czarnobiała mery

chris77, zapomniałam dodać, jeszcze pramolan brałam na początku. U psychiatry leczę się trzy lata, a wcześniej dostawałam antydepresanty przez kilka lat od lekarza pierwszego kontaktu. Z bezsennością mam problemy gdzieś od 5 lat, leczę się na schizofrenię i depresję. Nie wiem, czy widzę poprawę, ale zawsze jak próbuję odstawić leki, to dzieje się gorzej. A trittico na mnie nie działał, w ogóle nie odczułam jego nasennego działania i odstawiłam. Z leków, które wymieniłam działa na mnie właśnie mirtazapina, a wcześniej pramolan, mianseryna, ketrel, i uzależniające: zolpidem i zolpicon. Reszta w ogóle nie działała

Powietrzny Kowal, ja się z Tobą chętnie zaprzyjaźnię

chris77, na sen brałam: mianserynę, ketrel, doxepinę, trittico, hydroxyzynę, estazolam, zolpidem, zolpicon, nasennie działał na mnie też sulpiryd. Poza tym biorę inne leki, które nie mają działania nasennego.

chris77, to może poczekaj, weź dawkę 30 mg. Może wtedy lek zadziała. Ja też miałam straszne problemy z bezsennością, przez wiele miesięcy brałam zolpidem i nie mogłam znaleźć leku, który by nie uzależniał, a zadziałał, brałam mnóstwo leków, ale bez skutku. Biorę dawkę 15 mg i na mnie działa mirtazapina.

Lilith, lekarka nic mi nie pomoże, już raz próbowałam ją prosić o pomoc i nic to nie dało. Staram się jeść na tyle normalnie, na ile to możliwe, i często. Będę walczyć sama.

chris77, ja nie tyję po mirtazapinie, więc to nie jest jakaś reguła. A jaką dawkę bierzesz?

pocięłam się. I tak nie widzę już żadnego sensu...

Lilith, ja nie wierzę w to, że lekarka może w inny sposób pomóc niż lekami. Ja nigdy innej pomocy nie dostałam od żadnego lekarza. Odebrałam dzisiaj całą dokumentację mojej anoreksji, jest tego 23 strony, ale nie pokażę już tego lekarce, bo nie wiem, po co, i pewnie nikomu tego nie pokażę, bo wstyd. Używam środków przeczyszczających i jakoś daję radę, chociaż i tak mam ochotę wymiotować. Zjadłam dwie śliwki i czuję wielką potrzebę wyrzucenia ich z siebie, bo były duże i bardzo kaloryczne. Najgorsze jest to, że tak mało jem, a wcale już nie chudnę

Lilith, ja już lekarce nic nie odważę się powiedzieć. Zresztą ona i tak mi nie pomoże, przecież nie zapisze mi jeszcze więcej leków, bo i tak ich biorę dużo. A ona jest od zapisywania leków, nie wierzę w to, że może mi pomóc w tej kwestii.

ja w tej chwili biorę mirtazapinę, sertralinę i neuroleptyk zeldox, więc można łączyć.

Lilith, a co ja mogę jeszcze zrobić? Wiem, że to zależy od mojej woli, ale jestem zbyt słaba i chyba już przyzwyczajona do takiego życia. Nawet chciałabym coś zmienić, ale to, do czego przywykłam, jest zbyt silne.

Właśnie wyrzuciłam z siebie całą zawartość jedzenia, które dzisiaj zjadłam... Lilith, nie wiem, co zamierzam, skoro tak żyję od lat, to przecież nic mi się nagle nie stanie. Poczekam na psychoterapię, a może sobie sama poradzę.

Lilith, z lekarką już na ten temat na pewno nie będę rozmawiać, było to dla mnie upokorzeniem, że zdobyłam się na odwagę, aby coś powiedzieć, kosztowało mnie to bardzo wiele stresu, a ona zbagatelizowała sprawę, choć może faktycznie jest to błahy problem. Ja się nie znam. Dla mnie ta cała schizofrenia nie jest zbyt poważna, a lekarkę tylko ona interesuje. gosia83, cieszę się, że Ci się podoba moje pisanie, ja uwielbiam pisać, sprawia mi to dużo radości. Jeśli miałabym stworzyć powieść, to na pewno byłaby to powieść psychologiczna, bo takie uwielbiam czytać.

Lilith, a co ja mogę jeszcze zrobić? Pozostało mi czekać na psychoterapię, może się w końcu doczekam... Dla lekarki to raczej nie był wielki problem.

Lilith, pisałam, że odważyłam się powiedzieć lekarce o niejedzeniu, a ona zignorowała problem... W ogóle jej nie interesowała anoreksja... Więcej nie będę o tym rozmawiać. Apetyt po mirtazapinie już mi minął...

zaczęłam brać mirtazapinę i jak na razie śpię. Czy ona przestaje działać po jakimś czasie? Ile czasu ją bierzecie na sen?

Poprosiłam wczoraj lekarkę o mirtazapinę na sen. Wzięłam i jestem po tym leku cały czas głodna, zjadłam dzisiaj więcej niż zwykle. Tylko boję się, że mogę przytyć. Zjadłam dzisiaj normalny obiad, usmażoną rybkę i brokuła. Sama nie wiem, czy mam się cieszyć, czy płakać.

sama już nie wiem...

Agasaya, ja już więcej nigdy tego tematu z lekarką nie poruszę, było mi głupio, że w ogóle coś powiedziałam. Może faktycznie to jest błahy problem i nie warto się nim zajmować.

nie chcę zmieniać lekarki... ogólnie to lubię ją, mam z nią i tak najlepszy kontakt spośród wszystkich psychiatrów, których spotkałam.

Agasaya, nie potraktowała tego zbyt poważnie, dla niej po prostu jestem schizofreniczką i zamykam się w tym schemacie. Zapytała tylko, czy czuję się zbyt gruba, powiedziałam, że tak, to ona dała mi kilka porad, jak schudnąć. Ale nawet w kartę tego nie wpisała, tylko na zasadzie luźnej rozmowy, nie interesowało ją to, że miałam anoreksję.

Powiedziałam dzisiaj lekarce, że mam problemy z jedzeniem, i bardzo tego żałuję, bo ona to zignorowała.

przecież zjadam 1/3 bułki na śniadanie i 1/3 na kolację, na obiad zupę. poza tym jem jakieś owoce, więcej mi się nie zmieści w brzuchu i tak, co mi pomoże na to psycholog, kiedy mam po prostu taki organizm i taką naturę, że tyle jem?

przecież to nie tak, że nic nie jem... coś tam jem, nie jestem zagłodzona. Przecież zapisałam się na terapię.

nie chce mi się szukać zwykłego psychologa po to, żeby po raz kolejny usłyszeć, jaka jestem beznadziejna i nie warto dla mnie pracować...