce pracować. jak tylko będę mogła to pójdę nawet rozdawać głupie ulotki czy sprzątać chałupy.

w sumie racja :) ale nigdy nie myślałam że pomogą mi w tym inne lęki

kornelia_lilia, znajdzie się w najmniej odpowiednim momencie :) ja niedługo będę przeglądać ogłoszenia ale dla mojego chłopaka skończymy to malowanie i w końcu musi pracę znaleźć. bo ja chcę nową kanapę muszę mu trochę pomóc chyba :) bo coś ciężko mu się zebrać

siedzę i oglądam Magdę. M

przełamałam ostatni bardzo zły stan,przez jakieś 2 tyg, może nawet 3, ciężko mi było wyjść nawet przed blok na 2 min, raz dziennie, albo zostać samej w domu na 15 min, teraz robi remont i paradoksalnie lęki przed siedzeniem non stop w pokoju pomogły mi w drugich lękach żeby wyjść z domu, spaceruje sobie z psem co trochę i jest mi dobrze chodzę coraz dalej :)

ja siedzę :)

z ogonkami u góry też

_wovacuum_, spokojnie, to tylko forum, warto? nie warto

zabawne, jedne lęki pomogły mi przełamać drugie lęki