Szczebiotka

Od nerwicy niestety często tak jest. Ja też przy silnej nerwicy mam tak że boli mnie brzuch, żołądek, jest mi niedobrze a czasami nawet wymiotuje, albo jak mam gdzieś iść czy jechać to dostaje biegunki( tzn teraz już nie bo jak zaczęłam brać leki to jakoś mi to przeszło).

Cześć. Współczuję bo wiem co przeżywasz. W tym że ja się boje brać leki na sen A może spróbuj np się zmęczyć przed snem, wiesz jakieś ćwiczenia później kąpiel, muzyka relaksacyjna może akurat pomoże. Mi kiedyś pomagało teraz niestety nic nie daje rady.

Cześć. Miło że dołączyłaś do nas. Mi to forum bardzo pomogło, a raczej ludzie z forum bo dzięki nim wiem że nie jestem sama i mam nadzieję że tobie również pomoże. Mam 40 lat, no niedługo 41 siedzę w domu, boje się z niego wychodzić. Od dziecka choruje na nerwicę. W życiu przeszłam już nie jedno. Nie jest mi obca depresja, czy napady paniki. Przykro mi że straciłaś pracę, widziałam Twój post w innym wątku. Mam nadzieję że uda ci się znaleźć inną. Trzymam za ciebie kciuki. Mam też nadzieję że znajdziesz tutaj tego czego szukasz. Głowa do góry, razem damy jakoś radę

Ja tak mam, tzn teraz już nie aż tak bo jestem na lekach. Ale wcześniej niestety miałam tak często. Wiem o czym mówisz. I to jest na tle nerwicowym mi wszystkie badania wychodziły w normie

Znam ten ból bo mam tak samo ja potrafię nową tabletkę dzielić na pół ze strachu że cała mnie złoży Grunt że jest lepiej.

@Samniewiem i jak tam u ciebie? Lepiej?

Słabo

Dzień dobry. Kto wymyślił tak wczesne wstawanie

W sumie to nawet dobrze.

Nie wiadomo jak takie leki będą działać na ciebie. Po prostu zacznij brać tak jak lekarz kazał i zobaczysz jak będzie. Czasami nawet małe dawki dają takie skutki.

To może jutro weź tak jak lekarz zalecił po co sobie utrudniać życie już i tak mamy ciężko.

Na leki się wchodzi tak jak mówi lekarz. Teraz masz co masz trzeba było słuchać lekarza to nie witaminki

No błagam cię nie znasz kobiet A to fakt coś w tym jest Eee no dobra zostawię to bez komentarza

Ja tam kiedyś słyszałam że kobiety a tym bardziej żony to nie ludzie tylko czyste zło wcielone

Może cię rwała Nie, nie miałam nigdy takich pytań u psychiatry a chodzę do nich już przeszło 20 lat Za to z rodzinnym flirtujemy wali do mnie na ty ja do niego ( no skoro sam zaczął). Ogólnie jak go zobaczyłam pierwszy raz w przychodni to ani ja ani on nie mogliśmy się odezwać przez kilka chwil do siebie, aż mój mąż przerwał nam wpatrywanie się w siebie i nie wiem czemu ale mam wrażenie że go znam, serio ( no w młodości dużo rzeczy się robiło). Ale jakoś nie mam odwagi zapytać. A już nawet piguły się pytały czy znam Pana doktora bo on do mnie na ty mówi a do innych nie nasze teleporady też zawsze są ciekawe ale mi to pasuje bo jeśli chce jakiś lek to mi go zapisze bez gadania

Ja brałam 1.5mg na dobę w tym że krótki czas. Już nie pamiętam dokładnie ile. A później to tak doraźnie tylko. W moim przypadku miałam lekkie uboki jak odstawiałam ale ja jestem dosyć wrażliwa na leki i często mam tak że nawet tak zwane " tabletki jak cukierki" dla innych na mnie działają ścinająco więc możesz mieć jakieś tam efekty odstawienia. Najlepiej schodzić sobie stopniowo z leków. Dlaczego chcesz tak nagle odstawić?

No to serio współczuję. Chociaż ja osobiście bardzo bym chciała pracować i być wśród ludzi chociaż na trochę brakuje mi tego. A nie ciągle siedzieć w domu. Ale dzisiaj mam wyjątkowo dobry humor już od rana, dawno takiego nie miałam. Już wczoraj lekkiej głupawki dostawałam i tak sobie myślę czy to nie dzięki nowym lekom jeśli tak to aż się boje jeśli dzięki nim wrócę do starej siebie będzie wesoło wtedy.

Wystawie ci zwolnienie A tak serio współczuję. Miłej pracy mimo wszystko

Dzień dobry. Ja już po kawie. Jak ja nie lubię poniedziałków ale za chwilę wracam do łóżka, przynajmniej mam taką nadzieję bo się nie wyspałam a dzieci już po za domem przynajmniej część

Dobry wieczór. Ale tutaj ostatnio cicho. Są dwa konkursy i wszystko leży nikt nie chce się bawić chociaż przez chwilę? Jutro znowu poniedziałek. Jak ja nie lubię poniedziałków i wstawania o 6 czekam na ferie dzieci, a to jeszcze dwa tyg. Ale dam chyba radę Jutro też najstarszy syn ma kolejny egzamin zawodowy trochę się boje, a później jeszcze matura. To on powinien się denerwować nie ja Zaczęłam też brać kolejny lek, oby było dobrze. Na razie tragedii nie ma ale jeszcze nie weszłam na pełną dawkę, bo jak to ja panikuję Spokojnej nocy wam życzę.

Nie Masz psa?

381

82

Rower

No dokładnie tak. U mnie wróciło w czerwcu i to nagle. Dostałam ataku paniki w markecie, nie wiedziałam co się dzieje, myślałam że stracę przytomność. Ciemność przed oczami itp itd nie będę pisać co i jak bo każdy z nas to zna. Lekarz rodzinny stwierdził że przestały działać leki na nadciśnienie ( taa mam je też, i nie wiadomo czemu bo u mnie w rodzinie nikt nie ma. Miałam przeważnie w ciążach więc może po nich zostało, albo przez nerwicę ), dostałam nowe leki a one doprowadziły do takiego stanu że lepiej nie mówić. Nie miałam już nadziei na nic, nawet na to że przeżyje kolejny dzień. Trafiłam na forum, w sumie nie pamiętam ale chyba w lipcu. I w końcu poczułam że jestem tam gdzie trzeba, że są tutaj ludzie którzy nie powiedzą mi " weź się w garść, masz dzieci" , " inni mają gorzej" itp itd ludzie którzy mnie zrozumieją,i chociaż czasami mój stan jest naprawdę kiepski bo wpadam w panikę przy byle czym to wiem że tutaj zostanę zrozumiana. Cieszę się że tutaj jestem. Nerwicę mam od dziecka, już wtedy lekarza mówił mojej mamie że mam bardzo silną także lęki nie są mi obce. Leczę się już od wielu wielu lat z przerwami tylko niestety za każdym razem wraca i to jeszcze mocniej niż wcześniej. Eh. Ale myślę że się tutaj odnajdziesz, znajdziesz ludzi z którymi będziesz mógł porozmawiać na forum czy na priv. Tak, racja. Ale ataki to już tak naprawdę duży sygnał że trzeba coś zacząć robić. Mnie po kilku latach zaatakował atak paniki i był straszny, nie przypominam sobie bym wcześniej miała aż tak ale fakt, nerwy miałam od dawna. Wiele stresujących sytuacji, ciężki związek, choroba i śmierć bliskiej osoby i wiele wiele innych rzeczy w tym rzeczy z przeszłości które nie dają mi spokoju. Z tym dziedziczeniem to akurat jest ciekawe zastanawiam się nad tym bo ostatnio nawet psychiatra mojego dorosłego syna powiedziała że mógł odziedziczy po mnie albo jest to stres przed maturą. Więc coś z tym dziedziczeniem faktycznie jest. Zresztą u mnie w rodzinie wszystkie kobiety mają nerwicę