Fobic

Najbardziej uzależniająca, najsilniejsza i głównie przeciwlękowa benzodiazepina na spanie... Skąd się biorą tacy lekarze? Trochę za mało wziąłeś tego alprazolamu żeby uzależnić się fizycznie. Zimno, które czujesz jest moim zdaniem spowodowane przez Trittico, bo tak potrafi wyglądać nasilona transmisja serotoninergiczna, czyli działanie leków przeciwdepresyjnych a przynajmniej jego początek. Powolne schodzenie z tak małej dawki alprazolamu, branej tak krótko nie ma żadnego sensu. Nie jesteś uzależniony fizycznie.

Nie do końca, bo to jest przede wszystkim lek przeciwdepresyjny i jego główny mechanizm działania nie opiera się na pobudzaniu receptorów opioidowych. Tianeptyna działa na nie ok. 300x słabiej od morfiny, ale jest to działanie istotne klinicznie i przy odpowiednio dużej dawce potrafi dać efekty typowe dla opioidów. Część działania związana z tymi receptorami na pewno osłabnie z czasem i profil działania może lekko się zmienić, ale przy takiej sile wiązania nie spodziewałbym się że nastąpi to z dnia na dzień.

Trochę dziwne biorąc pod uwagę że to wciąż TLPD, atypowy ale jednak. Sam fakt działania na receptor opioidowy powoduje poprawę nastroju, w końcu uwalnia endorfiny - hormon szczęścia. Nietypowy mechanizm działania, trochę taki wręcz wynalazek ale jeśli komuś pomaga, to

Brałem go przez jakiś czas na zaburzenia lękowe. Nie wiem dlaczego, ale rozluźniał mi mięśnie na 30 minut po zażyciu i tyle

Jak agonista receptorów opioidowych może nie wywołać objawów odstawiennych? Działa na ten sam rodzaj receptorów co morfina, choć dużo słabiej. To są właśnie między innymi objawy odstawienia opioidów.

Jakieś inne objawy temu towarzyszą? Duszności? Gorąco? Jeśli tak, może to być początek zaburzeń lękowych.

Przedstawiłem tylko lekarski stan wiedzy o tym leku na dzień dzisiejszy, czy tam 1-2 lata wstecz. Nie bez powodu byle rodzinny prędzej przepisze Ketrel, niż chociażby zolpidem. Mało tego wszelkiej maści neuroleptyki są przepisywane na potęgę przez psychiatrów w terapiach uzależnień, którzy są święcie przekonani, że nie mają one prawa uzależnić i nie rośnie żadna tolerancja na działanie. Podobnie z pregabaliną, która jak się okazało potrafi uzależnić silniej, niż benzodiazepiny. Lekarze jednak tkwią w niewiedzy. Połowę z przedstawionych przez ciebie objawów można równie dobrze przypisać hydroksyzynie. Przerobiłem kwetiapinę wzdłuż i wszerz, dlatego wymieniłem skutki odstawienia dużych dawek po kilku latach zażywania, które poczuje raczej każdy. Wtedy zaczyna się taka jazda, że benzodiazepiny nie są w stanie człowieka uspokoić i tylko kolejna dawka kwetiapiny pomaga. Dla mnie ewidentnie jest to uzależnienie fizyczne, ale kilka miesięcy na najmniejszej możliwej dawce wydało mi się po prostu mieć marginalny wpływ na stan omawianego użytkownika forum. Nie napisałem, że nie mają żadnego związku więc zanim kolejnym razem wybuchniesz, to przeczytaj uważnie co ktoś napisał. Nie byłem w takiej sytuacji, tylko 20x gorszej dlatego mogłem się trochę pomylić w ocenie. Poza tym te błahe problemy w przeciągu tygodnia, do maksymalnie miesiąca miną. Takie atrakcje i kilka innych miałem po nagłym odstawieniu kwetiapiny w dawce 200 mg. Straciłem dwukrotnie przytomność i finalnie dorobiłem się parkinsona. Raz zdjęli mnie m. in. z tego syfu w szpitalu, w pasach bezpieczeństwa w pięć dni, bo była taka potrzeba. Byłem na dawkach 200-300 mg przez ok. 3 lata i też bez niej nie mogłem spać, ale wiem że można to odstawić i sen powróci do normy. Neuroleptyki nie są dla zdrowych psychicznie ludzi.

Nic, samo przejdzie. Twoje objawy nie mają większego związku z odstawieniem kwetiapiny. Nie uzależnia ona fizycznie, ale po dłuższym braniu większych dawek i nagłym odstawieniu mogą wystąpić dość paskudne objawy z odbicia trwające kilka dni.

Jest jeszcze Relanium 2 mg ale widocznie w twoim przypadku nie było potrzeby takiego rozdrabniania się. To dobrze i znaczy, że nie byłaś jakoś silnie uzależniona od benzodiazepin. Pomyśl, że mogło być gorzej. Przynajmniej raz dziennie lekarz prowadzący powinien robić obchód i z tobą rozmawiać. Mów mu o wszystkim co ci dolega, a jeśli nie jesteś w stanie przekazać wszystkiego podczas rozmowy, pisz na kartce. Są leki przeciwlękowe, czy uspokajające o innym mechanizmie działania niż benzodiazepiny, mogliby ci coś dać żebyś tego tak nie przeżywała. Jesteś jednak już dłuższy czas pod opieką medyczną więc raczej wiedzą co robią.

Nie twierdzę, że nadużywałaś tych leków tylko, że benzodiazepinami nie leczy się depresji. Są one skuteczne przy zaburzeniach lękowych, które mogą depresji towarzyszyć ale benzodiazepiny generalnie nie nadają się do długotrwałego stosowania. Widzę panikę w tym co piszesz i w pewnym sensie rozumiem co czujesz, ale przynajmniej jesteś w dobrym miejscu. Nie bój się, nie umrzesz i będzie dobrze, tylko musisz być cierpliwa. Rozmawiałaś z lekarzem o benzodiazepinach, które brałaś przez te 5 lat? Nie dali ci żadnego Relanium, czy pregabaliny? Niektórym pomaga Depakine Chrono, ale nie chcę już nic sugerować. Możesz co najwyżej zapytać lekarza. Jeżeli przed rozpoczęciem brania benzo nie miałaś zaburzeń lękowych, jest to prawdopodobnie efekt z odbicia i nie będzie trwać wiecznie. Po dłuższym używaniu tych leków nie powinno się ich odstawiać z dnia na dzień, a redukować powoli dawkę żeby uniknąć właśnie takich skutków.

@Ilus Co to za lekarz, który leczy przez kilka lat depresję benzodiazepinami? Jeszcze estazolam brać rano, jak to jest głównie lek nasenny. Równie dobrze mógł cię faszerować morfiną i też by pomogło. Możesz mieć rozregulowany układ neuroprzekaźnika poprzez który te leki działają. Nie jest to uszkodzenie mózgu, ale regeneracja trwa dość długo. Może minąć kilka miesięcy, rok, albo trochę dłużej zanim się ustabilizuje. Dużo zależy od tego jak wyglądało twoje korzystanie z benzodiazepin przez te 5 lat. Przy odstawieniu może trochę pomóc kabamazepina, ale o jej wdrożeniu może zadecydować tylko lekarz. Powinnaś w pierwszej kolejności zwrócić się do tego, który ci te leki przepisywał.

Kwetiapina taka po prostu jest i tego specyficznego zamulenia, czy otępienia w wyższych dawkach raczej nie unikniesz, a zanim one choć trochę ustąpią, lub zdążysz do nich przywyknąć upłynie dużo czasu. Według źródeł naukowych przy leczeniu depresji używa się przeważnie kwetiapiny w postaci o przedłużonym uwalnianiu, ale jako lek dodatkowy do jakiegoś antydepresantu, nie stosuje się samej kwetiapiny. Pomocny w leczeniu depresji jest również arypiprazol spośród neuroleptyków, który już tak nie zamula i ma bardzo długi czas półtrwania. Nie miałem jednak styczności z tym lekiem i tak naprawdę nie wiem jak działa. Nie używa się go w leczeniu bezsenności, więc wnioskuję że jest zdecydowanie mniej sedatywny/mulący.

50-150 mg. Jakby mnie ktoś pytał, to neuroleptyki (kwetiapina itd.) nie działają przeciwlękowo, ani przeciwdepresyjnie a jeśli już to wynika to z ich działania sedatywnego/przeciwpsychotycznego. Wyobrażam sobie, że w przypadku depresji mocno obniżony nastrój zmienia się w bardziej obojętny, zwalniają procesy myślowe i można iść spać. Dobry i niedobry. Trochę bardziej ogarnięci lekarze stosują go w ostatniej kolejności, kiedy inne bezpieczniejsze środki zawiodą (opipramol, doksepina, hydroksyzyna, trazodon, mianseryna czy mirtazapina). Ma silne działanie sedatywne zależne od dawki i potrafi zwalić z nóg. Sam ze względu na rosnącą tolerancję doszedłem do takiego momentu, gdzie musiałem np. przerwać oglądanie filmu bo gdy lek zaczynał działać przestawałem rozumieć co się w nim dzieje. Przerywałem nagle rozmowę np. na czacie bo miałem trudność ze składaniem zdań, jakby ktoś założył mi blokadę na mózg i całkowicie opadałem z sił. Dobiłem do takiej granicy, gdzie prawie nie byłem w stanie wstać z łóżka, ale nie mogłem też zasnąć więc nie jest to lek nasenny, tylko co najwyżej wspomagający zasypianie. Leki nasenne mają działanie tzw. hipnotyczne. Określenie którego u nas przeważnie się nie używa.

Na mnie hydroksyzyna nigdy nie działała nawet w dawkach 150 mg, ale wiem że jest to bezpieczny lek. Co do tolerancji - tego nie wiem, lecz sądząc po innych lekach posiadających ten sam mechanizm działania, jeśli w ogóle występuje to w małym stopniu. Jeżeli bierzesz wenlafaksynę i trazodon, to najprawdopodobniej masz zaburzenia lękowe, lub depresyjne. Gdybym był podatny na działanie hydroksyzyny, zamieniłbym trazodon na mirtazapinę, ponieważ działa ona na ten sam receptor co hydroksyzyna (nasennie) nawet mocniej, a przy okazji jest też antydepresantem i anksjolitykiem. Możesz powiedzieć lekarzowi o hydroksyzynie i może coś zmieni w twoim leczeniu. Bardzo zły pomysł, zwłaszcza w trakcie leczenia. Jeśli pomogłem, to miło mi. Zdrowia życzę.

To znaczy oczywiście postępuj wg zaleceń lekarza, to jest najważniejsze. Nie miałem nigdy styczności z eszopiklonem (Esogno) ale wiem ogólnie jak te leki działają. Jeśli jednak brałeś wcześniej tak silne benzodiazepiny jak alprazolam i lorazepam, to Esogno wygląda na najmniejsze zło. Jeżeli któryś z leków, czy to benzodiazepinowych, czy z-drugs można nazwać bezpiecznym, to najprędzej będzie to właśnie eszopiklon. Najwolniej rośnie tolerancja na jego działanie nasenne i podobno można go stosować do 6 miesięcy bez większych problemów z późniejszym odstawieniem. Hydroksyzyna nie uzależnia. Na mnie osobiście trazodon nigdy nie działał, lepiej sprawdzała się mirtazapina zarówno nasennie jak i przeciwlękowo ale może u ciebie będzie inaczej.

Z takich nieuzależniających i w miarę bezpiecznych leków nie ma za bardzo w czym wybierać i twój lekarz pewnie zna wszystkie możliwe opcje, ale gdyby proponował ci jakiś opipramol, amitryptylinę, czy doksepinę to one raczej nie specjalnie sobie poradzą. Próbowałeś hydroksyzyny? To już uzależnia fizycznie, podobnie jak benzodiazepiny. Zresztą działa selektywnie na ten sam receptor posiadając tylko właściwości nasenne. Jeżeli w ogóle nie śpisz, to doraźne korzystanie z tego leku powiedzmy 2x w tygodniu nie powinno się jakoś mocno odbić na twoim zdrowiu, ale na dłuższą metę raczej nie warto. Benzodiazepiny i tzw. "Z-drugs", czyli między innymi ten lek esogno działają poprzez neuroprzekaźnik GABA, a jego najlepiej nie ruszać.

Jeżeli masz problem z bezsennością, to ani wenlafaksyna ani duloksetyna nie są do tego przeznaczone. Te leki wręcz pobudzają i na swój sposób aktywizują. Co mogę polecić... Miałem ten sam problem i poczułem poprawę dopiero po kwetiapinie (lek przeciwpsychotyczny/neuroleptyk) zaczynając od 25 mg. Jeśli taka dawka pomagałaby ci z bezsennością, to myślę że mógłbyś ją brać przez dłuższy czas. Bezpieczniejszą alternatywą, ale też pewnie mniej skuteczną jest mirtazapina lub mianseryna. Ta pierwsza w moim odczuciu jest trochę lepsza. Można je również łączyć z kwetiapiną, gdyby jej działanie okazało się niewystarczające.

Według tamtego felernego artykułu jest to lek starej generacji, ale fakt jest taki że powstał ok. 40 lat po trazodonie i wiele osób zauważa po nim poprawę w kwestii zaburzeń lękowych. Jeśli nie pomoże ci w przeciągu 1-2, czy nawet trzech miesięcy stosowania możesz dać szansę duloksetynie. Z tego co wiem, trazodon mało komu pomaga, a dużo osób odczuwa same skutki uboczne. Najczęściej jest on stosowany w małych dawkach nasennie. Wiadomo, że 10% dawki zmienia się w toksynę więc poniekąd i sam lek jest toksyczny, ale o tym się nie mówi, nie pisze z wiadomych względów. Chloroprotyksen jest lekiem przeciwpsychotycznym i nie ma żadnego działania przeciwlękowego, tylko "uspokajające". Przerobiłem kilka leków z tej grupy i może z zewnątrz wygląda to na uspokojenie, ale ja czułem się obdarty z sił życiowych, jakbym nagle zestarzał się o 50 lat. Nie są to najlepsze leki do brania na co dzień.

@Ilus Nie podałaś kluczowych informacji - jaką benzodiazepinę brałaś, w jakich dawkach, w jakim celu i przez jaki czas. Objawy jakie opisujesz nie przypominają tych przy odstawianiu tej konkretnej grupy leków, chociaż może to być w pewnym stopniu powiązane. Jak czułaś się zanim sięgnęłaś po benzodiazepiny? Być może jest to przejściowe i po jakimś czasie twój stan się ustabilizuje, ale myślę że najpierw warto zapytać lekarza o mirtazapinę/mianserynę - antydepresant przy okazji poprawiający apetyt.

Po pierwsze, to nie jest żadne źródło naukowe a to, że trazodon jeszcze funkcjonuje w medycynie zawdzięczamy w dużej mierze lobbingowi farmaceutycznemu. Lekarze starszej daty chętnie będą go przepisywać, ale już ci młodsi, bardziej zorientowani przeważnie go omijają. Sam artykuł byłby aktualny może 20 lat temu, bo nefazodon nie istnieje w naszym kraju, a tianeptyna jest lekiem z grupy TLPD (uznawanej za starą generację), tyle tylko że atypowym. W dodatku działa na receptory opioidowe, co może powodować silne uzależnienie fizyczne i w niektórych kręgach traktowana jest jak narkotyk. Po drugie nigdzie nie napisałem, że jest to lek starej czy nowej generacji. To w tym artykule padło słowo "nowa", co nie jest prawdą, bo leki tam podane (z wyjątkiem mirtazapiny) powstały mniej więcej w tym samym czasie co rzekomo "starsze" grupy (TLPD, SSRI, SNRI, IMAO), różnią się tylko mechanizmem działania. Zresztą większość stosowanych dzisiaj leków SSRI/SNRI powstało dużo później niż omawiana "nowa" generacja. Trazodon jest po prostu przestarzały i przynajmniej w porównaniu do SSRI/SNRI wręcz nieskuteczny w leczeniu zaburzeń lękowych, czy depresyjnych. Poza tym metabolizuje się do szkodliwego narkotyku, dawnego składnika dopalaczy i powinien dawno temu zniknąć z rynku.

SSRI/SNRI brałem w sumie pięć i ostatecznie żaden lek z tej grupy nie wypalił, a jedynie dostałem mocno po tyłku (2 tyg. lęków, nerwicy, potów, dziwnych zaburzeń świadomości itd.) po nagłym przerwaniu ponad półrocznej próby leczenia tymi specyfikami. Nie mam więc wystarczającego doświadczenia żeby coś doradzić z antydepresantów, ostrzegłem jedynie przed możliwym skutkiem zażywania fluwoksaminy. Z ciekawości zapytam, bo nie śledzę wszystkiego na bieżąco - dlaczego była ona totalnym niewypałem? Z alternatywnych leków, uspokajająco i trochę przeciwlękowo działała na mnie karbamazepina, ale ona ma szeroki wpływ na organizm i chyba nie specjalnie nadaje się wyłącznie do takiego stosowania. Baklofen w odpowiednich dawkach działa na mnie przeciwlękowo i po nim czuję że żyję, mam poprawiony nastrój i nie wiem dlaczego, ale mocno mnie aktywizuje. Lekarze przepisują go jednak wyłącznie na spastyczność mięśni w mniejszych dawkach. Chyba nie wiedzą o jego właściwościach psychoaktywnych. Poza tym z czasem uzależnia i rośnie tolerancja na działanie.