Alienated

Czuję się nieciekawie . Niewiele w nocy spałem, właściwie tylko jakieś dwie czy trzy godziny rano. Siedzę przed komputerem od ładnych kilku godzin, zupełnie bez pomysłu na kreatywne wykorzystanie dostępu do internetu. Pojęcia nie mam co zrobię z resztą dnia, choć już właściwie doskonale wiem, że będzie to NIC. Dla mnie niestety weekend dobiega powoli końca. Ostatnie chwile na pozbieranie się do kupy po dwóch nocach imprezowania ze znajomymi i konieczność pogodzenia się z bolesnym faktem, że od jutra znów czeka mnie cały tydzień zmagań z podłym nastrojem bez żadnej możliwości ucieczki od tego bagna szarej codzienności:( .

Wczoraj (jak dla mnie to piątek, choć teoretycznie mamy już niedzielę), byłem na imprezie u znajomych i przy tej okazji zupełnie przypadkowo przypomniałem sobie pewien stary, dla niektórych pewnie już bardzo stary kawałek. Pomimo, że od premiery upłynęło już prawie trzydzieści lat, numer do dziś nie traci nic ze swej świeżości. Link do wersji oryginalnej: http://www.youtube.com/watch?v=wSEVhQoka8E&NR=1 ... I współczesna, moim zdaniem całkiem udana, przeróbka:) http://www.youtube.com/watch?v=4jU0RBUD3wg Nawiasem mówiąc, ELO ma zagrać niebawem w Szczecinie...

Do autora tematu. Przeglądam sobie wątek już od jakiegoś czasu i widzę, że opinie poszczególnych użytkowników są dość zróżnicowane. Nie wiem czy pomysł, który tutaj zaproponowałeś istotnie zamierzasz wcielić w życie, czy też bardziej interesowało cię wywołanie burzliwej dyskusji dającej ci możliwość w niej uczestnictwa??? Załóżmy jednak, że rzeczywiście szukasz sposobu na dość może niecodzienne, ale jednak rozwiązanie własnych problemów. Wbrew temu co sugerują tutaj niektórzy proponowałbym jednak spróbować Masz już swoje lata a z tego co piszesz wnioskuję, że twój charakter nie predysponuje cię do zaspokojenia potrzeb, o których tu mowa w sposób konwencjonalny. -Przynajmniej jeśli chodzi o ten pierwszy raz. Trwając dalej w tym stanie pogłębiasz jedynie swój pesymizm a towarzyszące temu poczucie presji społecznej stopniowo coraz bardziej zacznie rujnować ci życie. Nie jesteś ani pierwszym, ani ostatnim, który swoje życie seksualne rozpoczyna w taki właśnie sposób. Nie musisz też wcale później zwierzać się z tego każdej napotkanej przez siebie osobie. Istnieje pewne ryzyko, że jeśli i tutaj dasz plamę zdołujesz się jeszcze bardziej. Jeśli natomiast umiejętnie rozegrasz swoje karty możesz tylko sobie pomóc. Znajdzie się z pewnością wielu takich, którzy powiedzą ci, że takie postępowanie nie jest do końca normalne. Weź jednak pod uwagę, że są ludzie, którym z normalnością jakby nie bardzo po drodze;) Być może sam właśnie jesteś jednym z nich. Nie jest to wcale powód ażeby popadać w coraz większe doły. Weź po prostu sprawy we własne ręce i walcz o to, co ci się od życia należy nie przebierając w środkach;) Nie bacząc przy tym na opinie ogółu:) Naucz się stopniowo czerpać radość z codziennej egzystencji a być może szczęście zacznie uśmiechać się wkrótce i do ciebie:) ...Pewnie mnie tu zaraz ludzie zlinczują za namawianie "do złego", ale taka jest właśnie ocena sytuacji z mojego punktu widzenia;)

W takim razie, właściwie sama odpowiedziałaś sobie tutaj na postawione przez siebie pytanie. Najprościej będzie podpytać twoją terapeutkę, która z pewnością podsunie ci jakiś trop:) Nawiasem mówiąc z twojego nicka wnioskuję, że jesteś jeszcze osobą bardzo młodą (być może się mylę), twój związek z partnerem mającym skłonność do nadużywania alkoholu natomiast, nie jest wynikiem określonych predyspozycji z twojej strony a jedynie dziełem przypadku. Żeby wyciągać jakieś miarodajne wnioski na swój temat odnośnie tej kwestii musiałabyś już kilkakrotnie znaleźć się w analogicznym położeniu. Jeśli uważasz, że cała ta sytuacja jest dla ciebie szkodliwa, z pewnością nie jest jeszcze za późno aby spróbować coś zmienić. Życzę powodzenia;)

Ze względu na późniejsze konsekwencje w przypadku ewentualnego niepowodzenia:) Co w zachowaniu innych uważasz za wyjątkowo żenujące i szczególnie godne potępienia?

Spotkałem się kiedyś z opinią jakobyśmy my, płeć męska wyszukiwali sobie partnerki na podobieństwo własnych matek. Nigdy jednak nie natknąłem się na naukowe uzasadnienie tej tezy. Prawdę powiedziawszy nie zadałem sobie nawet trudu, ażeby wnikliwiej zbadać temat. W oparciu o własny przykład stwierdzam, że to kompletny absurd! Nie staram się tutaj odnieść krytycznie do twojego pytania Lena a jedynie wypowiadam własną opinię Przez ciekawość spytam, czy twoim zdaniem można doszukać się w tym twierdzeniu choć odrobiny logiki? Chodzi mi o osobiste doświadczenia?

Chipsy -Otyłość:)

Kawałek, który równych dwadzieścia lat temu był niesamowicie popularny i który pozostaje takim do dnia dzisiejszego. Ogólnie rzecz biorąc coś co wszyscy znają i w zależności od preferencji cenią bądź też nie... http://www.youtube.com/watch?v=K7588xjPaMU Zastanawia mnie natomiast czy jest ktoś, kto potrafi skojarzyć ten, pochodzący z tego samego albumu numer. W moim osobistym odczuciu nie ustępujący pod względem poziomu pola utworowi zaproponowanemu powyżej... (???). http://www.youtube.com/watch?v=yLpMIjGrJS4

Śmierć -Coś, o czym myślę bardzo często!

Starość -Coś o czym staram się nawet nie myśleć!

Nie do końca, aczkolwiek jak najbardziej szanuję twoje zdanie. Odmienność poglądów nie jest już dla mnie przyczyną dyskryminowania innych, jak miało to miejsce w czasach młodości. Czy brałaś może udział w psychoterapii (indywidualnej/grupowej)? Jakie są twoje opinie na ten temat?

Nie walczę z nimi. Zwykle pozwalam się im ponieść, co chyba nie jest najlepszym rozwiązaniem... Twój stosunek do religii?

Szkoda mi tego dworca. Zawsze bardzo pozytywnie mi się kojarzył. Wyjazdy na wakacje itd. Na szczęście zdążyłem zrobić kilka pamiątkowych zdjęć, kiedy jeszcze funkcjonował... Pogorszenie nastroju -coś nieuniknionego w niektórych sytuacjach. [Dodane po edycji:] Ech, znowu się spóźniłem. Gdzie się podziały powiadomienia, o wcześniejszych postach, które kiedyś były standardem?

Fakt, że w tym momencie ów człowiek tak wszystko postrzega nie oznacza niestety, iż stan ten będzie trwał nieprzerwanie. Dlatego może lepiej zachować pewien margines ostrożności... Problem, który spędza ci sen z powiek?

Zaglądałem na wątek dotyczący tego miasta. Bywam tam czasami:) Ostatnio jakieś półtora miesiąca temu, choć tylko na chwilę. Widziałem przygotowany do rozbiórki stary dworzec PKS. Nowy kompletnie mi się nie podoba... [Dodane po edycji:] Również przepraszam Monikę. Tylko na chwilkę:)

Złe samopoczucie -Początek tygodnia:( Ps. Co tam ciekawego w Kaliszu? [Dodane po edycji:] Ooops! Nie zostałem uprzedzony o nadejściu wcześniejszego posta!

Karuzela -Nieprzyjemne wspomnienie pierwszych doświadczeń z alkoholem

Wata cukrowa -Wesołe miasteczko.

Coś na rozruch http://www.youtube.com/watch?v=s61vUKggL-Q

Motyle w brzuchu -Fantazja na haju

Lekarz -Psychiatra

Przypomniała się pewna historia sprzed ładnych kilku, czy też może już nawet kilkunastu lat, która miała miejsce tu gdzie zamieszkuję, czyli w Szczecinie. Również dotyczyła ona chłopaka porzuconego przez dziewczynę. Gość musiał mieć zdrowo zaburzoną osobowość ponieważ w akcie desperacji zwabił swoją ex w odludne miejsce, gdzie oblał jakimś łatwopalnym środkiem a następnie podpalił. To samo zrobił z sobą. Nie pamiętam już dokładnie jak się wszystko skończyło, ale dziewczyna zdaje się tego nie przeżyła... Uważaj więc Paranoja na tego swojego byłego, nigdy nic nie wiadomo... Przepraszam, że piszę off topic. Pytanie: Jaki jest twój stosunek do zalegalizowanej eutanazji?

Chyba każdy z nas miał w swoim czasie okazję znaleźć się w położeniu, o którym chciałby zapomnieć. Co się natomiast tyczy bycia zapomnianym, pewnie niewielu jest takich, dla których byłoby to czymś pożądanym. Zakładam tutaj, że bierzemy pod uwagę jedynie "normalnych" ludzi z ich podstawowymi potrzebami w codziennych nie odbiegających zbytnio od normy sytuacjach. Bycie zapomnianym to przede wszystkim samotność, ogromne poczucie pustki i co się z tym wiąże brak motywacji do życia... Co twoim zdaniem stanowiłoby największą przeszkodę w doborze potencjalnego partnera/partnerki?

Podobno tak... Myślę, że każdy z nas bez trudu znajdzie jakieś przykłady negatywnego wpływu tłamszenia w sobie emocji, które powinny znaleźć ujście w momencie kiedy się pojawią... Gdzie kończy się granica dobrego smaku jeśli chodzi o dbałość o wygląd zewnętrzny?

Spotkanie faktycznie skromne jeśli chodzi o obsadę, co się natomiast tyczy atmosfery, w moim odczuciu, bardzo sympatyczne. Może i faktycznie troszeczkę bardziej wymagające od obojga rozmówców, ale dzięki temu można było pozwolić sobie na nieco większą bezpośredniość zamiast asekuranckiego skrywania się w "tłumie" Co do kolejnego terminu przypuszczam, że sytuacja wyglądać będzie dość podobnie. Wystarczy uważnie prześledzić wątek, który istnieje już prawie trzy lata. Trochę mnie to wszystko zastanawia ponieważ jeśli już ktoś ma podstawy obawiać się takiej konfrontacji powinienem być to ja. No ale każdy ma zapewne jakieś swoje własne powody aby się na spotkaniu nie pojawić...