Rabinizm

Czemu nie? Aha, dzięki za wyjaśnienie.

Zapewne "słabość" szkoły determinuje "słabość" nauczyciela i "słabość" ucznia. Przyznaj się, carlosbueno, że tak sobie pościeliłeś, dlatego się nie wysypiasz.

carlosbueno, "nauka" a "edukacja" to dwie zupełnie różne rzeczy. Nauka to wiedza, edukacja to biurokracja.

Bardzo ciekawy temat. Ludzie są częścią tej harmonii. Posiadają to samo tchnienie życiowe, co inne stworzenia. Naszą cechą jest samoświadomość, którą można przekuć w coś wspaniałego i monumentalnego bądź też uczynić z niej narzędzie do samounicestwienia. Teorie spiskowe stały się nową religią ludzi, którzy utracili poczucie bezpieczeństwa z powodu postępującej laicyzacji i kultu indywidualizmu. Niestety masz rację. Wpadliśmy w błędno koło duchowego regresu. Przez "duchowy" rozumiem integralną intelektualnie i uczuciowo postawę jednostki samoświadomej, która nie myśli magicznie i dostrzega swój subiektywizm w obiektywnym świecie. Wykorzystywanie innych dla własnych celów świadczy o nieświadomości człowieka jako istoty będącej czymś więcej niż tylko zwierzęciem. Nie ma poczucia uniwersalności pewnych zasad moralnych, dlatego kieruje się relatywizmem, którym jest w stanie zracjonalizować swą niewiedzę i lęki. Dlatego nie wierzę, że kiedykolwiek naszemu gatunkowi uda się przekroczyć pewne bariery, pozwalające pokonać jego kruchość. Do tego potrzebna jest współpraca ponad wszelkimi podziałami i poczucie bezsensowności naszych ludzkich słabości w obliczu tego, co możemy dokonać w sferze duchowej jako ludzie. Generalnie panuje kult intelektu i materializmu, przysłowiowe "mieć" z jednoczesną marginalizacją "być", czyli dojrzałości i mądrości. Operuję na abstraktach, dlatego może się to wydać trochę niezrozumiałe.

Ponieważ mężczyźni konkurują na innym polu. Poza tym oni z grubsza nie przykładają tak dużej wagi do relacji interpersonalnych. To są cechy, które same w sobie nie są złe, lecz źle kierowane mogą przynieść opłakane skutki. Raczej nie opierałabym swoich spostrzeżeń na podstawie własnych doświadczeń, ponieważ nie są miarodajne. To, z kim się zadawałam (lub zadaję), raczej odzwierciedlało (odzwierciedla) moje stany psychiczne, a nie całokształt populacji. Autorko, z reguły o kobietach źle piszą mężczyźni, którzy zwyczajnie ich nie rozumieją (i vice versa). Mężczyzn w kobietach denerwuje emocjonalność, która dla nich jest czymś egzotycznym, a kobiety żalą się na to, iż mężczyźni to zimni dranie. To w dużej mierze wynika z naszych uwarunkowań płciowych (kobieta - matka, mężczyzna - obrońca) i późniejszego wychowania. Ciekawie i wnikliwie zostało to opisane w "Inteligencji emocjonalnej" D. Golemana. Oczywiście nie każdy jest "statystycznym" mężczyzną lub "statystyczną" kobietą.

Mniej więcej tak widzę konserwatystów, jednak właściwie w ogóle nie dziwię im się. Pamiętają inną rzeczywistość. Ciekawe, jak to będzie z nami za kilkadziesiąt lat, aż strach myśleć. Jeżeli już tak walczą, to lepiej by było, gdyby przekuli zainteresowania dzieci w coś sensownego. Na przykład mogliby pozwolić im na rozwinięcie technicznych umiejętności, korzystania z elektroniki nie tylko w celach rozrywkowych itd. W sumie piszę, opierając się na autopsji.

Niekoniecznie. Ale dyskusja nie o tym, więc koniec offtopu.

Czy chodziłaś do liceum z systemem trymestralnym?

Skąd wiesz, że bzdury? Mamy inne punkty odniesienia, chociażby ze względu na inny poziom przemyśleń, więc trudno jednoznacznie stwierdzić, co nimi jest, a co nie jest. Poza tym mogłabyś się zdziwić, jak faceci potrafią być nielogiczni i uwikłani we własne emocje.

Pewnie dlatego, że ten mężczyzna jest jeszcze emocjonalnym chłopcem i prawdopodobnie nieprędko dorośnie. Pytanie o co mu chodzi byłoby faktycznie dobrym posunięciem. Wątpię jednak, że otrzymasz konkretną odpowiedź. Ważna jest również wnikliwa obserwacja jego poczynań, byś nie czuła się niepewnie.

To było dobre.

Internet jest świetnym narzędziem. Niestety Twoja mama tak ukazywała swoją słabość. Przerzucała na Ciebie swoje lęki, wypierając się ich. Jest to mechanizm obronny w depresji. To raczej też wygląda na wyparcie. Być może dociera do niej, że nie wykazała się jako matka. Zamiast zmierzyć się ze swoimi problemami, woli je przerzucić na Ciebie. Postępuje bardzo niedojrzale. Twoja mama zachowuje się bezrefleksyjnie, pesymistycznie i wszystkich zrównuje z jej wyimaginowanym obrazem rzeczywistości. Śmiem przypuszczać, że jesteś inteligentniejsza od matki (wystarczy sam fakt, że Ty starasz się zmierzyć z życiem w sposób racjonalny), dlatego powinnaś popracować nad poczuciem własnej wartości i asertwynością wobec niej. Nie dawaj sobie wmówić, że to co czujesz i myślisz, jest błahe. To nasza psychika, która składa się obu elementów, czyni z nas istoty samoświadome.

Nie jestem "panem", lecz z tego co przeczytałam, wnioskuję, że chłopak smali do Ciebie cholewki, jednak robi to jak ostatnia sierota. Pewnie jest nieśmiały i czeka na Twoją inicjatywę. Boi się mówić o emocjach i ukazywać uczucia. Moja rada jest taka: pomóż mu się otworzyć.

Rozumiem, o co chodziło Bonusowi, mianowicie on upatruje akceptacji w innych, np. bliskich, którzy zaczną go podziwiać za to, że podjął ich "wyzwanie". Czuje się tak niepewny, że pozwala im na to oraz na późniejszy osąd. Poza tym jego opinia jest wykreowana na projekcjach jego rodziny. Nie umie tego przekazać pojęciem abstrakcyjnym, dlatego opisem próbuje przybliżyć nam problem.

Mam nadzieję, że rozumiesz tę subtelną różnicę w analogiach? W sumie to już nie wiem, o co Tobie chodzi. To, że nie widzisz gołym okiem zarodka, nie znaczy, że nie istnieje, a jeśli chodzi o jego człowieczeństwo, to dotychczas nauka nie potwierdziła jednoznacznie powstania jego podmiotowości, stąd odwołania do etyki. Z tym bananem to już totalnie wyabstrahowałeś. Podążając tym tropem można bez końca snuć dywagacje, że jesteśmy spokrewnieni ze Wszechświatem, ponieważ łączy nas materia i energia, a zatem powinniśmy żyć miliony lat. Teraz ja odwrócę kota ogonem: jeżeli zarodek ma 100% zgodność DNA z kodem genetycznym człowieka, to znaczy, że może z niego powstać coś innego?

U mnie ciut lepiej bo te pierwsze bym na 1 określił. 1 jako wartość logiczna to "prawda", czyli można wysnuć wniosek, że posiadasz pww.

Przecież tak czy siak ze mną gadasz. Sofizmatem jest pominięcie oczywistych różnic rozwojowych pomiędzy dorosłą kobietą a pięciolatką. Na podstawie własnych bajdurzeń zbudowałeś tezę, która nie ma żadnego potwierdzenia w rzeczywistości. To samo się tyczy dewiacji seksualnych, w których zupełnie zbagatelizowałeś względy psychologiczne i moralne. Widocznie dali się nabrać na te sztuczki. Nie wiem, na jakiej podstawie zaklasyfkowałeś mnie do środowiska pro life. Dla Ciebie wszystko jest albo czarne albo białe.

Raczej naszą niekonsekwencję i brak rygoru.

Ḍryāgan, przecież to jest obiektywne aż do bólu, tak więc nie wiem, co Cię może w tym wkurzać.

Wołodi, to, co przedstawiłeś, to zwykły sofizmat. Stworzyłeś absurdalną tezę i podstawiłeś do niej linearne, spłaszczone argumenty. Z czymś takim nawet nie da się dyskutować.

Nie. Chodziło mi o "polską specyfikę" samą przez się. Może to ostre uproszczenie, jednak nie da się ukryć, że faktycznie wiele w nas buty, arogancji i pieniactwa.

Ile w tym jest prawdy, a ile projekcji? Mam na myśli tę "polską specyfikę", która ma w sobie ziarno prawdy.

Dziel i rządź. Forma manipulacji, na którą nabierają się prawie wszyscy. Dobrze, że jeszcze w tej wykoślawionej formie demokracji istnieją obywatele, którzy chcą walczyć z hydrą. Napisałem,co napisałem nie wstydzę się swoich poglądów.A nawet jestem z nich dumny. To była luźna dygresja. Nikogo nie osądzam. :) Dobrze, że masz swój punkt widzenia i trzymasz się go konsekwentnie.

Ayn Rand, idealistyczna prokapitalistka, w swej książce "Atlas Zbuntowany" przedstawiła dobrych bohaterów jako psychopatyczne maszynki do produkcji pieniędzy, a jednak jej idee z grubsza wydają się słuszne. W sumie to można ją chyba nazwać "duchową estetką".

Dzięki, atic, teraz dopiero spojrzałam dokładnie, co to za artykuł. Ciekawe rzeczy można znaleźć na tym ncbi. Dokładnie jestem Wędrującym Magiem.