mark123

Jak nie miałem jeszcze komputera, to w ogóle nie potrzebowałem nawiązywać żadnych kontaktów.

Moje zaburzenia mi wyłączyły tą potrzebę jeszcze w bardzo wczesnym dzieciństwie.

Mnie zostaje komputer, ponieważ nie odczuwam potrzeby nawiązywania kontaktów w realu, poza tym lękliwość i silna wstydliwość nie pozwoliłyby mi nawiązać kontaktów w realu.

Ja idę na płatny staż.

Zwijam się z zimna oraz próbuję utrwalać prezentację pracy inżynierskiej.

Ja nie idę na staż do prywaciarza.

Ja nie lubię żadnej krytyki, żadna nie jest dla mnie konstruktywna, przy każdej krytyce emocjonalnie czuję dużą przykrość, ale z drugiej strony wiem, że zasługuję na same negatywne opinie.

Ja nie robię na nikim ani trochę dobrego wrażenia.

Mnie w sumie też żadne nie pasuje, głównie pod kątem zachowania.

I tak nie wiadomo, czy będę na tym stażu przez 3 miesiące, czy mnie wcześniej wyleją.

Ja na 3 roku jestem. Ty też, czy 5? Na 4 roku, to studia inżynierskie. U mnie sesja się niedawno zaczęła, przedmiot, którego najbardziej się obawiam ma niby ostateczny termin zaliczenia wyznaczony na za tydzień, ale liczę trochę na to, że wykładowca może jednak wyznaczy w lutym jeszcze jakiś termin. Przy mojej skrajnej powolności raczej nie miałbym szans na ściąganie. Raz mi się tylko zdarzyło tylko ściągać, bo zaistniały można powiedzieć bardzo dobre dla mnie warunki. Raz mi się tylko zdarzyło ściągać, pewna osoba, która siedziała obok mnie, gdy zabierała wszystko już po napisaniu kolokwium, chyba zapomniała ściągi, były to gotowe odpowiedzi na pytania, więc nie musiałem wyszukiwać odpowiednich informacji. Ściąga leżała na wierzchu nie daleko mnie. Wykładowca siedział daleko, to spisałem. Ale drżałem ze strachu, że wykładowca mnie jednak przyłapie lub później się zorientuje i będzie na mnie zły, w dodatku było mi bardzo wstyd, że ściągam. Mnie też nie. Bo 80% studentów myśli, że odwali studia i sam papier otworzy im wrota do jakiejś zajebistej kariery. Tymczasem oprócz samego zaliczania trza coś ze sobą zrobić, dobijać doświadczenie w kierunku studiów czy tam pracować, odbywać staże, tyrać za 10 za jakieś grosze, wtedy może i otworzą się te magiczne wrota. Ja jeszcze przed studiami wiedziałem, że obojętne, czy pójdę na studia, czy nie, to i tak będę miał małe szansę na znalezienie jakiejkolwiek pracy, bo nie umiem w zasadzie nic. Nie chciałem iść na studia, ale musiałem, bo mi kazano. W lutym idę na staż, ale tylko na 3 miesiące.

[videoyoutube=Pqaxe5o2Apo][/videoyoutube]

Najbardziej mnie wkurza, jak jakiś wykładowca debil skrytykuje tego, kto zachowa się uczciwie, a na tego co zachowa się jawnie nieuczciwie nie powie ani słowa krytyki. Ja z pewnego przedmiotu jako jedyny z całej grupy wykładowej nie zaliczyłem egzaminu w terminie zero m.in przez to, że nie ściągałem, a zdecydowana większość ściągała. Ja mam do końca lutego czas na zamknięcie sesji, jeśli do tego czasu tego nie zrobię, mogę pożegnać się z wyższym wykształceniem i chyba tak się stanie. To ostatnia sesja i nie mogę mieć ewentualnego warunku.

Jestem zbyt leniwy, by wypracować w sobie jakieś pozytywne cechy.

Chyba nie potrafię.

Że niektórzy myślą, że obrona pracy dyplomowej to tylko formalność.

Informatykę, ale w zasadzie to już nie studiuję, zajęcia się zakończyły.

Zasłyszałem kiedyś mniej więcej, co się działo w przeszłości. Nawet jeśli przeszłość na to wpłynęła, to nie była aż taka, żeby mój lęk był adekwatną reakcją na nią. W dodatku zauważyłem, że im jestem straszy, tym bardziej boję się rodziców.

Mnie już niedługo czeka zmierzenie się z wykładowcą, który nie lubi uczciwych studentów.

Temat ściśle tajny

Ja żyję po nic.

Nawet, gdy lekko skłamię, to mam potem wyrzuty sumienia.

Ale drugiego takiego dziwoląga jak ja, to jeszcze nie spotkałem.

Wykładowcy, którzy krytykują uczciwych studentów za to, że są uczciwi.

Jeśli jakimś cudem dopuszczą mnie do obrony pracy inżynierskiej i uda mi się ją obronić, to będę chyba najbardziej beznadziejnym w swoim "fachu" inżynierem na świecie.