Szczebiotka

Kurcze aż chciała bym to zobaczyć jeszcze partnerkę musiał byś zabrać studniówka mała bo tylko dwie klasy z tego co kojarzę, bo to ten ostatni rocznik z gimnazjum. Więc kameralnie.

Dawaj

Ale tutaj cisza widocznie tylko ja tutaj głównie panikowałam więc i dzisiaj tutaj zajrzałam. Ale tym razem znowu przyszłam się pochwalić udało mi się! Kolejny raz pokonał własny lęk, i jestem z tego mega dumna załatwiłam kilka rzeczy zarówno wczoraj ( lekarz rodzinny, kilka dokumentów w przychodni musiałam ogarnąć, porozmawiałam z innymi pacjentami, z personelem, z lekarzem nawet się pośmiałam. W gminie załatwiłam kilka spraw, nawet takie które nie należały do mnie). Dzisiaj również byłam w kilku miejscach między innymi apteka w której się śmiałam i rozmawiałam i sama kobietka mówiła że widzi dużą poprawę , później zakupy i rozmowa w sklepie . Była tylko mała chwilą kryzysu gdy poszłam do innego sklepu zupełnie sama, ale wtedy sobie pomyślałam o tym że to tylko mój głupi lęk i muszę się ogarnąć i się udało, przestało mi się kręcić w głowie i mogłam dokończyć zakupy jutro jadę do miasteczka, trochę się boje ale głównie niestety samej jazdy bo jest ślizgo na drodze. W sklepach coś czuję że gdybym miała trochę wolnej kasy to mogła bym śmigać już śmiało tak przynajmniej dzisiaj to czuję. Mam nadzieję że w końcu moje paro plus esci ( wprowadziłam z polecenia lekarza oczywiście, z jakiś tydzień może trochę dłużej) zaskoczyły. Także jak widać warto czekać i się męczyć, chociaż wiem że dałam wam tutaj popalić moimi lękami i tysiącami pytań Pozdrowionka

No widzisz. Ja wróciłam do leków ( po raz kolejny), i też kolorowo nie jest. To ciągłe zmęczenie mnie dobija. A niby teraz mam tylko nerwicę lęku uogólnionego z napadami paniki, a wydaje mi się że niestety depresja też powróciła, może nie w takim stopniu jak była te kilka lat temu ale raczej mi towarzyszy znowu. Czasami to już mam dość tej męczarni. Zazdroszczę ci trochę tego snu bo u mnie jest z nim bardzo kiepsko. Ale jak miałam silną depresję to też niestety spałam bardzo dużo. A jakie leki teraz bierzesz?

Tak udało mi się i nawet dałam radę sama wszystko ogarnąć jestem z siebie bardzo dumna. Byłam z młodszym synem i starszą córką, niestety znowu są chorzy. Nie udało mi się wszystkiego załatwić ale i tak jest ok. Trochę było ciężko ( no może nie aż tak źle) jak poszłam sama do sklepu, przez chwilę zakręciło mi się w głowie ale pomyślałam sobie że to tylko ten mój głupi lęk i muszę się uspokoić no i jakoś poszło Także dzień uważam za udany. Ferie zaczynamy od jutra bo przez to że dzieci chore to te dni do końca tygodnia zostaną w domu, po za najstarszym bo on musi chodzić do końca tygodnia, chociaż w piątek jest studniówka na którą on nie idzie i jeszcze nie wiem jak jest z zajęciami w ten dzień u niego,a później dwa tyg laby

Pokonanie własnych lęków

Mnie dzisiaj pewna pani nie pocieszyła. Powiedziała że zrobiłam błąd odstawiając leki kilka lat temu, ponieważ to nawraca i to z większą siłą. Tutaj się z nią zgodzę bo nigdy aż tak źle mi nie było jak teraz. Powiedziała też że prawdopodobnie będę jeść leki do końca życia. Co do leków, nie wiem jak na ciebie działają bo tak naprawdę różne leki różnie działają. Ja przy depresji mimo leków byłam wyprana z emocji, nie miałam żadnego napędu do działania i myślałam tylko o tym by wrócić do łóżka. Wszystko robiłam jak na autopilocie. Tak naprawdę musiałam sama siebie zmuszać i przekonywać że jest lepiej.

Ale tak bardzo mi się nie chce dzieci już w szkole od dawna a ja już po dwóch kawach Jak pomyślę że muszę jechać znowu do innej miejscowości na zakupy itp to trochę się boje A już myślałam że wepchniesz mnie w walizkę i zabiorę się z tobą

Hej Chyba większość z nas nerwicowców tak ma. Ja w sumie leczę się od dziecka, z przerwami oczywiście i jak już mam nadzieję że jest dobrze to ona wraca i to jeszcze mocniej niż poprzednio. Niestety za bardzo nie pomogę bo jak widać u mnie też nic nie pomogło trzymaj się

Dzień dobry Ja chcę wrócić do łóżka Miłego dnia wam życzę

Może i alkoholik ale co to ma do rzeczy? Czy alkoholik nie może korzystać z pomocy lekarskiej? Nie oceniajmy ludzi z góry bo nie znamy ich i nie wiemy jak to wszystko się zaczęło. Potrzebującym ludziom kolejki nie zajmuje bo sam pomocy potrzebuje. I tak jeszcze tylko napisze aby zachować się kulturalnie i grzecznie w komentarzach. Pozdrawiam

Hej. Mam nadzieję że na forum znajdziesz to czego szukasz. Pozdrawiam

Jak ja nie lubię poniedziałków Dzień dobry. Jeszcze tydzień szkoły i wtedy dwa tygodnie ferii mają moje dzieci a co za tym idzie matka też i nie będę musiała się zrywać o 6 rano

No ktoś musi, inaczej nudno by było

Ha ha ha to akurat może ci grozić. Nie moja wina że dużo gadam

Hi hi oj tam ty wiesz jak wyglądam i kilka innych osób. Fakt jeszcze nie uciekliście

Ona założyła kilka swoich forum z tego co wiem.

O patrz, byłam tam zobaczyć ale jeszcze nie odważyłam się wrzucić publicznie swojego zdjęcia nie chce nikogo straszyć

Fajne zdjęcia. Nie wydała bym tyle za alko Dzień dobry ja wstałam pół godziny temu. Wstałam to za dużo powiedziane bo zrobiłam kawę, wzięłam leki i wróciłam z kawą do łóżka

Magnez z witaminą B, Wit D to w sumie chyba najbardziej potrzebne rzeczy. Ja ogólnie biorę zestaw witamin, głównie z grupy B. Warto zbadać sobie poziom witamin żeby nie przesadzić. Chociaż ja akurat magnez i B biorę bez badań bo w moim przypadku podobno jest wręcz wskazane tak samo jak żelazo w tym że poziom żelaza badam co jakiś czas.

Prawda jest taka że jeśli będziesz o nim myśleć, martwić się to znowu wrócisz do niego. Użyje na tobie swoje manipulacje a ty jak owieczka na rzeź wrócisz. Moja rada, nie wracaj, odetnij się od niego. Takie toksyczne osoby nigdy nie zmieniają się na lepsze. Więc zadaj sobie podstawowe pytanie czy chcesz mieć z nim kontakt i ryzykować powrót do niego i czy jesteś gotowa sobie zmarnować życie przy takiej osobie. Wiem że nie jest łatwo powiedzieć odchodzę, przestanę o tobie myśleć itp ale lepiej to zrobić teraz niż później, bo później możesz już nie mieć sił ani możliwości by odejść i się uwolnić.

O jak ja cię dobrze rozumiem. Moje małżeństwo jest dzisiaj tak naprawdę tylko na papierze. Nigdzie razem tylko w dwójkę nie byliśmy od 20 lat, bo nie mam komu zostawić dzieci. Wszystko jest na mojej głowie. Mam dwóch synów z zespołem Aspergera i dwie córki niepełnosprawne. Jest ciężko bo córki były by zdrowe gdyby nie porody, ale nie będę opisywać tutaj wszystkiego. Ja też wszystko trzymałam w sobie, z teściami się nie kłóciłam miałam bardzo dobrych teściów, za to z mamą już było gorzej. I chociaż z mamą już mam jakiś kontakt to jednak to wszystko bardzo wpłynęło na mnie. Chodziłam tak jak ty i płakałam po kątach albo w nocy by nikt nie widział. Na codzień mam bardzo ciężko, praktycznie zero wsparcia do tego przemoc w domu ( głównie psychiczna). Doszło do takiego stanu u mnie że nie mogłam wstać z łóżka, nie jadłam, nie miałam sił na nic. Co do depresji po porodzie, miałam też i ją 17 lat temu. Było ciężko, nie mogłam nawet wziąć córki na ręce, nie obchodziło mnie że ona płacze itp itd. Mam dla ciebie dobra radę ( kilka z nich dostałaś wyżej) ja dodam tylko żebyś poszła do psychiatry, to nie boli. Porozmawiasz sobie z nim i oceni Twój stan. Jeśli będzie potrzeba to dostaniesz leki. Nie mówię że leki to fajna rzecz bo często dają skutki uboczne w pierwszych tygodniach i może być bardzo ciężko. Dlatego też porozmawiaj o tym z mężem. Jeśli będziesz zbyt długo czekać i nic nie zrobisz będziesz leżeć bez sił, dzieci będą same bo nie będziesz nawet zwracać uwagi na nie, nie będziesz chciała iść się umyć itp nie czekaj do takiego stanu bo bardzo ciężko z niego wyjść. Wiem co mówię niestety. Życzę ci powodzenia.

Niegrzeczny Nie znam ich. Ale co do leków to czasami serio ciężko dobrać. Ja od lipca się męczę i jeszcze nie jest do końca ok, a miałam tak jak ty, szczególnie właśnie wieczorami i rano.

Wierzę. Całkiem inny świat nie to co w pl

Trzeba było trochę ciepła zabrać do pl fajne fotki