Cassidy

Kochani, powiedzcie, jakie leki dostaliście PO wenlafaksynie, na które reagowaliście pozytywnie? Wenla juz na mnie nie działa, zapadam się w dół i lęki coraz bardziej... Potrzebuję pomocy... ;(

Jak radzicie sobie z silnym lękiem w pracy aby nie płakać...?

Nie i najpewniej nigdy nie usłyszę.

Nienawidzę mojej ohydnej mordy...

Poczucie smaku obiadu.

Czekam na dwa piękne słowa by móc powiedzieć JA CIEBIE TEŻ... ...lub na odpowiedni moment by te dwa słowa powiedzieć...

https://www.youtube.com/watch?v=qTrUwO6xOEI

Nadal mam żal... Co jest ze mną nie tak...?

Ciekawe z tymi kostkami lodu. Powoli wstaję z kolan. Ze wszystkim.

Klucz

Na przykład?

Zdaję sobie z tego sprawę ale nie myśli się o tym zazwyczaj gdy się z czymś męczy...

Fakt, że iRobot okazał się w pełni sprawny po wymianie rolek. Tak to ja mogę zaczynać dzień.

Wczoraj miałam nadzieję na jakiś wypadek, złamanie nogi. Chciałam żeby coś bolało fizycznie by zagłuszyć ból mentalny.

W tym roku nie. Masz koszulkę/bluzkę w poziome paski?

Mam ochotę wyjąć mózg z czaszki i poczekać aż zacznie być mniej posrany.

To akurat całkiem normalne ale czy ten lęk nie daje Ci normalnie funkcjonować? Nie myli się ten, co nic nie robi.

Ktoś...

Kiedyś na pytanie co u mnie odpowiadałam zdawkowo ale po terapii b-p nauczyłam się mówić otwarcie o swoich uczuciach, emocjach i zauważyłam, że wiele rozmów ma taki przebieg jaki im nadam. Jeśli ktoś potrafi współpracować - porozmawiamy długo a jeśli nie to od razu widać, że rozmowa do niczego nie prowadzi i odbiorcy jest obojętne co powiemy, bo zapytał/a tylko, żeby nie było, że ma to gdzieś

Och, o moich lękach a pracy mogę książkę napisać... Ile już razy uciekłam w trakcie... Myślę, że po terapii pod koniec zeszłego roku mam wreszcie nieco więcej siły aby sobie z tym poradzić. Coel - co najbardziej Cię stresuje w pracy?

W związku z tym, że mam więcej energii i kreatywności popołudniu, to wieczorne sprzątanie i reorganizacja pokoju

Moja mama. Ostatnio jej odpie*dala nieziemsko. Widzę dużo podobieństw w zachowaniu ale jej histeryczne akcje z powodu takiego, że nie domyśliłam się o co jej chodziło doprowadzają mnie do mdłości.

Hm... Chyba nic takiego nie było dzisiaj. Może mikrogram radości dało mi zwężenie bluzki ale i tak nie mam satysfakcji bo poszło krzywo i muszę przerobić dolną część bocznych szwów...

Bardzo brakuje mi kontaktu z ludźmi, którzy zaglądają głębiej i widzą więcej niż to, co mają przed oczami. Nie uważam, żebym wybrzydzała. Chciałabym móc porozmawiać z kimś, kto chce faktycznie rozmawiać a nie jedynie "odrabia pańszczyznę" bo wypada zapytać. a później skopiowane życzenia na święta i to niekoniecznie. Gdzie mogę takich ludzi znaleźć? Nie mam już pomysłów...

Możliwość pożyczenia tacie takera. Niby pierdoła ale przydałam się.