isj

Lubię sobie czasem pomyśleć, co będę robił, gdy już będę zdrowy, toteż z oczywistych względów nie wiem, jak daleko wybiegam myślami w przyszłość. Ale to pozytywnie mobilizuje

Pełna zgoda z Lucidem! Na terapii trzeba dać z siebie wszystko, ma do cholery boleć! W życiu przed jej podjęciem nie pomyślałbym, ile nagromadzonych jest we mnie zadrażnień i negatywnych emocji (i jak ważne są sny , dzięki tematowi Lucida ujawnił się u mnie jeden z filarów leczenia). Terapia jest formą konfrontacji z samym sobą w stanie autodestrukcji, nie rozmową przy kawie.

Ten ktoś jest na tyle bezczelny, że robi błędy interpunkcyjne! Uważajcie na takich ludzi, oni nie cofną się przed niczym.

Wstawiam wielki, niczym nieobwarowany ukłon

Drogi Lucidzie, a na co Ty liczysz formułując w ten sposób pytanie?

A co, Korba, może mam siedzieć jako hipochondrol i nocami robić przebieżki przez plan serialu "Dr House"? Rid, wybacz, ale kto u diabła kseruje do matki? Wystarczy, że będziesz miał (na) ciastko, a ciastko się zjawi

Jeszcze okulary przeciwsłoneczne możesz wziąć!

W usta może tylko jedna Zresztą jestem hipochondrykiem i boję się świńskiej grypy

Mój dzisiejszy dzień był niezły jak na standardy człowieka tuż po przebytym zespole odstawiennym z odbicia. Odniosłem wrażenie, że lek docelowy zaczął działać, czułem się fajnie przez 2 godziny, potem wszystko wróciło i znów ustało. Ale tym razem czułem się perfekcyjnie fizycznie i psychicznie, całkowicie zdrowy i wyleczony. Teraz znów jakoś nie domagam, ale dzień in plus, bo sumarycznie nerwica dziś została przezwyciężona. Gdy się czuje zdrowym, robi się rzeczy, jakie wykonywaliśmy, gdy byliśmy zdrowi naprawdę. Ja dziś sobie obserwowałem kobiety (tzw. obczajanie , i to bezczelne, bo w okularach przeciwsłonecznych), tzn. te ładne I uśmiechnęło się do mnie szczęście. Na jednej z warszawskich (tzn. obok wiaty autobusowej z nazwą tejże) stacji metra podbiegła do mnie strasznie zziajana i wydająca chaotyczne dźwięki brunetka (chyba troszkę młodsza ode mnie), jednak ten chaos był tylko pozorny. Pan Bóg dopilnował, by w tym przypadku wszystko było wierne zasadom symetrii Spytała, czy mogłaby za opłatą skorzystać z mojego telefonu, gdyż musi natychmiast skontaktować się z matką, a jej komórka się rozładowała. Zgodziłem się rzecz jasna, odeszliśmy w mniej oblegane miejsce i z dala od zgiełku autobusów i tramwajów wykonała tę rozmowę. Biedactwo (1.75 m - mrau) już sięgała do torebki po pieniądze, gdy zatrzymałem jej dłoń i uśmiechnięty prosto w oczy powiedziałem, że nie trzeba. Ona na to, że czego w takim razie bym sobie życzył. Niczego nie chciałem w zamian i właśnie o tym myślałem, gdy wypaliłem "w policzek" Całusa dostałem (aż mi się przyjemnie w głowie zakręciło )

Że o sobie przez skromność nie wspomnę, bo lubię

A dziękuję

Marketing - katebzdurie Odnośnie punktu A. Nie, to jest postawienie mężczyzny przed dylematem "kto bierze kobiety jak rękawiczki, ten najczęściej chodzi w używanych". Mężczyźni z reguły jednak są fanami rękawiczek. Lenin czy de Maupassant są przykładami ludzi, którzy nosili właśnie rękawiczki. More or les. Niewątpliwie tekst ten jest czołówce zdań, jakie pragnie usłyszeć ten atawistyczny troglodyta samiec po odebraniu słuchawki i wypowiedzeniu "halo"/tak, słucham??" "Czy inne pomieszczenia w Twoim domu są nadal równie małe?" odpowiada dżentelmen. To się nazywa króktowzroczność. Mężczyźna, któremu trzeba stawiać drinki, najprawdopodobniej przyszedł na impreze w tym samym garniturze już po raz czterdziesty siódmy. To jest przygotowania mężczyzny do wzmożonego wysiłku fizycznego: idzie po taczkę, po czym wywozi kobietę udającą Jagnę Paczesiównę do najbliższego szpitala psychiatrycznego, skąd najprawdopodobniej przybyła na imprezę. Lecz ona, absolutnie niedostępna i diabolicznie inteligentna, replikuje "Na dzisiejszą noc proponuję śpiwór". Jemu, autorowi tak zręcznego i zawoalowanego pytania inicjującego rozmowę, nie trzeba 2 razy powtarzać. Po chwili zjawia się z łososiem, do tego obowiązkowo czerwone wino. Jakże męsko przy tym wygląda dzierżąc śpiwór. Odnośnie punktu B: Zawiedziona dama-konsumentka w obliczu jawnego kłamstwa wraca do domu na późną kolację. Dziś znów nie pokroi ogórka.

Ja też tak mam. Z ciekawości ile masz lat?

Psyhoterapia jeśli jórz.

A ja się pochwalę, że wczoraj dostałem powiadomienie, iż mój tekst idzie do publikacji naukowej Napisałem go już będąc chorym, więc satysfakcja tym większa.

Proponuję, żebyś odebrała PW. Do Euro 2012 powinnaś skończyć odstawianie seroxatu.

Margaryno, to Ty jesteś chłopakiem?

Z naprzemiennego dawkowania będziesz schodziła jeszcze dłużej, gdyż zmniejszanie dawek trzeba będzie rozbijać na dnie, a nie na tygodnie, hahahaha Ogólnie nie całkiem rozumiem twoje postępowanie dotyczące odstawiania (bo w kontekście ew. ciąży rozterki rozumiem jak najbardziej). Nie byłaś u lekarza i pytasz o rzeczy, które są w ulotce, która jest bardzo, ale to bardzo rozbudowana (aurex czy lorafen to przy tym stek ogólników) i chyba powinnaś mieć ją przy sobie

Napisałem przecież mniej więcej, jak to się robi i jak to powinno odbywać się w Twoim przypadku... Zobacz jeszcze raz. Lekarz powie, spokojna twoja rozczochrana :)

Dwie diagnozy, jakie otrzymałaś nie stoją absolutnie ze sobą w sprzeczności. Nie widzę szczególnego sensu chodzenia na trzecią konsultację, chyba że chcesz dowiedzieć się, iż masz jeszcze depresję. Z czystej ciekawości: jakie leki Ci przepisano? Ponieważ na pewno wśród nich były benzodiazepiny, załączam opracowanie na ich temat wraz z ich tabelarycznym ujęciem. W skrócie: im dłuższy czas półtrwania, tym mniejsze ryzyko uzależnienia, im mniejsza dawka benzodiazepiny przypadająca na 10 mg relanium, tym lek jest mocniejszy. O ile wcześniej nie dotarłaś do tego opracowania, przeczytaj je sobie, przenalizuj i spróbuj pod kątem nasilenia własnych objawów oraz skłonności do uzależnień od substancji psychoaktywnych wytypować lek do własnej kuracji i poddać go konsultacji z lekarzem. Przyda się, gdyż jesteś u progu farmakoterapii i jest czas na uniknięcie błędów (ja np. nie miałem tego szczęścia) Jeśli zaś nie dostałaś BDA, również radzę przeczytać, ponieważ jest wielce prawdopodobne, że w czasie swojego leczenia i tak się z nimi zetkniesz, np. wtedy, gdy przepisany Ci lek antydepresyjny (SSRI, SNRI, NaSSA) nie będzie jeszcze działał i potrzeba doraźnego oddziaływania na OUN będzie paląca. Oto tekst i tabela. http://www.benzo.org.uk/polman/bzcha01.htm Pozdrawiam i życzę sukcesu w doborze leków.

Oczywiście, że nie, przecież zawsze możesz być leworęczny (u mnie 9.00 kończy się gdzieś wpół do 12)

Na pewno odstawienie będzie bezpieczniejsze niż kontynuowanie leczenia, a i ono nie oznacza, że od razu po nim będziesz mogła zajść w ciążę, jako że cykl przyjmowania preparatu kończy się wraz z ostatnim epizodem depresji (ok. pół roku po nim), kiedy SSRI przyjmuje się raz jeszcze celem niedopuszczenia do nawrotu. Cierpliwości! Mam nadzieję, że skoro nie przekonują Cię badania naukowe, które podała linka, zaś których skrócony przebieg zawiera przecież ulotka Seroxatu [sic!] (punkt drugi, akapit nr 10), może przekona Cię przynajmniej rodzina, bliscy, partner...

masz rację. Cloranxen spełnił swoją rolę-wyciszył mnie i pomógł mi spać a póżniej byłam już tylko na antydepresantach. Wyciszyłeś się isj od ostatnich postów.hi hi Pewnie trafiłaś na mądrego lekarza, który dał Ci odpowiednie benzo jako pierwsze, a nie zmulił na dzień dobry łykaniem afobamu. No nic pozostaje tylko pogratulować. Wyciszyłem się, powiadasz... [Dodane po edycji:] @Tekla: są leki i leki. W przypadku Cloranxenu czy Relanium nie ma się czego bać, ryzyko uzależnienia się jest małe. Natomiast nie proponuj nikomu mocnej herbaty! W stosunku do klorazepatu będzie miała działanie sedatywne i da efekt odwrotny od zamierzonego.

Miałem wiele pasji, dziś z nich nie zostało nic. Pierwszą była gra na gitarze, ćwiczyłem długo i systematycznie, aż w końcu nauczyłem grać się jazz i dość swobodnie improwizować. Druga to komunikacja miejska - organizacja transportu, poprawa jego wydajności, infrastruktura komunikacyjna no i autobusy, a szczególnie stare kopcące ikarusy Przez pewien czas myślałem poważnie, by zostać kierowcą autobusu miejskiego jako kierowca zasilający, czyli obsługujący tylko szczyty, ale doszły mi w międzyczasie drugie studia i dałem z tym sobie spokój. Choć docelowo zamierzam posiadać kategorię D i być może jeżeli się wyleczę, do sprawy powrócę (choć najpierw musiałbym wyrobić sobie zwykłe prawo jazdy na samochody osobowe, czego nie robię wyłącznie z przyczyn ideologicznych będąc społecznikiem). [Dodane po edycji:] Jak ładnie, kobieta-opiekun Ale oczywiście chwali się

Pragnę stanowczo podkreślić, że nie wszystko kojarzy mi się ze świntuszeniem, gdyż kilkanaście rzeczy mi się nie kojarzy. I tak oto się wybroniłem Choroby? OK, zęby mogą kojarzyć się z chorobami, zgoda. Brudna woda także, potwierdzam. Ale małe dziecko? Żeby się nie powtarzać, nie napiszę już z czym kojarzy mi się mięso