nieprzenikniona

Tak Czy masz konsolę do gier?

Sopot Owoc na literę f

Nikita Co masz na tapecie w telefonie?

mózg

Basen, klima, wentylator, woda, podróż na Antarktydę Najlepszy serial jaki oglądałeś w życiu?

Idiota, którego łatwo można zmanipulować i wykorzystać do własnych celów? Wtedy staje się pożytecznym idiotą Bardziej ufasz swoim przeczuciom czy myślom?

dławik

@acherontia styx właśnie czytałam już kiedyś to co wkleiłaś w cytacie i sama jestem ciekawa jak będzie przebiegać granica diagnostyczna pomiędzy cptsd a bpd, tzn. głównie chodzi mi o to czy od ICD-11 raczej wszystkie konsekwencje długotrwałej traumy będą klasyfikowane jako cptsd i spadnie rozpoznawalność bpd (czyli cptsd stanie się naturalnym sitkiem) czy jednak przy ew diagnozie bpd w połączeniu często będzie występować właśnie cptsd. Bo hmmm jednak jakby nie patrzeć długotrwałe narażenie na traumy, szczególnie w wieku dziecięcym i adolesencji najczęściej prowadzi do rozwinięcia zaburzeń osobowości, niekoniecznie właśnie bpd ale czegoś mieszanego co trudno jednoznacznie sklasyfikować i określić...

Dostałam właśnie informację, która zwaliła mnie z nóg i chociaż nie dotyczy mnie bezpośrednio to jakoś nie umiem sobie z tym poradzić

Tak, kilkuletniej

@rodzynka94 jak nie jesteś gotowa to daj sobie czas, ja przy pierwszym podejściu wpadłam w dysocjację na tydzień czy dwa, zresztą prawie straciłam przytomność w gabinecie...ale później odcięłam się od wszystkich emocji na tyle, że wręcz opowiadałam o tym ze "śmiechem" co chyba jest jeszcze gorsze i nieadekwatne...dlatego właśnie sądzę, że mocno brakuje mi czegoś pośrodku, tak aby z jednej strony nie zatonąć ale z drugiej nie próbować nad tym fruwać...

Do połowy kubka kawa z ekspresu (średnio mocna), dwie łyżeczki cukru i mleko do pełna

Z tego co czytałam bpd i cptsd często idą w parze, zresztą mają wiele wspólnych cech...ja w sumie zdiagnozowanego nie mam (na papierku) bo ostatnią taką diagnozę mam sprzed kilkunastu lat (tylko borderline) natomiast w sumie o traumach wtedy nikomu nie powiedziałam (lekarzom, terapeutom), więc ciężko było je do diagnozy wciągnąć. Ja w sumie "dzięki" powtarzającym się traumom nauczyłam się w zasadzie dysocjować, chociaż wtedy kompletnie nie zdawałam sobie sprawy, że to robię...później kilka dobrych lat leciałam na mocnym wyparciu a jak w końcu kumulacja wybuchła to było ze mną na prawdę kiepsko. Teraz niby udaje mi się rozmawiać o tym na terapii ale w sumie czuję się i tak jakbym opowiadała hmmm obejrzany film, kompletnie nie umiem w tych momentach nic poczuć, ew popadam właśnie w dysocjację i tyle...jakoś nie potrafię odnaleźć się gdzieś pośrodku tego wszystkiego...

Nie Masz "listę" rzeczy, które chciałbyś odhaczyć/ zrealizować w życiu?

Kit Ubrania z logiem Lidla

Nie Jeśli mógłbyś coś w sobie zmienić (jedną rzecz) to co by to było?

Półtora roku temu Czy umiesz zapanować nad swoją złością?

Na forum nikt nie postawi diagnozy, jeśli Twoje problemy są na tyle dotkliwe, że zakłócają Ci w jakimś stopniu życie to najlepiej udać się na konsultację do terapeuty, dostaniesz obiektywną opinię czy faktycznie wkraczasz w obszar jakichś zaburzeń i informację o ew możliwości ich leczenia/ zmiany.

Tak, wręcz nie wiem czy umiem inaczej Lubisz sushi?

Raz lepiej raz gorzej jak to w życiu Miejsce na świecie które chcesz zobaczyć/ zwiedzić?

de quervaina Lek na "p" ?

Byleby nie przez serce Co cię cieszy?

Harry Potter A tak serio to z takich, które zrobiły na mnie większe wrażenie (i nie film tylko serial) to Czarnobyl Najlepsza gra w jaką grałeś w życiu?

W wielu aspektach nie Zamierzasz dzisiaj zrobić coś konkretnego?

@ZielonyListek z psychopatią to nie ma nic wspólnego raczej po prostu lęk przed odrzuceniem wzbudza w Tobie na tyle silne emocje, że ulegasz frustracji. Ludzie ulegają frustracji z różnych powodów u Ciebie akurat występuje taki a nie inny prekursor. W sumie dobrze, że jednak potrafisz w jakiś sposób wyrazić negatywne emocje, może nie jest to idealna metoda ale daje upust Ja długo myślałam, że odczuwam lęk przed odrzuceniem ale w sumie teraz już sama nie wiem czy to to. Faktycznie w momencie kiedy czuję, że ktoś chce się wycofać najczęściej wyprzedzam ten ruch i robię to pierwsza...ale wcale nie czuję się z tego powodu źle, nie odczuwam też specjalnie braku danej osoby/ relacji, wręcz przeciwnie odnoszę wrażenie, że takie działanie daje mi poczucie siły/ przewagi?