Inga_beta

Asfixia, Bo ludzie z forów nie wiedzą że zaburzenia osobowośći powstają w okresie prenatalnym i nie są wynikiem wychowania. Rodzice mogą te zaburzenia jedynie pogłębić. Więc ty wcale nie musiałaś spowodowac tych zaburzeń. Takie skakanie wobec osoby z BPD i w dodatku w okresie dojrzewania może jej przynieść dużo szkody bo taka osoba do poczcuia bezpieczeństwa potrzebuje wyraźnych granić i dużej konsekwencji oraz stałości wymagań. Dlatego radziłabym ci czytać dużo książek na temat wychowania dzieci. Tobie terapia też bardzo by pomogła, ale musi to być dobra terapia a nie taka na której dostaje się rady. I lepiej w ogóle nie chodzić na terapię niż do takich terapeutów których opisywałaś. Jak mieszkasz w małym mieście to może tak być że nie ma tam dobrych terapeutów. Jeżeli chodzi o córkę to lepiej żeby zrezygnowała z terapii niż miałąby chodzic do kogoś kto jej zaszkodzi. Warto wydac ostatnie pieniądze na dobrego terapeutę i żyć w biedzie przez kilka lat niż to żeby córka weszła w dorosłe życie z takim zaburzeniem i nie potrafiła sobie w życiu poradzić. -- 09 gru 2014, 09:06 -- Czy macie jakieś zasady wspólnie opracowane których wszyscy musicie się trzymać?

Szubidka Ja mam dośwaidczenia w siwieniu i wypadaniu. Wypadać mi przestały gdzieś 2 lata temu jako efekt terapi, a siwienie pozostało jakie było. Zaczęłam siwieć ze stresu od 24 roku życia.

whiterabbit, jeśli znajdziesz dobrego terapeutę, to on najpierw zajmie się tą blokadą. Więc ta bkokada nie jest żadną przeszkodą w terapii. A gdy mu zaufasz to już nie będzie problemu z mówieniem.

Ta moja znajoma też była zaburzona.

mnie intryguje skąd psychologia jest tak popularna, jeżeli po niej tak trudno o pracę. Moja znajoma studiowała psychologię w Lublinie i nie udało się jej znaleść pracy w tamtym rejonie.

To tak samo jak ja. Bez przerwy zmieniam zainteresowania na nowe bo mi się nudzą.

Trudno pokochać kogoś kto jest nudny

Moja znajoma uczestniczyła w kilkunastu terapiach w ciągu kilkudziesięciu lat. a jej podświadomym celem było udowodnienie że terapia nie działa i że jej nic nie pomoże. W końcu życie z nerwicą lękową tak jej zbrzydło że postanowiła że zrobi wszystko aby się zmienić, aby w końcu z tego wyjść. I wtedy znalazła terapię która bardzo jej odpowiadała i wyleczyła się w ciągu kilku lat. Teraz jest przeszczęśliwa.

No, jak się nie jest fanem psychoterapii to nie ma co liczyć na to że pomoże. Miłość musi by wzajemna. -- 21 lis 2014, 17:40 -- No i bardzo szybko się dowiedziałam jaka jest przyczyna niepowodzenia terapii.

devnull, A wiadomo jakie są przyczyny niepowodzenia terapii?

Wysłałam ankietę

Też kiedyś czytałam o tym przypadku i o ile pamiętam, to terapeuci byli przekonani że ci pacjenci byli molestowani, i tak mocno ich zachęcali aby to sobie przypomnieli że ci zaczęli tworzyć fałszywe wspomnienia.

U mnie jest możliwość podawania ręki ale to ja mam wyjść z inicjatywą i to ja mam mu podawać rękę. Uważam że to w porządku bo jako kobiecie, to mnie przysługuje pierwszeństwo. Jak na razie podawanie ręki jest dla mnie za trudne, to znaczy za bardzo sie tego boję.

Jaka to metoda terapeutyczna?

Pytałam swojego terapeutę o możliwość przejścia na ty w terapii psychodynamicznej. Powiedział że nie ma takiej możliwości.

Mój terapeuta polecił mi ksiązki Nancy McWilliams Z chomika można ściągnąć Diagnozę psychoanalityczną Ja właśnie zaczynam czytać.

marti27, A jakiej płci jest twój terapeuta? Jakoś sobie nie wyobrażam że terapeuta płci przeciwnej przytula pacjenta. W psychodynamicznej nie ma kontaktu fizycznego więc to trochę dziwne że t cię przytula. Może robi to wtedy gdy wchodzisz w emocje z dzieciństwa? W mojej terapii mogę podać terapeucie rękę. Ale ja nawet takiego dotyku się boję i zrezygnowałam z tego. W ogóle nie podchodzę do terapeuty. Na ty też nie chciałabym z nim przechodzić ( z tym że myślę że on i tak by się nie zgodził) bo ja muszę mieć duży dystans. Przejście na ty z nim byłoby dla mnie zbyt przerażające. Ja z nikim nie przechodzę na ty. Muszę mieć dystans. -- 12 lis 2014, 10:59 -- Chociaż u mnie nie ma możłiwości dotyku to jest możliwość rozmawiania o nim. Terapeuta już 2 razy pytał czy nie chciałabym się do niego przytulić. A ja chyba bym wtedy umarła ze strachu. Kolega w pracy złożył mi życzenia a potem mnie przytulił. Ale to było okropne.

Witaj

Tak, to jest bardzo trudne. Ja się czuję jakbym rąbała w skale.

Też mam zaburzenia osobowości i gdybym coś takiego usłyszała od jakiegoś specjalisty, to poszłabym się zabić. Ja jednak usłyszałam od specjalisty że mam szanse zmienic swoją osobowość na zdrową. Prawda jest taka że nie da się zmienić swojej prawdziwej natury, natomiast to co jest zaburzone da się zmienić.

Moja znajoma chodziła na taki oddział. Jednak była niezadowolona bo w przeciwienstwie do chorych na nerwicę, dla schizofreników nie było terapii tylko zajęcia ręczne typu robótki na drutach.

liptint, Mozna mieć terapię na NFZ i wtedy ma się darmowego przyjaciela. Ale ty pewnie wolisz zasilać firmy farmaceutyczne.

Hesia, A pytałaś dlaczego was nie obowiązują równe zasady?

Można też śćiągnąć z chomika. Warto przeczytać z tym że on prowadzi terapię egzystencjalną, w Polsce chyba rzadko stosowaną. Ma ciekawy sposób pisania, wciągający. A dla tych którzy chcą pogłębić wiedzę z historii psychoterapi polecam książkę A. Miller -Pamięc wyzwolona. To jest książka po ktorej przeczytaniu człowiek staje się mądrzejszy.

Bardzo ciekawe