monk.2000

Zacina mi się Prince of Persia i nie pogram sobie. :/ Luktar, jak buka nie pomoże to pisz do mnie. :)

Też nie umiałem ściągać i mnie to wkurzało u innych. Wkurza mnie ból istnienia. :)

Cześć. U mnie jakoś leci. Może z książki się nic nie nauczyłem, ale jest lepiej ogólnie.

Ponoć z kosmicznego punktu widzenia czas nie istnieje. Więc dusza nigdzie nie idzie, bo to by oznaczało dwie dusze. Podejrzewam, że takie technikalia nie mają większego znaczenia. Nieznajomość losu po śmierci to jeden z głównych motywów ludzkich działań i chyba tak właśnie musi zostać, żeby ludzie mogli być w pełni sobą.

kolekcjoner snów, chodzę do studium informatycznego, więc powinienem ostro siedzieć w tym, żeby dostać jakąś pracę. Bo sama szkoła mnie nie nauczy. Potem myślę nad pójściem na politechnikę, więc już teraz chciałbym trochę nauk ścisłych i technicznych liznąć.

Oryginalny zestaw szachowy Staunton. Pokaż mi ulubiony instrument muzyczny.

Ja mam pustkę. Codziennie się zastanawiam czym jest stan w którym nie ma żadnych bytów. Kojarzy mi się to z wolnością. Tutaj ciągle coś trzeba, człowiek jest wciąż od czegoś uzależniony. Taka prawdziwa pustka mogłaby stanowić stan szczęścia. Mam dość tej całej ontologii.

Próbowałem się uczyć, ale po przeczytaniu pierwszego hasła w książce stwierdziłem, ze to nie dla mnie. Co teraz? Nie chcę być nieukiem. Życie bez sprawnego umysłu na prawdę jest uciążliwe.

Ciekawy jestem jak wyjdzie im ta gra: Można by się zabawić w piratów.

Jestem buka.

abstrakcyjna, cześć. Ja się próbuję wziąć do nauki. Ale zmęczenie bierze górę. :/

Cześć. Dzisiaj jest ten dzień. Wezmę się za naukę. (Już to widzę.)

Ahma, fajnie że widzisz potrzebę leczenia. Trwanie w tym stanie nie należy do przyjemnych. Brakuje jasności myślenia, a to jest wymagane, żeby podejmować skuteczne decyzje. Bez decyzji jest poczucie wyobcowania. Idę na herbatę, bo się już jakiś czas temu zaparzyła, a ja jeszcze jej nie przyniosłem.

Teraz mi radość sprawiają organy w piosence ELP.

Nefertari, cześć. Nie wiem co będę robił. Czekam aż się całkowicie wypalę, wtedy będę mógł zacząć od nowa. Muszę zmienić niektóre nawyki.

Cześć, witam was. Takie rzeczy to chyba się da jakoś wyćwiczyć. Może więcej kontaktów w "bezpiecznych" grupach? Można się nawet uspołeczniać przez czytanie lokalnej prasy, uczestnictwo w samorządzie szkolnym, itd. Trening tańca np. Albo postanowienia: "będę umiał dbać o swoje zdanie", itd.

Powiedzcie coś ciekawego. Z tych bardziej optymistycznych rzeczy. Jakieś nowe danie, przemyślenia, zamiary?

Na podstawie własnych doświadczeń mogę powiedzieć, że psychoza z początku obiecuje nowe życie. Kończy z tym, że człowiek jest marionetką innych. W końcu można robić co się chce. Ale widocznie nadmiar wolności dla człowieka to udręka. Dlatego wraz z postępem choroby, własna rzeczywistość staje się koszmarem. Psychoza jest jak gorączka, która oprócz bakterii zabija także własne tkanki.

Mnie cyfrowy świat ostatnio męczy, chyba się przerzucę na technologię analogową. Tylko jak. Macie pomysł jak skończyć z dobrym wynikiem studia techniczne, a jednocześnie nie dać się całkowicie zmienić w cyborga? Współczesna technologia potrafi człowieka wykończyć, jeśli nie jest zakorzeniony w świecie bardziej naturalnym. Mnie to dopadło. Myślenie wzięło górę nad emocjami i wszystkim innym.

Żyć normalnie, ale zachowując elementy indywidualizmu.

Wituam wszystkich. Oto nowy dzień, a z nim nowe szanse i nadzieje.

krzem

dziadek - orzech

obiad - babcia