chojrakowa

Boże, błagam, niech ktoś coś zrobi, bo dłużej tego nie zniosę. Zniszczę wszystko, a na końcu siebie, niech ktoś mnie powstrzyma.... Z nikąd pomocy, chociaż wiem, że się starają, nic nie pomaga. Jak mam tak żyć?!

legero, spokojnie, myślę, że bywają gorsze przypadki (np moi ), wierzę, że dasz radę tylko trzymaj się jej nogami i rękami. Ja zdycham. Mam wrażenie, że cokolwiek sobie zbudowałam - siebie, swoje ja, swój dom, rodzinę - wszystko się rozpada. Wszystkie relacje, uczucia, zasady. Mam wrażenie, jakby ktoś obdzierał mnie... ze mnie Nie potrafię inaczej tego wyrazić, wariuję. Wszystko oddala się i traci sens, to boli, bardzo boli. Nie chcę tego tracić, dopóki mam świadomość, ze to tracę, chcę coś zrobić. Ale nie wiem co, chcę to zatrzymać, ale nie wiem jak. Leki, które biorę gówno mi dają, psychiatra się boi, nie chce zmienić. Jestem w dupie, mam ochotę zabrać Puszynkę, plecak, wsiąść w samochód i zostawić to wszystko. Ale ja, puszynka i border to i tak zbyt wiele. Boże, pier8dolę bez sensu, wybaczcie,

Helvetti, mój przykład. Może nienajlepszy, ale jeśli chodzi o ed, małżeństwo i K bardzo mi pomagają.

nienormalna21, to normalne, że po okresie głodówki organizm potrzebuje to nadrobić. Pierwszą zasadą jest przestać wymiotować. To bardzo trudne, ale wreszcie apetyt opadnie. Możesz pogadać z psychiatrą o jakimś SSRI, bo one ładnie działają antydepresyjnie no i ograniczają apetyt (tylko bez wykorzystywania tego do głodówek, bo w takim wypadku to nie ma sensu) Poza tym nie martw się, jeżeli przyjmujesz na raz baardzo dużą ilość pożywienia (kcal) to organizm i tak nie jest w stanie wszystkich ich przyswoić. (np nie ma możliwości przyswojenia 5-6tys kalorii naraz). Trzymam kciuki. Ja dzisiaj robiłam faworki, trochę zjadłam, ale nie za dużo, bo od razu mój brzuch mówi NIE Chciałabym móc jeść wszystko i nie ponosić takich wstrętnych konsekwencji Mimo przyjmowania koszmarnych ilości polprazolu, trillacu i wszelkich możliwych leków, zniszczenia są nie odbudowania. Warto o tym pomyśleć, ja nie myślałam no i cierpię

dziękuję za uwagę dobrej nocy

jak się czujecie? mam nadzieję, że wszystko ok robaczki

heloł, jest tu kto?

dziecioki, ja mam 240km do poznania

Muszę się z wami czymś podzielić. Wczoraj wieczorem K przytulił mnie mocno, bo źle się czułam, i powiedział mi kilka słów, które są tak bardzo proste i prawdziwe. Powiedział, że wie, jak bardzo ciężko miałam w dzieciństwie, i że widzi to za każdym razem jak płaczę, że widzi małą, skrzywdzoną istotkę. Że wie, że w głębi duszy bardzo chciałabym być szczęśliwa, zdrowa. A ja jestem po prostu smutna. Zwyczajnie, bardzo smutna. Wyłam jak mops, wzruszyłam się tak, że aż zaczęłam szlochać. Nikt NIGDY tak do mnie nie powiedział. Nikt chyba nawet mi nie współczuł, a ja tak bardzo potrzebowałam, żeby ktoś uchylił się nade mną i głaskając mnie po głowie powiedział, że jestem biedna, biedna i skrzywdzona, ale będzie dobrze. Idę dziś do psychiatry. Napiszę, co ciekawego mi powiedziała, ale nie sądzę, żeby to była miła wizyta biorąc pod uwagę to, jak wyglądają moje ręce, nadgarstki i dłonie Mam tylko nadzieję, że będę się w miarę czuła do jej czasu, bo ostatnio złapał mnie jakiś przedwizytowy dół i właściwie prawie się nie odzywałam.

Snejana, daj spokój, jakby się nie znalazł, to nie gadalibyście teraz ze mną bo byłabym w drodze do wariatkowa w ich firmowym wdzianku. Tyle mi braku do szaleństwa i kompletnego załamania. Bzdury.

Snejana, nie mam wyboru, za dużo stworzonek mnie kocha, żebym mogła samolubnie odejść (dwa psy i dwa koty, chociaż właściwie ufam tylko jednemu psu i jednemu kotu ) A propo stworzonek... Nie mogłam znaleźć dziś mojego kochanego Hipolitka, kocurka. Najpierw spokojnie zaczęłam wołać po imieniu, zawsze przychodził z wrzaskiem na przytulanki. Potem sztuczka z jedzeniem - nic. Zaczęłam się martwić, przeszukałam cały dom. Nic. Panika jak sku7rwysyn, latam jak wściekła po klatce schodowej nawołując przez łzy Hipolita. Wlazłam nawet sama do ciemnej piwnicy szlochając i wrzeszcząc kici-kici. Wróciłam do domu, zapłakana. Ostatnia szansa - rozsuwam łóżko, a w skrzyni na pościel Hipolit, bo kto. I się tuli bo spał w najlepsze. Stres jak nie wiem, ciśnienie miałam chyba ze 300...

Snejana, dupa. Nie będę się tu wyrzygiwać, ale miałam spór z K, pochlastałam się niemiłosiernie i jestem na granicy szaleństwa. A fizycznie łączę się z tobą w bólu, jestem przeziębiona.

cześć dziubaski, jak się macie? chojrakowa dzisiaj totalny zgon mentalny, mam nadzieję, że wy lepiej...

Ja bym była chętna, tylko właśnie zależy od tego gdzie. Dla mnie najlepiej w płocku, w centrum i jest od groma spokojnych miejsc

Selma, masz rację, jest zaburzony. Po młodzieńczych ekscesach narkotykowych/alkoholowych ma problem z agresją, zazdrością. Miewa lęki i niepokoje. Ciężko jest jak dwoje partnerów jest z problemami/przeszłością. Ale z drugiej strony chyba nikt 'normalny' by ze mną nie wytrzymał. Ja nie wytrzymuję dziś ani z nim, ani z sobą. Bardzo dawno nie było tak źle. Samookaleczenia, odrzucenie, rezygnacja, myśli samobójcze. Co ma być, to będzie.

pisanka, dekoloryzacja, dekoloryzacja i raz jeszcze dekoloryzacja. A żeby nie było zbytniego offtopu to napiszę, że mój border mnie dzisiaj zjadł. Pochlastałam sobie całe nadgarstki, i czułam się jak zupełna dziwka tylko dlatego, ze K mnie tak potraktował. Właściwie zrobiłam to, bo miałam kompletny mętlik w głowie, wyrzuty sumienia przeplatane z "ale ja nic nie zrobiłam", "nie rozumiem" i "już nigdy nie będzie tak samo".

zielona miętowa, oooj mały offtop. No i tak robię, zwykle zaczesuję

*Wiola*, okok. Dziękuję *całus dla Wioli*

*Wiola*, mogłabyś na pw wysłać mi dane? Tylko jeśli masz z nią kontakt najpierw zapytaj, czy sobie tego życzy.

studnia bez wody, wiem jak ciężko tak żyć z tym ciężarem. Wiem, że w głębi żal ci tej małej dziewczynki, którą byłaś. Wiem, bo też miałam podobne dzieciństwo, tylko skryte za pozorami normalności. Współczuję Ci, ale niestety jedyne co mogę zrobić to cię przytulić. Postaraj się iść na terapię, są przecież na nfz. Już uwolniłaś się fizycznie od tego, teraz kwestia psychiki. Nie zasłużyłaś na to, co cię spotkało, żadne dziecko na to nie zasługuje. Niczemu nie byłaś winna, i tak, masz prawo ich nienawidzić, zdrowo by było ich nienawidzić.

Snejana, jest, jak się nie położysz, to zrozumiesz

Snejana, u mnie o dziwo w miarę w miarę i będę się w tym pławić, póki trwa

zielona miętowa, już gadałam, powiedział, że nie wypadną, ale trzeba będzie je odżywiać intensywnie Czyli wciąż będę nad tym myślała, aż to zrobię, tak samo jak z prostą grzywką (teraz żałuję, że ją obcięłam)

Kinky Kylie i jej zrozumienie

Czy ktoś wie co u shadowmere vel. krwiopija, co u Hani? Dawno temu źle mnie zrozumiała i obraziła się na śmierć, chwilę później zniknęła z forum. Była moją bratnią duszą, i ostatnio coraz częściej męczy mnie poczucie tej niewyjaśnionej sprawy i tego, że nawet nie wiem co z nią