ekspert_abcZdrowie

igła - nitka

lakier

mgla, wcale nie piszesz bzdur. To, o czym wspomniałeś, o maskach, o tym, że raz jesteś prześmiewczym cynikiem, innym razem opiekuńczym człowiekiem, może być po prostu tym, co psychologowie nazywają "negocjowaniem tożsamości". Mówi się, że człowiek nakłada różne maski, odgrywa role - jest się ojcem, mężem, pracownikiem, bratem, szwagrem, sąsiadem etc. "Rolę" wyznacza kontekst społeczny. Tymczasem idea wielości "Ja" wydaje się fałszywa, gdyż idzie ciągle o tę samą osobę, a podstawowym problemem jest wyjaśnienie, jak ten sam człowiek może mieć tak różne tożsamości. Dlaczego człowiek "negocjuje" swoją tożsamość? Bo tożsamości są i muszą być różne dla różnych partnerów, jeżeli interakcje społeczne mają przebiegać sprawnie i doprowadzać do zamierzonych celów. Stąd takie coś jak autoprezentacja. To wydaje się być meritum Twojego problemu. Śmiem twierdzić, że problem dotyczy samooceny, stąd potrzeba aprobaty ze strony innych. "Martwiąc się o aprobatę innych ludzi, stajesz się ich więźniem." Lao Tzu

xaxa1, znasz powód swojego złego samopoczucia. Podejrzewam, że Twój partner jest partnerem toksycznym, który zamiast Ciebie wspierać, niszczy Cię. Najprawdopodobniej sam ma problemy emocjonalne, których nie rozwiązał. Drogą wirtualną niestety nikt Cię nie zdiagnozuje, dlatego najlepiej, byś skorzystała ze wsparcia psychologa/psychiatry. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

czółno

sen malowidło

kombinezon

medykament - lek

ćwiek

kaktus

natrętek, nie wiem skąd pochodzi fighterka85, więc podałam przykładową placówkę oferującą CBT w ramach ubezpieczenia NFZ. Jeśli chodzi o Kraków, to o terapię poznawczo-behawioralną warto byłoby zapytać w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie (Zakład Psychoterapii). Podaję linka: http://www.su.krakow.pl/zakad-psychoterapii-krakow/o-nas. Wszystkie świadczenia oferowane w Zakładzie są kontraktowane w ramach NFZ, ale nie wiem, czy mają akurat CBT, bo przy poszczególnych specjalistach (zakładka Personel) nie dookreślono, w jakim nurcie psychoterapii każdy z nich pracuje. Jeśli jesteś zainteresowany, to po prostu tam przedzwoń i dopytaj. Pozdrawiam!

czekolada - kakao

przyjaciela łyżwy czy narty?

kadry zatrudnienie

treser

alone05, owszem wiele osób nie wyobraża sobie już życia bez Internetu. Przez Internet robimy zakupy, płacimy rachunki, rozmawiamy, podtrzymujemy kontakty interpersonalne, czytamy książki, pracujemy. Kiedy jednak przesiadywanie w sieci staje się dominującą i jedyną formą spędzania wolnego czasu bez żadnych alternatyw, to jest problem. Ja także spędzam przed monitorem komputera sporo czasu - w pracy, w domu. Ale nie wyobrażam sobie, bym mogła siedzieć w Internecie całymi dniami i nocami bez możliwości pójścia na basen, spotkania się z przyjaciółką, obejrzenia filmu w kinie i wielu, wielu innych o wiele atrakcyjniejszych rzeczy niż rzeczywistość wirtualna. Niestety niejednokrotnie Internet staje się takim "wypełniaczem" pustki, którą odczuwamy.

goście - impreza

oranżeria

urodziny - przyjęcie

koja żeglarz

natrętek, odpowiadałam na konkretne pytanie zadane przez fighterkę85, czyli cytuję: "Jaka terapia w przypadku takich zaburzen jest rekomendowana?". Odpowiedź: Rekomendowana terapia to terapia poznawczo-behawioralna. Odpowiadając natomiast na Twoje pytanie dotyczące konkretnych placówek, które prowadzą terapię CBT w ramach ubezpieczenia NFZ, to można je znaleźć przy odrobinie wysiłku, np. ta: http://www.szpitalnowowiejski.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=18&Itemid=53. Na stronie głównej można przeczytać m.in.: "W naszym Centrum można skorzystać z psychoterapii zarówno w nurcie psychodynamicznym jak i poznawczo-behawioralnym. Wszystkie usługi terapeutyczne świadczone są nieodpłatnie w ramach kontraktu z NFZ". Pozdrawiam!

kostium

niespodzianka - prezent

chan rejestracja

pg79, przeczytałam Twoje dwa obszerne wpisy i chciałabym się do nich odnieść. Bardzo mi przykro z powodu tego, co Cię spotkało i z powodu tego, co "zaindukowała" Ci Pani psycholog z Ośrodka Pomocy Rodzinie. Zgadzam się z Tobą jak najbardziej, że psychologowie i terapeuci powinni brać odpowiedzialność za słowa, bo mogą nimi bardzo skrzywdzić drugiego człowieka. To nie prawda, że osoba, która doświadczyła przemocy seksualnej w dzieciństwie, była molestowana, będzie w przyszłości molestować. Nie znam takich badań, które potwierdzałyby taką zależność przyczynowo-skutkową. To jest zbyt duży skrót myślowy. To tak, jakby twierdzić, że osoba, która wychowała się w rodzinie, w której był problem alkoholowy, będzie w przyszłości alkoholikiem. Przecież wiemy, że dzieci z rodzin alkoholowych niejednokrotnie odcinają się od alkoholu i stają się abstynentami. Alkoholizm w rodzinie wcale ich nie wypaczył, wręcz przeciwnie - był motywacją, by prowadzić trzeźwe, lepsze życie. Po drugie, chyba za bardzo generalizujesz, twierdząc, że psychologowie "rozgrzeszają" pedofilów, usprawiedliwiając ich czyny zaburzeniami osobowości czy tym, że sami w przeszłości byli molestowani. Chciałabym tutaj coś sprostować. Przyzwyczailiśmy się nazywać każdego sprawcę molestowania dziecka pedofilem. Tymczasem w rzeczywistości u większości sprawców przemocy seksualnej wobec dzieci specjaliści nie rozpoznają pedofilii. Co więcej, wielu mężczyzn, u których rozpoznano pedofilię, nigdy nie nawiązało kontaktu seksualnego z dzieckiem. Częściej natomiast takie osoby są zatrzymane z powodu posiadania pornografii dziecięcej. Dlaczego zatem nie-pedofile molestują dzieci? Dochodzi do tzw. zachowań zastępczych. Mężczyzna, którego pociągają dojrzałe kobiety, a którego popęd z jakichś przyczyn nie jest rozładowany, zaczyna obcować seksualnie z osobą łatwo dostępną, ufną, naiwną, która musi słuchać dorosłych - z dzieckiem. Podobnie było w Twoim przypadku, kiedy wykorzystał Cię brat. Śmiem twierdzić, że nie jest on żadnym pedofilem. Po prostu, jak sam zasugerowałeś, miał ogromny popęd seksualny spowodowany oglądaniem gazet pornograficznych, a który jednocześnie nie mógł rozładować popędu z kobietą, bo nie cieszył się powodzeniem wśród płci pięknej. Nasuwa się jednak stwierdzenie, że przecież nie każdy mężczyzna, który ma nierozładowany popęd, współżyje z dzieckiem. Towarzyszą temu bowiem jeszcze inne czynniki, np. zaburzenia osobowości, upośledzenie umysłowe, organiczne uszkodzenia mózgu, alkoholizm, pochodzenie z patologicznej rodziny. W psychologii z reguły nie ma zależności zero-jedynkowych, dlatego nie twórzmy schematów na zasadzie "Był molestowany, będzie molestował". To jest ogromny skrót myślowy.